ตอบ อธิบาย ลงปกิณกะเวลา เมื่อ ๑๑.๑๘ นาฬิกา
เทียบ เรื่องสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
“ที่นี่ วันนี้ ตามเวลาที่ตรวจดู พวกเราอาจจะหารายละเอียด มาให้เข้าใจยาก และเพราะเราไม่รู้จักเหตุการณ์แบบนั้น และเราก็ไม่มีความเกี่ยวพัน ผูกพันธ์อะไรด้วย, พวกเราอาจจะว่า เขามาต้มอะไร? ให้รับประทาน ต้มมาดีแล้วหรือยัง? หรือว่าต้มเละ ๆ เทะ ๆ ชุ่ย ๆ ตุ๋นมาแค่นั้น มากแค่ไหน เช่นกะการกินต้มผักบ้า อะไร! ในเวลาวิชาการทดสอบลูกเสือ เข้าพักแรมในป่าในเขาเป็นต้น หรือพระธุดงค์กินแค่ใบไม้ ผักอะไรนั้น เป็นต้น หรืออาหารของพวกทหารเลว หรือนักโทษ ที่คนเขาอาจมุ่งให้ถูกแกล้งความอดทน ด้วยการให้กินไม่ดี แบบนั้น, ประชาชนที่นั่น ตามข่าว อาจจะแสดงว่า เขาจะไม่ยอม ให้ถูกใครต้ม หรือว่า ไม่ยอมให้ใครมาต้ม ตุ๋นเปื่อยกัน จึงอาจจะประกาศว่า อย่ามาต้มอะไรพวกฉัน หรือตุ๋นอะไรให้พวกฉันรับประทานเลย, เพราะพวกฉันยินดี อยู่มาได้ กับการถูกทอดทิ้งอย่างนี้ มากแล้ว”
“ชาวบ้าน ในจำพวกผู้นำหญิง สตรี ก็ได้ออกมาประท้วงกันแล้ว เพื่อให้คนแลเห็นประสิทธิภาพของนักฝึกคน, ดูสารูป ก็ต้องเป็นเหตุการณ์ ชนิดที่ว่า นักบวชผู้นั้น ปฏิบัติการซุนหวู่ ไม่สำเร็จ, เพราะว่าตนฝึกผู้หญิงก็ยังฝึกไม่ได้เลย ประสาอะไรตนจะฝึกตัวให้ตนเป็นพระ ซึ่งจะต้องถือเอาแกนแห่งปุริสะภาวะ เอาตัวอาตมาเองออกมาฝึกอย่างหนัก จึงจะได้, อย่างนี้ ทุกคนที่ทราบข่าว ทราบแล้ว ก็จนใจ”
“ทุกคนจนใจ เพราะว่ารับรู้เหตุการณ์ทั้งหมด ซึ่งเรื่องอย่างนี้ อาจจะเป็นเหตุการณ์ของพระศาสนา, ซึ่งว่ากัน เป็นไปตามส่วน ของความได้ดีมีสุข และทุกข์ ๆ ยาก ๆ อยู่ด้วยกัน, จึงควร จะเห็นอย่างไรดี พวกเราอธิบายไม่ถูก, คงเห็นแต่เพียงแค่ว่า นักบวชผู้นั้น อย่าไปต้ม อย่าไปตุ๋นอะไรให้เขากินอีก ยิ่งเฉพาะ กับพวกคน หรือสตรี ที่เขาถูกทอดทิ้ง ให้อยู่ทุกข์ ๆ ยาก ๆ มามากอยู่แล้ว จนไม่คิดจะอยากได้”
“จำพวกเรานี้ ศึกษากันยังไม่พอ ฉะนั้น ขอเตือนกันและกันต่อไป ว่า อย่าเพิ่งได้ไปยุ่งกับปัญหา อันชื่อว่า ร้ายแรงถึงชีวิต และความเป็นอยู่ ของพวกเขา, เราควรศึกษา และกระทำตนให้ดีพอซะก่อน จึงค่อยไปยุ่ง ด้วยใส่ใจ และหวังดี, ข้อนี้ ขอเตือนพวกเรา ที่มักเผลอไป เหลียวดู โดยขาดไปจากการศึกษา ข้าพเจ้า ขอฝากให้พิจารณา กลบท อย่างนี้ก่อน จึงค่อยคิดเข้าไปดู คิดช่วยแก้ปัญหา อันหนักแบบนั้น, ขอให้ฟัง กลบท นี้ กันก่อน.”
เทียบ กลบท “โคลงโลกนิติ”
๒๒๓.
นิธีนํว ปวตฺตารํ ยํ ปสฺเส เวชฺชทสฺสินํ
นิคฺคยฺห วาทึ เมธาวึ ตาทิสํ ปณฺฑิตํ ภเช
ธรรมบท
ร่วมรักนักปราชญ์เชื้อ ชาตรี
เราผิดชอบชั่วดี ท่านแจ้ง
เอาเยี่ยงอย่างอย่ามี จิตโกรธ
ปรากฏกลท่านแกล้ง แนะให้ขุมทอง
สมเด็จพระเดชา ฯ
พวกเราอาจจะว่า เขามาต้มอะไร?
เทียบ เรื่องสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
“ที่นี่ วันนี้ ตามเวลาที่ตรวจดู พวกเราอาจจะหารายละเอียด มาให้เข้าใจยาก และเพราะเราไม่รู้จักเหตุการณ์แบบนั้น และเราก็ไม่มีความเกี่ยวพัน ผูกพันธ์อะไรด้วย, พวกเราอาจจะว่า เขามาต้มอะไร? ให้รับประทาน ต้มมาดีแล้วหรือยัง? หรือว่าต้มเละ ๆ เทะ ๆ ชุ่ย ๆ ตุ๋นมาแค่นั้น มากแค่ไหน เช่นกะการกินต้มผักบ้า อะไร! ในเวลาวิชาการทดสอบลูกเสือ เข้าพักแรมในป่าในเขาเป็นต้น หรือพระธุดงค์กินแค่ใบไม้ ผักอะไรนั้น เป็นต้น หรืออาหารของพวกทหารเลว หรือนักโทษ ที่คนเขาอาจมุ่งให้ถูกแกล้งความอดทน ด้วยการให้กินไม่ดี แบบนั้น, ประชาชนที่นั่น ตามข่าว อาจจะแสดงว่า เขาจะไม่ยอม ให้ถูกใครต้ม หรือว่า ไม่ยอมให้ใครมาต้ม ตุ๋นเปื่อยกัน จึงอาจจะประกาศว่า อย่ามาต้มอะไรพวกฉัน หรือตุ๋นอะไรให้พวกฉันรับประทานเลย, เพราะพวกฉันยินดี อยู่มาได้ กับการถูกทอดทิ้งอย่างนี้ มากแล้ว”
“ชาวบ้าน ในจำพวกผู้นำหญิง สตรี ก็ได้ออกมาประท้วงกันแล้ว เพื่อให้คนแลเห็นประสิทธิภาพของนักฝึกคน, ดูสารูป ก็ต้องเป็นเหตุการณ์ ชนิดที่ว่า นักบวชผู้นั้น ปฏิบัติการซุนหวู่ ไม่สำเร็จ, เพราะว่าตนฝึกผู้หญิงก็ยังฝึกไม่ได้เลย ประสาอะไรตนจะฝึกตัวให้ตนเป็นพระ ซึ่งจะต้องถือเอาแกนแห่งปุริสะภาวะ เอาตัวอาตมาเองออกมาฝึกอย่างหนัก จึงจะได้, อย่างนี้ ทุกคนที่ทราบข่าว ทราบแล้ว ก็จนใจ”
“ทุกคนจนใจ เพราะว่ารับรู้เหตุการณ์ทั้งหมด ซึ่งเรื่องอย่างนี้ อาจจะเป็นเหตุการณ์ของพระศาสนา, ซึ่งว่ากัน เป็นไปตามส่วน ของความได้ดีมีสุข และทุกข์ ๆ ยาก ๆ อยู่ด้วยกัน, จึงควร จะเห็นอย่างไรดี พวกเราอธิบายไม่ถูก, คงเห็นแต่เพียงแค่ว่า นักบวชผู้นั้น อย่าไปต้ม อย่าไปตุ๋นอะไรให้เขากินอีก ยิ่งเฉพาะ กับพวกคน หรือสตรี ที่เขาถูกทอดทิ้ง ให้อยู่ทุกข์ ๆ ยาก ๆ มามากอยู่แล้ว จนไม่คิดจะอยากได้”
“จำพวกเรานี้ ศึกษากันยังไม่พอ ฉะนั้น ขอเตือนกันและกันต่อไป ว่า อย่าเพิ่งได้ไปยุ่งกับปัญหา อันชื่อว่า ร้ายแรงถึงชีวิต และความเป็นอยู่ ของพวกเขา, เราควรศึกษา และกระทำตนให้ดีพอซะก่อน จึงค่อยไปยุ่ง ด้วยใส่ใจ และหวังดี, ข้อนี้ ขอเตือนพวกเรา ที่มักเผลอไป เหลียวดู โดยขาดไปจากการศึกษา ข้าพเจ้า ขอฝากให้พิจารณา กลบท อย่างนี้ก่อน จึงค่อยคิดเข้าไปดู คิดช่วยแก้ปัญหา อันหนักแบบนั้น, ขอให้ฟัง กลบท นี้ กันก่อน.”
เทียบ กลบท “โคลงโลกนิติ”
๒๒๓.
นิธีนํว ปวตฺตารํ ยํ ปสฺเส เวชฺชทสฺสินํ
นิคฺคยฺห วาทึ เมธาวึ ตาทิสํ ปณฺฑิตํ ภเช
ธรรมบท
ร่วมรักนักปราชญ์เชื้อ ชาตรี
เราผิดชอบชั่วดี ท่านแจ้ง
เอาเยี่ยงอย่างอย่ามี จิตโกรธ
ปรากฏกลท่านแกล้ง แนะให้ขุมทอง
สมเด็จพระเดชา ฯ