แบบนี้เรียกผู้หญิงเห็นแก่เงิน หรือ ผมมันก็แค่กระจอกๆคนนึง ?

ผมเลิกกับแฟน 5 ปีอย่างเป็นทางการ

ผมทำงานเป็นฝ่ายขายครับ ทำมาตั้งแต่ยันเรียนไม่จบ ตอนนี้ก็เป็นรองหัวหน้าฝ่ายขายบริษัทกลางๆ
เงินเดือน 4 หมื่น  ผมก็เลยมีอาชีพเสริมทำอาหารขายตลาดนัดบ้าง
เพราะอยากจะได้บ้านเพื่อให้พ่ออยู่เลยพยายามหาเงินหลายๆทาง

แฟนเป็นแม่ค้าตลาดครับแต่จริงๆทำงานประจำเป็นเซลขายผ้าได้ 2หมื่นบาทกับค่าคอม
มาขายของตลาด แผงใกล้ๆกัน คุยกันจนมาคบกัน เขาก็ชอบพูดคำพูดสวยๆว่า
ไม่ต้องรวยหรอกขอแค่ขยันก็พอ ช่วยๆกันสร้าง

ตอนแรกผมรู้สึกว่าโชคดีจังที่ได้แฟนขยันแถมยังพูดรู้เรื่อง หน้าตาธรรมดาแต่หุ่นเขาแซ่บ อก
ก้น เอวคอด มาเต็มเลยละ ผมเองก็ชอบเขาตรงนี้ละตอนนั้นผมเองก็ไม่คิดว่าคนอื่นเขาก็ชอบแบบนี้เหมือนกัน
แต่ผมเองก็เป็นคนที่คิดว่าตัวเองดีคนนึงนะ ไม่เจ้าชู้ไม่กินเหล้าไม่เที่ยว ทำงานเก็บเงินอย่างเดียว
มีคนมาชอบผมก็ไม่เคยสนใจเพราะผมรักใครผมรักคนเดียว

เวลาเธอมีปัญหา ผมไม่เคยเลยที่จะไม่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอตลอดไม่ว่าจะปัญหาขนาดใหน ระหว่าง 5 ปี
ผมช่วยเธอมาทุกปัญหาที่ผมช่วยได้ เราก็ช่วยกันจนผ่านมาได้ทุกครั้ง ผมก็คิดไปละว่าคนนี้ละที่ผมจะแต่งงานด้วย
เธอเองไม่ใช่คนสวยแต่นิสัยและความขยันของเธอเป็นสิ่งที่เลอค่ามากกว่าเรื่องใหนทั้งงั้น เราแทบจะไม่เคยทะเลาะกันเลย
เพราะว่าผมเองก็เป็นคนที่มีเหตุผลพอ เธอจะไปกินเหล้า ผมก็ไปรับได้ถ้าเธอต้องการ ผมจะไปกินกับเพื่อน เขาก็ไม่ว่าอะไร
เพราะรู้อยู่แล้วว่าไม่ได้เป็นที่เจ้าชู้

ผมเองนึกว่าโชคดีมาตลอด จนกระทั้ง...

ผมเก็บเงินได้พอสมควร ผมเลยไปดาวน์บ้านเพราะอยากให้พ่อได้อยู่บ้านตอนแก่ไม่ต้องเช่าอีกแล้ว
ผมก็เลยไปซื้อบ้านมือสองมาได้ที่ดิน53 ตารางวา ราคา 2.2 ล้าน แถวๆลาดพร้าวจากบริษัท bam
แล้วก็ต้องมาซ่อมอีกนิดหน่อย เป็นครั้งแรกที่ผมทะเลาะกับแฟน แฟนถามว่าเอาเงินเก็บตั้งเยอะไปลงบ้านเก่า
ทำไมไม่ซื้อบ้านใหม่ไปเลย พอบอกว่าเดี่ยวพอมีเงินค่อยๆซ่อมไปยังไงก็มีที่ดิน บ้านเดี่ยวมันก็ทำอะไรได้ง่าย
เขาก็ยังบอกว่าทำไมไม่ซื้อบ้านใหม่ๆอยู่ได้ เราก็เลยทะเลาะกันเป็นครั้งแรกแต่ก็เหมือนเงียบๆไปพักนึง

ผมเริ่มเช่าร้านขายอาหารจริงจัง ขายก๋วยเตี๋ยวกับข้าวหมูแดง ลูกค้าก็พอใช้ได้นะครับ
ผมเลยไม่ได้ไปขายตลาดนัด ผมก็เอาคุ้กกี้ของแฟนมาขายที่ร้านด้วย เที่ยงๆก็หมดแล้วแล้วรู้ใหมครับ
แฟนดันเจอคนมาจีบที่ตลาดนัด มาด้วยสั้งขนมแล้วก็จีบขอไลน์ แอบชวนกันไปเที่ยวลับหลัง
ผมเองทราบมาจากคนในตลาดที่เห็นแล้วตอนที่ผมไปช่วยเก็บของเขาก็แอบเล่าให้ฟังจนได้เก็บกับตาตัวเอง
ว่าบางวันที่ผมบอกไม่มาเขาจะนัดกันมาแล้วผู้ชายจะพาขับรถไปส่งแทน

ผู้ชายรวยครับ เป็นหนุ่มสายเปย์พอสมควร ไม่รุ้ว่าฐานะประมาณใหนแต่หน้าตาดีหล่อขับรถแพงเลยละ
จนวันนึงเขาชวนกันไปหัวหิน แฟนมาบอกว่าเดี่ยวขายของเสร็จจะไปหาพ่อนะ แต่เพื่อนที่ตลาดก็บอกว่า
เออเขามาลับไปด้วยกัน

พอเธอกลับมาผมไปหาที่ห้องเช่าเธอ  บอกว่าพ่อเป็นไงบ้างละ ก็บอกสบายดี ผมก็บอกผมคงเสียมารยาทสินะ
เดี่ยวโทรไปหาพ่อหน่อยดีกว่า เขาก็พยายามห้าม บอกพ่อไม่ค่อยสบายไม่อยากให้รบกวน
ก็พูดจนเขายอมรับว่าไปกับคนอื่นมา

เขาถามผมว่า  ขายข้าวหมูแดง ขายก๋วยเตี๋ยว ทำงาน3-4 เมื่อไรจะรวย ?
ผมก็บอกว่าเท่าไรละถึงรวย เขาก็บอกผู้ชายที่เขาไปด้วยเงินเดือนเป็นแสน
เขาพาไปกินของดีๆ ไปหัวหินเขาจ่ายเป็นหมื่นๆสบายๆ แถมซื้อของให้อีกเป็นหมื่น
เขาบอกจะให้ไปทำงานกับเขา ไม่ต้องขายของ มาช่วยเขาทำงานที่ร้านกาแฟก็พอ
เขาบอกถ้าเป็นแฟนเขาจะให้ไปอยู่ที่คอนโดของเขาไม่ต้องเช่า

ผมก็เลยบอกว่างั้นจะเลิกใหม เขาก็บอก เราขอแล้วกันอย่ามารบกวนเรากับพี่เขาอีก
ผมก็บอกงั้นโอเคในเมื่อคุณบอกว่าเขาดีกว่าผมงั้นเราก็เลิกกัน ผมก็เลยไปเอาเงินออกจากบัญชีที่เก็บไว้ตลอด5ปี
คืนเขาไปหมด ผมก็บอกว่าถ้าคุณไปครั้งนี้แล้วผมจะไม่ยุ่งกับคุณอีก

ผมก็ไม่ยุ่งกับเขา ผมยินดีกับเขาเลยเพราะผมพูดไว้ตั้งแต่แรก ผมขอแค่ว่าถ้าเจอคนอื่นที่ดีกว่า
ให้บอกถ้าจะไปกับเขา ผมไม่อยากให้ปิดบัง แต่เขาก็ทำไม่ได้แต่ช่างเหอะ

รู้ใหมครับ ผมเจ็บใจมาก ผมซื่อสัตย์ ไม่เจ้าชู้ ขยันทำงานแล้วรู้ใหมครับว่า เขาเขียนในเฟซว่าอะไร ?

.....คนนี้รักมาก
.....มีแฟนก็ต้องทำให้ชีวิตดีขึ้น
......แฟนซื้อให้ 2 หมื่นกว่าเอง
......อยู่ฮ่องกงนะแฟนพามาเที่ยว

ส่วนเพื่อนก็บอกว่า ดีจังได้แฟนดีๆจะไปทนคบคนแบบผู้ชายจนๆไปทำไม ??
ผมก็เฉยๆนะ ถือว่าเลิกไปแล้ว ผมก็เลยบล้อคหมดอะ ถือว่าจบๆไปดีกว่า ยังแอดอยู่ผมคงไม่มีความสุข


4 เดือนที่เลิกไป เมื่อวานเพื่อนเขาโทรศัพท์มาถามว่าให้แฟนเก่ามาอยู่บ้านสักพักได้ใหมเพราะว่าเขาโดนไล่ออกจากบ้านละ
เพราะผู้ชายมีเมียแล้ว เมียมาตามตบที่คอนโด ผู้ชายก็เลือกเมียเขาไม่เลือกแฟนเก่าเลยไม่มีที่อยู่ อยู่บ้านเขาก็ไม่ค่อยสะดวก
ผมก็บอกไปละ ไม่ละไม่มีบ้านอยู่ก็ไล่ไปเช่าห้องเอานุ้น ก็ดันบอกงกจัง  

ผมก็บอก  ผมไม่ได้งกแต่ผมไม่ได้โง่  

บ่นแค่นี้ละขออภัยที่เขียนยาว
บ่นกับคนรอบตัวไม่ได้เลยจริงๆ