ผมมือใหม่ครับ ถ้าผมผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยครับ
เคยเปนกันไหม เคยอยากจำอะไรสักอย่างแต่จำไม่ได้ แต่ผม อยากลืมเรื่องบางเรื่อง แต่กลับจำ (เข้าเรื่องเลยดีกว่า)ผมเคยมีความรัก ความรักของผมเมื่อ10ปีก่อน มันเคยหวานซึ้ง มันเคยราบรื่น ผมมีเพื่อน ญ อยู่คนหนึ่ง ซึ่งผมเองเปนคนกวนๆ มันไปเรียนผู้ช่วยพยาบาล ที่กรุงเทพ ซึ่งตัวผมเองกะเพื่อนเปนคนต่างจังหวัด มันเข้ามาเรียนในกรุงเทพ ผมก้อเลยบอกมันว่า ให้หาแฟนให้คน สิ ด้วยความเปนเพื่อน มันเลยหาเพื่อนที่เรียนผู้ช่วยพยาบาลรุ่นเดียวกะมัน มันเลยติดต่อให้ ผมคิดในใจ ใครจะมาชอบคนอย่างเราว่ะ รวยก้อไม่รวย อ้วนก้ออ้วน หน้าตาก้อไม่ดี แต่เหมือนโชคเข้าข้าง เพื่อนผม มันให้เบอร์โทรเค้ามา ผมเลยตัดสินใจ โทรจีบแต่วันนั้ยคุยกันไปคุยกันมา ได้ 6 เดือนเหมือนเรามีเคมีบางอย่างที่มันตรงกัน ก้อตกลงเปนแฟนกันมา ทั้งที่หน้าตายังไม่เคยเหนได้ยินแต่เสียง เปนเวลา6เดือน และแล้ววันนั้นมันก้อมาถึงการเปิดตัวครั้งแรก ของเค้าและเรา เค้าก้อคนต่างจังหวัด(ขอนแก่น)เราก้อต่างจังหวัด(ตาก)ได้เจอครั้งแรกก้อถูกใจในสิ่งที่เพื่อนหามาให้เราในใจเราคิดว่าสเปกเราเลยในสายตาคนอื่นเค้าอาจจะไม่สวยแต่ในสายตาผม ผมถือว่าเค้าสวยถึงสวยมากๆเค้าได้มาเที่ยวจังหวัดผม ผมก้อเปนเจ้าบ้านที่ดีพาเทียวทุกที่ที่มีในจังหวัด เราก้อตกลงเปนแฟนกันเค้าก้อตอบตกลง ผมรักเค้าเค้าก้อรักผม รักมากๆ แล้ววันเวลาผ่านมา เกือบ7ปี เค้าให้ผมเก็บตังแต่งงาน ผมก้อพยายาม เค้าคิดเองเออเอง บอกว่า ค่าสินสอด2แสนทองอีก3บาทแล้วไปขอเลย ตอนั้นผมอายุ22 ทั้งๆที่บ้านผม ไม่ได้มีฐานะ อะไรเลย เงิน2แสนสำหรับคน ที่บ้านไม่มีฐานะมันอยากนะผมก้อพยายาม ผมคิดอยู่เสมอว่าคนเรารักกันมันต้องรักที่ใจสิ เอ่อลืมบอก7ปีที่ผ่านมา เค้าไปๆมาๆ หาผมตลอดผมอยากไปบ้านเค้าเค้าบอกว่ายังไม่พร้อมที่จะไปเปิดตัวผมก้อคิดในใจไม่เปนไรมันต้องมีวันของเราสักวัน ผมก้อพยายามทุกวิธีทาง จนเค้ารอผมไม่ไหว ซึ่งต่างคนต่างอยู่ มันก้อเลยมีคนเข้ามาในชีวิตเค้า ผู้ชายคนนั้นเค้าจีบเธอเธอก้อบอกว่ามีแฟนแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นเค้ามีครบทุกอย่างบ้าน รถ หน้าที่การงาน อายุ หน้าตาดี และแล้ววั้นนั้นที่ไม่อยากให้มาถึงมันก้อมา เค้าหายไปจากชีวิตผมไปเลย แล้วบอกว่าเราเลิกกันเถอะ อย่ามาติดต่อกันอีก เลย ผมรู้สึก จุกและงง ในเวลาเดียวกัน นี่ก้อผ่านมาเปนเวลา5ปีแล้ว ผมก้อมีครอบครัวแล้ว แต่ทำไมผมถึงฝันถึงคนๆนี้อยู่บ่อยๆผมไม่กล้าเล่าให้แฟนคนใหม่ผมกลัวเค้าเสียใจ ผมถึงบอกว่า บางสิ่งที่อยากจำกลับลืม บางสิ่งที่อยากลืมแต่กลับจำ ผมบอกตรงๆผมลืมเค้าไม่ได้จริงๆ แล้วตอนนี้ผมอยากจะถามเค้าว่า สบายดีไหม แต่งานไปรึยัง มีลูกไหมสบายดีรึปล่าว ไม่ใช่ว่าผม จะขอเอาแฟนผมคืนมานะ ผมแค่อยากรู้ว่าเค้าเปนยังไง สบายดีไหมแค่นั้นเอง เฟรทเค้าไม่เล่น ไลน์ ไม่ต้องพูดถึงไม่มี ถ้าอยากรู้ชื่อเค้าผมจะบอกเธอ ชื่อ พชัราภรณ์ สีสาร (ปูเป้) ผมจำเค้าได้แค่นี้ ขอบคุณครับ
บางสิ่งที่อยากจำกลับลืมแต่ บางสิ่งอยากลืมแต่กลับจำ
เคยเปนกันไหม เคยอยากจำอะไรสักอย่างแต่จำไม่ได้ แต่ผม อยากลืมเรื่องบางเรื่อง แต่กลับจำ (เข้าเรื่องเลยดีกว่า)ผมเคยมีความรัก ความรักของผมเมื่อ10ปีก่อน มันเคยหวานซึ้ง มันเคยราบรื่น ผมมีเพื่อน ญ อยู่คนหนึ่ง ซึ่งผมเองเปนคนกวนๆ มันไปเรียนผู้ช่วยพยาบาล ที่กรุงเทพ ซึ่งตัวผมเองกะเพื่อนเปนคนต่างจังหวัด มันเข้ามาเรียนในกรุงเทพ ผมก้อเลยบอกมันว่า ให้หาแฟนให้คน สิ ด้วยความเปนเพื่อน มันเลยหาเพื่อนที่เรียนผู้ช่วยพยาบาลรุ่นเดียวกะมัน มันเลยติดต่อให้ ผมคิดในใจ ใครจะมาชอบคนอย่างเราว่ะ รวยก้อไม่รวย อ้วนก้ออ้วน หน้าตาก้อไม่ดี แต่เหมือนโชคเข้าข้าง เพื่อนผม มันให้เบอร์โทรเค้ามา ผมเลยตัดสินใจ โทรจีบแต่วันนั้ยคุยกันไปคุยกันมา ได้ 6 เดือนเหมือนเรามีเคมีบางอย่างที่มันตรงกัน ก้อตกลงเปนแฟนกันมา ทั้งที่หน้าตายังไม่เคยเหนได้ยินแต่เสียง เปนเวลา6เดือน และแล้ววันนั้นมันก้อมาถึงการเปิดตัวครั้งแรก ของเค้าและเรา เค้าก้อคนต่างจังหวัด(ขอนแก่น)เราก้อต่างจังหวัด(ตาก)ได้เจอครั้งแรกก้อถูกใจในสิ่งที่เพื่อนหามาให้เราในใจเราคิดว่าสเปกเราเลยในสายตาคนอื่นเค้าอาจจะไม่สวยแต่ในสายตาผม ผมถือว่าเค้าสวยถึงสวยมากๆเค้าได้มาเที่ยวจังหวัดผม ผมก้อเปนเจ้าบ้านที่ดีพาเทียวทุกที่ที่มีในจังหวัด เราก้อตกลงเปนแฟนกันเค้าก้อตอบตกลง ผมรักเค้าเค้าก้อรักผม รักมากๆ แล้ววันเวลาผ่านมา เกือบ7ปี เค้าให้ผมเก็บตังแต่งงาน ผมก้อพยายาม เค้าคิดเองเออเอง บอกว่า ค่าสินสอด2แสนทองอีก3บาทแล้วไปขอเลย ตอนั้นผมอายุ22 ทั้งๆที่บ้านผม ไม่ได้มีฐานะ อะไรเลย เงิน2แสนสำหรับคน ที่บ้านไม่มีฐานะมันอยากนะผมก้อพยายาม ผมคิดอยู่เสมอว่าคนเรารักกันมันต้องรักที่ใจสิ เอ่อลืมบอก7ปีที่ผ่านมา เค้าไปๆมาๆ หาผมตลอดผมอยากไปบ้านเค้าเค้าบอกว่ายังไม่พร้อมที่จะไปเปิดตัวผมก้อคิดในใจไม่เปนไรมันต้องมีวันของเราสักวัน ผมก้อพยายามทุกวิธีทาง จนเค้ารอผมไม่ไหว ซึ่งต่างคนต่างอยู่ มันก้อเลยมีคนเข้ามาในชีวิตเค้า ผู้ชายคนนั้นเค้าจีบเธอเธอก้อบอกว่ามีแฟนแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นเค้ามีครบทุกอย่างบ้าน รถ หน้าที่การงาน อายุ หน้าตาดี และแล้ววั้นนั้นที่ไม่อยากให้มาถึงมันก้อมา เค้าหายไปจากชีวิตผมไปเลย แล้วบอกว่าเราเลิกกันเถอะ อย่ามาติดต่อกันอีก เลย ผมรู้สึก จุกและงง ในเวลาเดียวกัน นี่ก้อผ่านมาเปนเวลา5ปีแล้ว ผมก้อมีครอบครัวแล้ว แต่ทำไมผมถึงฝันถึงคนๆนี้อยู่บ่อยๆผมไม่กล้าเล่าให้แฟนคนใหม่ผมกลัวเค้าเสียใจ ผมถึงบอกว่า บางสิ่งที่อยากจำกลับลืม บางสิ่งที่อยากลืมแต่กลับจำ ผมบอกตรงๆผมลืมเค้าไม่ได้จริงๆ แล้วตอนนี้ผมอยากจะถามเค้าว่า สบายดีไหม แต่งานไปรึยัง มีลูกไหมสบายดีรึปล่าว ไม่ใช่ว่าผม จะขอเอาแฟนผมคืนมานะ ผมแค่อยากรู้ว่าเค้าเปนยังไง สบายดีไหมแค่นั้นเอง เฟรทเค้าไม่เล่น ไลน์ ไม่ต้องพูดถึงไม่มี ถ้าอยากรู้ชื่อเค้าผมจะบอกเธอ ชื่อ พชัราภรณ์ สีสาร (ปูเป้) ผมจำเค้าได้แค่นี้ ขอบคุณครับ