คือเครียดจนขีดข่วนตามแขนขาจนเป็นแผล บ้างบางทีก็เปาอะไรมากรีดบ้าง มีปัญหาในหลายๆเรื่อง ทุกคนก็มีแต่ทับถม ครอบครัวก็ทับถมจิตใจค่ะ ปรับปรุงตัวเท่าไร พอใจได้แปปเดียว ทำอะไรไม่ได้ดังใจก็โดนด่าโดนว่า พยายามไม่ใส่ใจคำพูดแล้วก็ ยังมีพูดเข้าหูมาเรื่อยๆจะคิดว่า อยากตาย ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม บางทีก็สงสัยนะค้ะ บางคนก้บอกให้นึกถึงพ่อแม่ พ่อเราก็ทิ้งเราไปแล้ว เราก็นึกถึงแม่ เลี้ยงเรามาจนจะ20 แล้ว เราไม่เคยไปถเหลถไหลไหนไม่ได้สร้างความเดือดร้อน การเรียนเราก้โดนกดดันให้เรียนดีดีมาตลอดงานเราก็ช่วย แต่ทุกวันนี้คำพูดแต่ละคำที่เราได้ยิน มันบั่นทอนใจเรามาก เหมือนเราเกิดมาทำไห้เขาลำบาคเป็นตัวถ่วงชีวิตเขาเคยพุดว่าถ้าไม่มีเราเขาจะสบายกว่านี้ เราเริ่มตีตัวออกจากผู้คนอยากอยู่คนเดียว ไม่มีแรงไม่มีกำลังใจ ไม่อยากทำอะไร เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง ให้ไม่เครียดไม่กดดัน ไม่มีความคิดอยากตาย อยากอยุ่แบบคนปกติ หรือว่าควรพบแพทย์ค้ะ ถ้าได้คำปรึกษา จะดีมากเลยค่ะ
เครียดจนทำร้ายร่างกายตัวเอง อยากได้คำปรึกษาค่ะ