ไม่มีใครครบควรทำยังไงดี

ตอนนี้เราจิตตกมาก เป็นช่วงชีวิตที่รู้สึกว่าแย่ที่สุด
ทั้งเรื่องงาน เรืองการเข้าสังคม และการคบเพื่อน
ใช้ชีวิตแบบล่องลอยไปวันๆ ไร้จุดมุ่งหมาย ท้อแท้ สิ้นหวัง อยากหยุดทุกการกะทำ
  เราจะขอเล่าเหตุการต่างๆคร่าวๆตามนี้
เราเป็นคนพูดไม่เก่ง ปรับตัวเข้ากับคนอื่นค่อนข้างยาก ตอนนี่ตำแหน่งงานที่เราได้รับไม่มีความชัดเจน
ผู้บริหารเขาให้เราเป็นผู้จัดการโรงแรม ซึ่งมีพนักงาน 20. กว่าคน มีแต่เขาและเราที่รู้ว่าเราอยู่ตำแหน่งอะไร
เขาไม่ได้เรียกประชุมพนักงานเพื่อแจ้งอย่างเป็นทางการ แต่พอเราไปตักเตือนว่ากล่าวพนักงาน เมื่อเขาทำไม่ถูกต้อง อาจมีบางครั้งที่เราเสียงดังไปบ้างใช้อารมมากไป ไม่มีใครค่อยเชื่อฟังเรา จนตอนนี้เราคิดว่าพอแล้ว จะไม่ว่ากล่าวอะไรใครอีก มีหลายเสียงบอกว่าคุณมีสิทอะไรมาสั่ง เขาให้อำนาจคุณแล้วหรอ
เราไม่ได้ดูแลแต่พนักงานอย่างเดียว ทำบัญชี รายรับรายจ่าย และยังต้องคอยแก้ไขสถานการเวลาลูกค้าที่เข้ามาพักเกิดปัญหา และก็มีพนักงานหลายคนไม่ชอบเรา สายตาที่เคยเป็นมิตรมันเปลี่ยนไป  เราไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป เพราะเราไม่เคยมีประสบการตรงนี้มาก่อน เมื่อสิ้นเดือนที่ผ่านมาเชิญพนักงานออกไป 1 คน ที่นี้ทุกคนพากันเงียยกว่าเก่าไม่มีใครพูดกับเราเลย สาเหตุที่เชิญออกเพราะทำผิดกฏระเบียบ
ส่วนกับเพื่อนสนิทซึ่งตอนนี้เหลือไม่กี่คนพากันห่างออกไปทุกที เพียงเพราพเราทำตามที่เขาต้องการไม่ได้  ยากจังเนอะกับชีวิตไม่รู้ควรจะหยุดหรือเดินไปทางไหนดี