นิสัยเข้ากันไม่ได้ ควรทำยังไงดีคะ?

สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้แรกของเราเอง เรามีเรื่องกลุ้มใจมากที่อยากระบายให้เพื่อนๆแสดงความคิดเห็นกันหน่อย คือเราอายุ20 แฟนอายุ27 เรายังเรียนอยู่ปี3 เขาทำงานแล้ว คือเราเจอกันที่ร้านเหล้า เพราะเราทำงานกลางคืน เราทำประจำเป็นเด็กเสริฟ+ดริ้ง ร้านเหล้าเราทำมาได้ปีกว่า โดยที่เรียนไปด้วย แล้วอยู่มาวันนึงเขาก้มาเจอเรา เพราะเพื่อนของเขาชอบมานั่งที่ร้าน ปกติเขาไม่ชอบเที่ยว เราก็ดริ้งปกติไปนั่งกะเขาคุยกันตามประสาพนักงาน กับลูกค้า แล้วเขาก้ขอไลนขอเบอไปนี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นความสัมพันธ์ของเราค่ะก่อนหน้านี้ที่จะมาทำงานเราโสดมา3ปีกว่าได้ จากคนเก่าที่เขานอกใจเราเราจับได้เองและเราถูกบอกเลิก กลับมาถึงเรื่องเรากับคนนี้ คือกว่าจะคบกันเขาก็ตื้อเรานานอยู่หลายเดือน เขาไม่ใช่สเปคเรา นิสัยก็ไม่เข้ากัน คือเอาจริงๆ ไม่ใช่เลยอะแบบที่เคยเจอแบบที่วาดไว้ ว่าต้องดีกว่าคนเก่า แต่ก็รักเขาก็ตอนที่เขาอยู่กับเราเทแคร์เรา เป็นห่วงเรา ดีกับครอบครัวเรา เลยตกลงคบกันนี่ก็คบมาได้ 6เดือน ทะเลาะกันมาตลอด ทั้งเรื่องเล็กมากๆ จนเรื่องใหญ่ทั้งเเฟนเก่าเขาตามรังควาน แฮกรหัสเฟสแคปที่คุยกัน ที่ด่ามันให้แม่แฟนเราดู ทำให้เขาเกลียดเราโกรธเรามาจนทุกวันนี้ ด่าเราสาระพัดด้วยคำพูดที่คนไม่รู้จักกันมาด่าแบบเสียหาย มันก้ต้องมีโกรธแหละคือเราก็ไม่ชอบต่างคนต่างไม่ชอบ เขาเป็นคนบ้างานมาก ทำงานหนัก บางวันทำยัน5ทุ่ม คนอื่นเขากลับกันตั้งแต่เย็น ทำงานแบบเงินเดือนหลักหมื่นเหมือน หลักแสนอย่างคืนก่อนอะ ได้นอนกันตี4กว่า เพราะเขาต้องไปส่งของให้ลูกค้าแทนขนส่งที่มาใหม่ ไม่รุ้อีโหน่อีเน่ เราก็ไม่อยากให้เขาขับรถไกลคนเดียว เราก็ไปด้วย คือทำงานเขาเลิกกัน5-6โมง แต่ตานี่ต้องทำมากกว่าชาวบ้าน ส่งของตี5 บ้าง 5ทุ่มเที่ยงคืนบ้าง เขาใช้ให้ช่วยงานบ้าง รับอาสาทำหมด คือเราก็เข้าใจนะว่าทำงานหนักมาเหนื่อยเลยไม่อยากอะไรมาก ช่วยงานได้ก้ช่วยทำความสะอาดห้อง แต่คือเราเลิกเรียนไวบ้าง เลิกไม่เปนเวลา อะ บางวันเรียน3ชม. บ้างวันเช้าบ่าย กลับมาก็อยู่คนเดียว ทุกวัน รอเขาเลิกงานวันไหนเลิกเร็วก็ออกไปกินข้าวกัน วันไหนเลิกช้า ก็กินมาม่าคนเดียว เลิกมาเขาก็เหนื่อยก็จะหลับตลอด แบบนี้ทุกวันเลิกมาก็หลับ เราก็ไม่เข้าใจหรอก คิดว่าเขาไม่สนใจในข่วงแรกที่ปรับตัวไม่เคยคบคนแก่กว่า  แต่พอนานมาก็เข้าใจ แต่ไม่รุ้สิเข้าใจจนไม่เข้าใจใช้คำนี้ก็ได้มั้ง มีความคืดที่ว่า ทำไมไม่เลิกงานเวลาเดียวกับคนอื่น ทำไมต้องไปส่งของทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่ของตัวเอง ทำไมต้องรับอาสาช่วยคนนั้นคนนี้ ทำให้ตัวเองไม่มีเวลาทำนั่นทำนี้ เขาไปอบรมต่างจังหวัดทุกเดือนแล้วก็กลับบ้านทุกเดือนซึ่งเราจะต้องอยู่คนเดียว เป็นแบบนี้มาตลอด เขาไม่ใช่สเปคอย่างที่เคยบอก ทำอะไรก็น่ารำคาญไปหมด ไม่ตื่นเต้นเวลาอยู่ด้วย แต่บางมุมที่เขาทำดีกะเรา แคร์เราเป็นห่วงเรา รักเรามันก็มีดีอะ ที่เราไม่เข่าใจและคิดหลายครั้งว่าจะคบต่อหรือจะปล่อยดีก็คือทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เมื่อก่อนเขาจะยอมเรา ขอโทษเราไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ตาม แต่พอนานเข้า มาตอนนี้เขาไม่ยอมเขาด่าเราสาระพัดเวลาที่ทะเลาะกัน เหมือนเป็นคนละคน หน้าตาเขาน่ากลัว พูดทุกอย่างที่ทำร้ายความรู้สึกเราออกมา พูดแบบไม่แคร์อะไรทั้งนั้น ทำเราเจ็บตัวบ้างก็มี แล้วเราก็จะร้องไห้จะด่าเขาจะแรงใส่อย่างเดียว จนทั้งคู้อารมเยนลงเราชอบเป็นฝ่ายเงียบไม่พูดทุกคนั้งตนเขาทนไม่ไหว และโมโห พอเยนลงเขาก็จะมาง้อมาขอโทษ ล่าสุดเราทนไม่ไหวคิดจะเลิกจริงแต่เขาก็ไม่ยอมและขอโอกาสเป็นครั้งที่2 เราเลยคิดว่านิสัยเข้ากันไม่ได้แบบนี้เราควรทำยังไงต่อไปคะ เขาก็เหนื่อยเราก็เหนื่อย เรารักเขามากจริงๆ