ผมลืมเธอไม่เคยได้เลยครับ (18+นิดหน่อยครับ)

สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วยครับ เข้าเรื่องกันเลยนะครับ คือเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อนครับ สมัยที่ผมอยู่ ม.ต้น ตอนนั้นผมเข้า ม.1 ที่โรงเรียนรัฐแห่งหนึ่ง ก็มีเพื่อนใหม่เข้ามามากมายแต่ผมดันไปสะดุดกับเพื่อนคนนึงครับ ผมขอไม่เอ่ยนามนะครับ ขอใช้นามสมมติว่า (พร) เธอดูแปลกๆแต่ก็น่ารักดีครับ แต่ผมก็ไม่ได้ปักใจอะไรในตอนนั้น จนถึงวันเปิดเทอมของอีกชั้นปี พวกเราขึ้น ม.2 แต่เรื่องก็เกิดขึ้นเสียแล้วสิครับ ช่วงกลางเทอมผมก็นั่งเหม่อตามปกติของคาบบ่ายไทยเราแต่ดันไปสะดุดกับสายตาและรอยยิ้มของเธอที่กำลังคุยเล่น หยอกล้อกันกับเพื่อนๆ มันน่ารักมากเลยครับ ตรึงใจผมมากเลย ช่วงเวลาก็ดันเหมาะเจาะ เธอมองมาที่ผมพอดี ผมหน้าแดงไปหมดแล้วเธอก็ยิ้มให้ผม คือต้องบอกก่อนว่าผมกับเธอไม่ค่อยได้คุยกันเลยครับถึงจะอยู่ห้องเดียวกันก็ตาม หลังจากความเผลอของผมในวันนั้นก็กลายเป็นว่าผมชอบเธอเสียได้ ผมอยากเข้าไปคุยกับเธอมากครับแต่เพราะเขินอายจึงได้แต่มองแล้วก็แอบมองอยู่อย่างนั้นมาจนปิดเทอม แล้วผมก็ไปส่องเฟสเธอ แต่ก็นกครับ5555 เธอมีแฟนแล้ว ต้องบอกก่อนว่าเธอหน้าตาดี น่ารักมากครับ คนจีบเธอเยอะ ผมเลยคิดว่าคงแห้วเสียแล้ว แต่ผมไม่ยอมแพ้ครับ ผมก็เข้าไปคุยกับเธอได้ในที่สุด แล้วก็คอยปลอบเธอเวลาเธอมีปัญหาต่างๆผมก็คุยอย่างนั้นกันเธอมาเรื่อยๆจนเปิดเทอมของชั้น ม.3 พอเห็นหน้าเธอแล้วเขินมากเลยครับ แล้วเพื่อนเหมือนมันนัดกันตื่นสายเลยครับ เข้าวันนั้นมีแค่ผมกับเธอในห้อง ผมเห็นท้องเธอร้องเลยบอกว่าเดี๋ยวจะออกไปหาอะไรให้กินนะ แต่ทันใดนั้นครับ ขอมาต่อพรุ่งนี้นะครับ ผมง่วงมากเลย