ผมเป็นคนนืงที่ทำ แล้วยิ่งทำยิ่งเป็นหนี้ ตอนนี้ เป็นหนี้ อยู่ประมาณ 3 ล้านบาท
หนี้ส่วนมาก มาจากการผ่อนซื้อ เเละกู้ยืม
เช่นบ้าน รถ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นหนี้แล้วได้ของพอมาคิดค่าเสื่อมราคา เเหมขาดทุน
วิถีชาวนาชาวไร่สมัยก่อน อยากได้ อะไรก็กู้แล้วมาผ่อนส่ง สมัยก่อนทำอ้อย ไว้40ไร่ มันได้เลขกลมๆปีละ 4 แสนนะเออ แต่ว่าเอะมันก็ได้เยอะแต่ทำไมไม่หมดหนี้ + ทำเห็ดนางฟ้าผสม ได้วันละ800-1500 บาท มันก็ยังไม่เหลือ แต่ผมโชคดีที่มีโอกาศ ได้สอบรับราชการทหารเหล่าการเงิน เเละได้มีโอกาศเรียนบัญชี ก็มีข้อดีในศาสตร์ นี้คือ จุดคุ้มทุนและผ่านการตลาด แนวคิดใหม่ๆก็เริ่มมา จากการทำบัญรายรับรายจ่าย เชื่อไหมว่ามันได้ผลจริงนะเออ
ละ รายจ่าย บาน ติดลบแดง เราก็มาย้อนกลับความคิดตัวเอง โดยวิเคราะห์ จากแผนภูมิก้างปลาเลย ใช้หลักอริยสัจ4 มองจากปัญหาคือหนี้สิน และ เหตุ ทำให้ได้มีโอกาศศึกษาโครงการในหลวง เดินตามรอยเท้าพ่อ ดูคนต่างชาติทำสำเร็จ โดยแนวคิดพระองค์ท่าน เลยเกิดมุมมองสะท้อน คนแถวบ้านไปทำงานที่ประเทศเกลหลีส่วนมาก ถามเขาทำอะไร บอกปลูกผัก เราห๊ะ อะไรวะ ขายไร่ขายนาไปรับจ้างปลูกผัก
ก็เลยเกิดแรงบัญดาลใจ ว่า คนต่างชาติใช้วิธีพระองค์ท่านจนแก้ไขวิกฤติปัญหาปากท้องได้ด้วยการเกษตร เราคนไทยแท้ๆเคยคิดหรือเข้าใจถึงและต่อยอดการเกษตรหรือยัง
เราต้องบอกว่าชีวิตเราอยากรวย คำว่ารวยคืออะไร คือการไม่มีหนี้ คำตอบคือคิดไม่ออก แต่เราต่อยอดจากสิ่งที่มีอยู่ อริยสัจ4 เอาเลยครับ หาทุกข์
เพียงเท่านั้นหละ ผมเริ่มบันทึกรายรับค่าใช้จ่ายอย่างจริงจังแบบทุกเม็ด เพื่อดูว่าทุกข์คืออะไรคำตอบคือหนี้สินครับ
จากการทำบัญชีรายรับค่าใช้จ่าย เราจะเห็นละว่าเหตุมาจากไหน นั่นคือเหตุแห่งการเกิดค่า ทุกค่า ไม่ว่าจะเป็นค่าใช้จ่ายและการดำรงชีพ จากการผมทำและวิเคราะห์ตามหลักคณิตศาสตร์ ผมสนามแนวความคิดเศรษฐศาสตร์ รวมบัญชี
จึงต้องปรับปรุงการดำรงชีวิตใหม่
ค่าใช้จ่ายหลักๆคือ การดำรงชีพ ตีว่าวันละ 100-200บาท ค่าอาหาร ที่เหลือเผื่อเก็บ ตีว่า เราใช้เงินในการดำรงชีพ เดือนละ 3000-6000 บาท
ค่าน้ำมันเหมาไปเลย3000-5000 บาท เพราะไปกลับ 90 กิโลเมตร
ค่าสาธารณูปโภค โอ้พระเจ้า แค่หลักๆ3 ค่าก็ รวมๆ 11,000 บาท ตีกลมๆ ปีละ 120,000 บาท ยังไม่รวม ค่าอาหาร พ่อแม่และคนในครอบครัว นี่หละชีวิตมีค่า เห็นบัญชีละท้อเลย เนื่องจากเงินเดือนจำกัด คนที่บ้านก็กู้ยืมกินตัดอ้อยก็มาใช้หนี้ ทำเห็ดได้เงิน ก็เล่นบิงโกและหวยแดรก สนุกสนาน ตามภาษาชาวบ้าน พอมาทำบัญชีนักชอบเล่น คือแม่เจ้า รายได้จาดเห็ดนางฟ้าไม่เหลือเพราะนักเสี่ยงดวว พอเรามาคิดดูรายได้เราเยอะมาก จึงหัดมาคิดกลับ นี่เราใช้ชีวิตโดยประมาท ฟุ่มเฟือยโดยที่เราไม่รู้นะเนี่ย เพียงเท่านั้นจึงหันหน้าเข้าคุยกะคนที่บ้านบอกไม่ไหวละ เราต้องทำอะไรสักอย่าง จึงตัดสินใจกู้เงินอีกก้อนเพื่อสร้างบ้านใหม่ ทีนี้ผมไปสร้างที่ในไร่เลยครับ คิดไว้ว่าถ้าเราจะทำไร่ไปกลับไปบ้าน เราไม่มีเวลาให้มัน
คนเราจะมีกินได้ไม่ใช่หนี้สินเยอะ แต่เราเดินผิดประมาท 3 อย่าง คือ
1 เรายังเล่นเป็นนักเสี่ยงดวง
2. ค่าใช้จ่ายเล็กน้อยเราไม่ประหยัด
3. ชาวไร่ชาวนาทำแบบวิธีเดิมไม่ศึกษาการตลาด
ผมเลย เปลี่ยนวิธี
1 ห่อข้าวไปกินที่ทำงาน แรกๆก็เขินๆ พอชินเราทำให้รู้ว่าอาหารเราสะอาดและปลอดภัย น่านไงสุขภาพก็มา
2 . ค่าใช้จ่าย น้ำมันรถ ผมใช้วิธีการ ตื่นเช้าขึ้น และขับรถด้วยความเร็ว70-90 น่านไงลดอัตราการสิ้นเปลืองและปลอดภัย ตอนหลังๆมา แมงกะไซต์ ประหยัดกว่า เริ่มงก แฮะ
3. ค่าสาธารณูปโภค ค่าไฟ จากเปิดแอร์ยอมรับคนขี้ร้อน เลยใช้พัดลมช่วย แม่เจ้ามันลดได้จริงหวะ ค่าโทรศัพท์ จากที่บ้านคนละเครื่องผม เลยติดอินเตอร์เน็ตแล้วโทร line เพราะที่บ้านไม่ได้ติดต่อใคร และยังใช้อินเตอร์เน็ตทำงาน
เห็นไหมเรื่องเล็กน้อยก็เปลี่ยน จากค่าใช้จ่ายเป็นเงินออมได้
ต่อมา เรื่องการพนัน ผมหยุดเล่นเลยครับรวมทั้งเหล้ายา ถ้าจะเล่นผมเอาเงินที่ซื้อหวยเล่นพนัน หันมาซื้อกองทุน ผมซื้อกองทุนกบข สะสมเพิ่ม 15% และเปลี่ยนแผนเป็นสมดุลอายุ นี่ไง เงินละทุนหลังเกษียณดีกว่าเสี่ยงดวงเงินที่เล่นการพนันเป็นเงินฝาก สหกรณ์ อุบะเริ่มฝาก พอชีวิตเร่ิมสดใส เราก็มีแรงที่จะดำรงชีวิต จากมีชีวิตไปวันๆผมได้นำเทคโนโลโยมาลดกระบวนการทำงาน โอ้เยเวลาเหลือว่างแล้วทำไรดี ผมก็มาคิดหละครับทำไรดี และก็ได้รับทำบัญชีข้างนอก เอาหละ มีเงินมาอีกแล้ว
ว่างจากงานราชการ มาลงสวนครับ แต่ลงยังไง ผมหันมาดูบูรณาการตามแนวพระราชดำริ แบ่งเลย ที่อยู่อาศัย. พื้นที่ เงินใช้หนี้ จากทำอ้อย 40 ไร่ ตัดเลย พื้นที่บ้าน1 ไร่ 4 ไร่แบ่งให้ญาติพี่น้อง ใจกว้างๆ 20 ไร่ เป็นอ้อย ไว้ใช้หนี้เผื้อฟาว
15 ไร่ ลงพืชเศรษฐกิจ คือไร งงๆ ดูครับ พืชที่เราจะปลูกตลาดต้องรองรับ เราทำอะไรตลาดไม่รองรับทำไปไงก็เจ้ง อันนี้แค่คิดง่ายๆยังไม่ไป แปลรูป 15 ไร่ที่เหลือ คือ คิดเลย ทำเงินรายวัน ทำเงินรายสัปดาห์ ทำเงินตามฤดูการ ทำเงินรายปี ราย5ปี ราย10ปี นี่เมิงคิดไรเนี่ย ครับเงินรายวัน ผมปลูกพริก ถั่วแตงผักสวนครัวปลูกเล่นๆ แต่ลดค่าใช้จ่ายได้จริงเหลือก็ขาย รายสัปดาห์ ผักที่สูงมาหน่อย ผักชี แตงล้าน ฟักทอง อุบ๊ะ รายเดือน ก็เลี้ยงแมลง เอาผักหญ้าผสมหัวอาหาร เลี้ยงเป็ดไก่ ปลา เลี้ยงหมา ผมไม่ได้กินหมานะครับ เลี้ยงเพื่อเป็นเพื่อนนอนบนบ้านไม่มียุงกัด55 ต่อมารายฤดูการ ผมลงพืชดูการ ขนุน มะละกอ ฝรั่ง ทุเรียน น้อยหน่า ลองกอง ลิ้นจี่เอาว่าผมปลูกหมดอะไรที่ซื้อกินตามท้องตลาด อย่างละ3ต้น แค่ไม่ต้องซื้อกิน อยากกินไรก็ได้กิน ที่เหลือ ขาย! พืชรายปี ผมลง มะนาวเลยครับ15 ไร่ แต่ผม ไม่ได้ลงทีเดียว ผมตัดทีละ 3 ไร่ 5ไร่ คือตอนกิ่งเอง ผมขายกิ่งพันด้วย30-40บาท บ๊ะรายได้จากการตอนกิ่งได้เป็นกอบเป็นกำ
รายได้ราย 5 ปี 10 ปี ผมลงมะพร้าว ทัพสะแก 100 กว่าต้น มะพร้าวน้ำหอม 5 ต้น ทิศทางคือขยายพันธ์มะพร้าว คิดง่ายๆล่วงมาตุบละ5 บาท เนื้อที่ 15 ไร่เป็นมะนาว 15 ไร่ตอนนี้ ฟักทองแซม 10 ไร่ แซม มะพร้าว แซมทุกอย่างที่กล่าวมา เหมือนลงทุนที่30 ไร่ แค่เราจัดลำดับและสัตย์ส่วน รดน้ำมะนาว พืชอื่นก็ได้น้ำด้วย พริกมะเขือเทศที่กินไม่หมด ก็มีตัวช่วยไปขยายพันธ์ นั่นคือนก นกมันกินแล้วไปขี้ ไม่ต่องไปปลูกให้เมื่อย นั่นไงการพึ่งพาธรรมชาติก็มา กิ่งมะนาวตัดหน้าน้ำ เห้ยเป็นฟืนถ่านได้ เห็นไหมครับแค่เราเริ่มอะไรจากใกล้ๆตัว จากรายจ่ายเป็นเงิน ออม จากพื้นที่จำกัดเราก็ใช้ประโยชน์จากส่วนร่วม ผลลัพธ์ เมื่อก่อนกู้เงิน 150,000 บาท มากินแล้วตัดอ้อยใช้หนี้ ปัจจุบันไม่ต้องกูเงิน เห็นไหมหละ
ผลผลิตเราก็เก็บขาย มะนาวกับอ้อย มะพร้าว การทำเงิน มันจะต่างกันด้วยอายุ อะไรถูกก็ถูกไป อะไรแพงก็ได้เยอะ แต่เราไม่กู้ยืมกิน เราก็ใช้หนี้ และผมตั้งเป้าไว้ 3 ล้าน ใช้หนี้ภายใน 5 ปี ผมจะมีเงินเก็บ และจะมาลงพืชระยะสั้น ทำเกษตรแบบเหมือนคนไทยไปรับจ้างต่างชาติ แต่เราจะหันม่เป็นนายจ้างเอง คอยดูการเปลี่ยนแปลง 5 ปีนี่ครับ
เดินตามรอยเท้าพ่อ ชีวิตรวยได้
หนี้ส่วนมาก มาจากการผ่อนซื้อ เเละกู้ยืม
เช่นบ้าน รถ ตอนแรกก็คิดว่าเป็นหนี้แล้วได้ของพอมาคิดค่าเสื่อมราคา เเหมขาดทุน
วิถีชาวนาชาวไร่สมัยก่อน อยากได้ อะไรก็กู้แล้วมาผ่อนส่ง สมัยก่อนทำอ้อย ไว้40ไร่ มันได้เลขกลมๆปีละ 4 แสนนะเออ แต่ว่าเอะมันก็ได้เยอะแต่ทำไมไม่หมดหนี้ + ทำเห็ดนางฟ้าผสม ได้วันละ800-1500 บาท มันก็ยังไม่เหลือ แต่ผมโชคดีที่มีโอกาศ ได้สอบรับราชการทหารเหล่าการเงิน เเละได้มีโอกาศเรียนบัญชี ก็มีข้อดีในศาสตร์ นี้คือ จุดคุ้มทุนและผ่านการตลาด แนวคิดใหม่ๆก็เริ่มมา จากการทำบัญรายรับรายจ่าย เชื่อไหมว่ามันได้ผลจริงนะเออ
ก็เลยเกิดแรงบัญดาลใจ ว่า คนต่างชาติใช้วิธีพระองค์ท่านจนแก้ไขวิกฤติปัญหาปากท้องได้ด้วยการเกษตร เราคนไทยแท้ๆเคยคิดหรือเข้าใจถึงและต่อยอดการเกษตรหรือยัง
เราต้องบอกว่าชีวิตเราอยากรวย คำว่ารวยคืออะไร คือการไม่มีหนี้ คำตอบคือคิดไม่ออก แต่เราต่อยอดจากสิ่งที่มีอยู่ อริยสัจ4 เอาเลยครับ หาทุกข์
เพียงเท่านั้นหละ ผมเริ่มบันทึกรายรับค่าใช้จ่ายอย่างจริงจังแบบทุกเม็ด เพื่อดูว่าทุกข์คืออะไรคำตอบคือหนี้สินครับ
จากการทำบัญชีรายรับค่าใช้จ่าย เราจะเห็นละว่าเหตุมาจากไหน นั่นคือเหตุแห่งการเกิดค่า ทุกค่า ไม่ว่าจะเป็นค่าใช้จ่ายและการดำรงชีพ จากการผมทำและวิเคราะห์ตามหลักคณิตศาสตร์ ผมสนามแนวความคิดเศรษฐศาสตร์ รวมบัญชี
จึงต้องปรับปรุงการดำรงชีวิตใหม่
ค่าใช้จ่ายหลักๆคือ การดำรงชีพ ตีว่าวันละ 100-200บาท ค่าอาหาร ที่เหลือเผื่อเก็บ ตีว่า เราใช้เงินในการดำรงชีพ เดือนละ 3000-6000 บาท
ค่าน้ำมันเหมาไปเลย3000-5000 บาท เพราะไปกลับ 90 กิโลเมตร
ค่าสาธารณูปโภค โอ้พระเจ้า แค่หลักๆ3 ค่าก็ รวมๆ 11,000 บาท ตีกลมๆ ปีละ 120,000 บาท ยังไม่รวม ค่าอาหาร พ่อแม่และคนในครอบครัว นี่หละชีวิตมีค่า เห็นบัญชีละท้อเลย เนื่องจากเงินเดือนจำกัด คนที่บ้านก็กู้ยืมกินตัดอ้อยก็มาใช้หนี้ ทำเห็ดได้เงิน ก็เล่นบิงโกและหวยแดรก สนุกสนาน ตามภาษาชาวบ้าน พอมาทำบัญชีนักชอบเล่น คือแม่เจ้า รายได้จาดเห็ดนางฟ้าไม่เหลือเพราะนักเสี่ยงดวว พอเรามาคิดดูรายได้เราเยอะมาก จึงหัดมาคิดกลับ นี่เราใช้ชีวิตโดยประมาท ฟุ่มเฟือยโดยที่เราไม่รู้นะเนี่ย เพียงเท่านั้นจึงหันหน้าเข้าคุยกะคนที่บ้านบอกไม่ไหวละ เราต้องทำอะไรสักอย่าง จึงตัดสินใจกู้เงินอีกก้อนเพื่อสร้างบ้านใหม่ ทีนี้ผมไปสร้างที่ในไร่เลยครับ คิดไว้ว่าถ้าเราจะทำไร่ไปกลับไปบ้าน เราไม่มีเวลาให้มัน
คนเราจะมีกินได้ไม่ใช่หนี้สินเยอะ แต่เราเดินผิดประมาท 3 อย่าง คือ
1 เรายังเล่นเป็นนักเสี่ยงดวง
2. ค่าใช้จ่ายเล็กน้อยเราไม่ประหยัด
3. ชาวไร่ชาวนาทำแบบวิธีเดิมไม่ศึกษาการตลาด
ผมเลย เปลี่ยนวิธี
1 ห่อข้าวไปกินที่ทำงาน แรกๆก็เขินๆ พอชินเราทำให้รู้ว่าอาหารเราสะอาดและปลอดภัย น่านไงสุขภาพก็มา
2 . ค่าใช้จ่าย น้ำมันรถ ผมใช้วิธีการ ตื่นเช้าขึ้น และขับรถด้วยความเร็ว70-90 น่านไงลดอัตราการสิ้นเปลืองและปลอดภัย ตอนหลังๆมา แมงกะไซต์ ประหยัดกว่า เริ่มงก แฮะ
3. ค่าสาธารณูปโภค ค่าไฟ จากเปิดแอร์ยอมรับคนขี้ร้อน เลยใช้พัดลมช่วย แม่เจ้ามันลดได้จริงหวะ ค่าโทรศัพท์ จากที่บ้านคนละเครื่องผม เลยติดอินเตอร์เน็ตแล้วโทร line เพราะที่บ้านไม่ได้ติดต่อใคร และยังใช้อินเตอร์เน็ตทำงาน
เห็นไหมเรื่องเล็กน้อยก็เปลี่ยน จากค่าใช้จ่ายเป็นเงินออมได้
ต่อมา เรื่องการพนัน ผมหยุดเล่นเลยครับรวมทั้งเหล้ายา ถ้าจะเล่นผมเอาเงินที่ซื้อหวยเล่นพนัน หันมาซื้อกองทุน ผมซื้อกองทุนกบข สะสมเพิ่ม 15% และเปลี่ยนแผนเป็นสมดุลอายุ นี่ไง เงินละทุนหลังเกษียณดีกว่าเสี่ยงดวงเงินที่เล่นการพนันเป็นเงินฝาก สหกรณ์ อุบะเริ่มฝาก พอชีวิตเร่ิมสดใส เราก็มีแรงที่จะดำรงชีวิต จากมีชีวิตไปวันๆผมได้นำเทคโนโลโยมาลดกระบวนการทำงาน โอ้เยเวลาเหลือว่างแล้วทำไรดี ผมก็มาคิดหละครับทำไรดี และก็ได้รับทำบัญชีข้างนอก เอาหละ มีเงินมาอีกแล้ว
ว่างจากงานราชการ มาลงสวนครับ แต่ลงยังไง ผมหันมาดูบูรณาการตามแนวพระราชดำริ แบ่งเลย ที่อยู่อาศัย. พื้นที่ เงินใช้หนี้ จากทำอ้อย 40 ไร่ ตัดเลย พื้นที่บ้าน1 ไร่ 4 ไร่แบ่งให้ญาติพี่น้อง ใจกว้างๆ 20 ไร่ เป็นอ้อย ไว้ใช้หนี้เผื้อฟาว
15 ไร่ ลงพืชเศรษฐกิจ คือไร งงๆ ดูครับ พืชที่เราจะปลูกตลาดต้องรองรับ เราทำอะไรตลาดไม่รองรับทำไปไงก็เจ้ง อันนี้แค่คิดง่ายๆยังไม่ไป แปลรูป 15 ไร่ที่เหลือ คือ คิดเลย ทำเงินรายวัน ทำเงินรายสัปดาห์ ทำเงินตามฤดูการ ทำเงินรายปี ราย5ปี ราย10ปี นี่เมิงคิดไรเนี่ย ครับเงินรายวัน ผมปลูกพริก ถั่วแตงผักสวนครัวปลูกเล่นๆ แต่ลดค่าใช้จ่ายได้จริงเหลือก็ขาย รายสัปดาห์ ผักที่สูงมาหน่อย ผักชี แตงล้าน ฟักทอง อุบ๊ะ รายเดือน ก็เลี้ยงแมลง เอาผักหญ้าผสมหัวอาหาร เลี้ยงเป็ดไก่ ปลา เลี้ยงหมา ผมไม่ได้กินหมานะครับ เลี้ยงเพื่อเป็นเพื่อนนอนบนบ้านไม่มียุงกัด55 ต่อมารายฤดูการ ผมลงพืชดูการ ขนุน มะละกอ ฝรั่ง ทุเรียน น้อยหน่า ลองกอง ลิ้นจี่เอาว่าผมปลูกหมดอะไรที่ซื้อกินตามท้องตลาด อย่างละ3ต้น แค่ไม่ต้องซื้อกิน อยากกินไรก็ได้กิน ที่เหลือ ขาย! พืชรายปี ผมลง มะนาวเลยครับ15 ไร่ แต่ผม ไม่ได้ลงทีเดียว ผมตัดทีละ 3 ไร่ 5ไร่ คือตอนกิ่งเอง ผมขายกิ่งพันด้วย30-40บาท บ๊ะรายได้จากการตอนกิ่งได้เป็นกอบเป็นกำ
รายได้ราย 5 ปี 10 ปี ผมลงมะพร้าว ทัพสะแก 100 กว่าต้น มะพร้าวน้ำหอม 5 ต้น ทิศทางคือขยายพันธ์มะพร้าว คิดง่ายๆล่วงมาตุบละ5 บาท เนื้อที่ 15 ไร่เป็นมะนาว 15 ไร่ตอนนี้ ฟักทองแซม 10 ไร่ แซม มะพร้าว แซมทุกอย่างที่กล่าวมา เหมือนลงทุนที่30 ไร่ แค่เราจัดลำดับและสัตย์ส่วน รดน้ำมะนาว พืชอื่นก็ได้น้ำด้วย พริกมะเขือเทศที่กินไม่หมด ก็มีตัวช่วยไปขยายพันธ์ นั่นคือนก นกมันกินแล้วไปขี้ ไม่ต่องไปปลูกให้เมื่อย นั่นไงการพึ่งพาธรรมชาติก็มา กิ่งมะนาวตัดหน้าน้ำ เห้ยเป็นฟืนถ่านได้ เห็นไหมครับแค่เราเริ่มอะไรจากใกล้ๆตัว จากรายจ่ายเป็นเงิน ออม จากพื้นที่จำกัดเราก็ใช้ประโยชน์จากส่วนร่วม ผลลัพธ์ เมื่อก่อนกู้เงิน 150,000 บาท มากินแล้วตัดอ้อยใช้หนี้ ปัจจุบันไม่ต้องกูเงิน เห็นไหมหละ
ผลผลิตเราก็เก็บขาย มะนาวกับอ้อย มะพร้าว การทำเงิน มันจะต่างกันด้วยอายุ อะไรถูกก็ถูกไป อะไรแพงก็ได้เยอะ แต่เราไม่กู้ยืมกิน เราก็ใช้หนี้ และผมตั้งเป้าไว้ 3 ล้าน ใช้หนี้ภายใน 5 ปี ผมจะมีเงินเก็บ และจะมาลงพืชระยะสั้น ทำเกษตรแบบเหมือนคนไทยไปรับจ้างต่างชาติ แต่เราจะหันม่เป็นนายจ้างเอง คอยดูการเปลี่ยนแปลง 5 ปีนี่ครับ