เราเป็นคนต่างจังหวัดในภาคอีสาน มาทำงานที่ชลบุรี วันหนึ่งเกิดอุบัติเหตุโดนมีดบาดปลายนิ้วขาด เล็บหายไปครึ่งหนึ่ง เลือดพุ่งออกมาเลย ในใจคิด เส้นเลือดไปแล้วแน่ๆ(งานอดิเรกเป็นอาสากู้ชีพกู้ภัย) เลยล้างแผลและพันผ้าก๊อตไว้ แล้วไปที่อนามัย พอไปถึง มีผู้ช่วยพยาบาลมาเปิดดูแผล เราบอกว่าระวังนะ น่าจะโดนเส้นเลือด เพราะเลือดมันพุ่ง ผู้ช่วยก็ไม่เชื่อเรา สุดท้ายโดนเสื้อนางเลยจ้า แล้วมาว่าเราอีก ทำไมไม่บอก (คิดในใจ ก็บอกไปแล้ว ไม่เชื่อเอง) หลังจากนั้นนางเรียกหมอเข้ามาดู
หมอ: คนไข้โดนอะไรมา
เรา : โดนมีดบาดมาค่ะ
หมอ : ต้องไปที่โรงบาลนะ อนามัยเราไม่มีเครื่องมือพอ อาจจะโดนกระดูก ต้องเอกซเรย์ดู
เรา : ค่ะ
ซักพัก พยาบาลมาพันแผลห้ามเลือดให้เพราะมันไหลไม่หยุด (ในใจคิด ตูพันเองเลือดยังไหลน้อยกว่านี้เลย คือพันหลวมมาก) พอเสร็จแล้วเราก็มานั่งรอรับใบส่งตัว
พยาบาล : น้อง! ยังไม่ไปโรงบาลอีกเหรอ
เรา : หนูรอใบส่งตัวค่ะ
พยาบาล :ไม่ต้องค่ะ ไปได้เลย
เรา : แล้วไม่มีรถรีเฟอร์หรอค่ะ
พยาบาล :ไม่มีค่ะ
(ใจคิดล่ะ ทำไมเป็นงี้อ่ะ ตูมารักษากะ
รักษาไม่ได้ก็ต้องเขียนใบส่งตัวกะเรียกรถรีเฟอร์ให้คนไข้ดิ) สุดท้ายรอญาติมารับไปจ้า
พอไปถึง ประมาณเที่ยงเศษๆ พยาบาลถาม
พยาบาล :คนไข้เป็นอะไรมาค่ะ
เรา :โดนมีดแผลมาค่ะ ปลายนิ้วขาด เลือดพุ่ง ไปรพ.สต.(อนามัย)มาแล้ว เขาให้มาที่โรงพยาบาลแทนค่ะ
พยาบาล :งั้นคนไข้ทำบัตรก่อนนะค่ะ แล้วรอตรวจช่วงบ่าย
เรา : ไม่ได้รักษาเลยเหรอค่ะ
พยาบาล : คนไข้ต้องทำบัตรก่อนค่ะ เคยมารักษาที่นี่ไหมค่ะ
เรา : ไม่เคยค่ะ
พยาบาล : งั้นกรอกประวัติทำบัตรก่อนเลยค่ะ
(ในใจคิดล่ะ ตูปลายนิ้วขาด โดนเส้นเลือด ตูต้องรอใช่ไหม)
เรา : ไม่มีห้องER(ห้องฉุกเฉิน)เหรอค่ะ
พยาบาล : มีค่ะ แต่คนไข้ต้องกรอกประวัติทำบัตรก่อน และรอตรวจช่วงบ่ายค่ะ
เรา : ค่ะ แต่เลือดไหลไม่คิดนะค่ะ
พยาบาล : อนามัยเขาห้ามเลือดมาแล้วค่ะ
(ใจคิดล่ะ ถ้าตูแขนขาขาด ตูต้องกรอกประวัติทำบัตรรอตรวจใช่ไหม)
เรา : หนูเป็นFRค่ะ หนูรู้ว่าเลือดหยุดรึไม่หยุด
พยาบาล : งั้นคนไข้ก็ต้องรู้ค่ะ ว่าควรทำอย่างไรดี
เรา : ได้ค่ะ
พอกรอกประวัติทำบัตรเสร็จ ผ้าพันแผลที่อนามัยทำให้เลือดซึมออกมาจนหยดติ้งๆเลยจ้า เรารีบไปพาพยาบาลทันที แต่สิ่งที่เจอ
พยาบาล : คนไข้ ยกแขนขึ้นสูงๆสิค่ะ เลือดจะได้ไม่ย้อน
เรา:หนูบอกแล้วไงค่ะว่าโดนเส้นเลือด
พยาบาล : ยังไงคนไข้ก็ต้องรอค่ะ
(ใจคิดล่ะ แค่ย้ายตูจากผู้ป่วยนอกไปอุบัติเหตุก็จบล่ะ จะให้มารอทำไม เลือดออกซ่ะขนาดนี้)
เรา : ค่ะ
พอถึงช่วงบ่าย เราไปก่อนใคเลยจ้า นั่งรอเลย พยาบาลเรียกซักประวัติ พอซักประวัติเสร็จ พยาบาลหน้าห้องตรวจ:คนไข้รอหมอออกตรวจช่วงบ่ายโมงครึ่ง(13.30น.)นะค่ะ
เรา : ขนาดนี้แล้วยังต้องรออีกเหรอค่ะ ทำไมไม่พาไปห้องER(ฉุกเฉิน)ค่ะ
พยาบาล : คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากนี่ค่ะ อนามัยก็ทำแผลให้แล้ว
เรา : ถ้าหนูไม่เป็นไรมาก อนามัยเขาจะให้หนูมาที่โรงบาลทำไมค่ะ
พยาบาลเงียบ
เราต่อ : เอาชื่อหนูออกเลยค่ะ หนูจะไปโรงบาลอื่น
จบแบบไม่สวย กับโรงพยาบาลค่ายทหารที่มีชื่อคล้ายๆกับนักร้องหญิงท่านหนึ่งที่มีชื่อว่าอาภา....นครสวรรค์
เรารีบไปอีกโรงพยาบาลหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงพยาบาลทหารเช่นกัน แต่ใหญ่มากกกกกกกกกกกกก ไปถึงปึ๊บ แห่กันมาเลยจ้า ทั้งบรุษพยาบาล เตียงนอน
บรุษฯ : คนไข้เป็นอะไรมาครับ
เรา : โดนมีดบาดค่ะ เลือดไหลไม่หยุด
บรุษฯ : งั้นเดี๋ยวเข้าห้องฉุกเฉินเลยนะครับ
(แบบนี้สิ ที่ใจต้องการ)
เข้าไปแล้วปึ๊บ โดนรุมอีกจ้า
พยาบาล : คนไข้ชื่ออะไรค่ะ วันนี้เป็นอะไรมา
เรา : ชื่อaa$$!#//?::?+= โดนมีดบาดมาค่ะ
พยาบาล : เป็นอย่างไรบ้างค่ะ
เรา : หนูเป็นFRค่ะ คิดว่าโดนเส้นเลือดแน่ๆ ไปรพ.สต.แล้ว เขาให้มาโรงบาล เพราะกลัวว่าอาจจะโดนกระดูก แต่พอไปโรงบาล๛฿๛€$฿,$€๛ เขาให้กรอกประวัติ ทำบัตร และรอหมอออกตรวจช่วงบ่ายโมงครึ่งค่ะ หนูรอมาเป็นชม.แล้ว เขาไม่ทำไรเลย หนูเลยย้ายโรงบาลค่ะ
ซักพักหมอเดินมา
หมอ : เป็นกู้ชีพใช่ไหมเรา
เรา : ค่ะ
หมอ : งั้นเดี๋ยวไปเอกซเรย์แล้วมาดูฟิล์มกัน
เรา : ค่ะ
หมอ : ขอหมอฉีดยาชาหน่อยนะ เผื่อแอ็ดมิท
เรา : ขอคนช่วยจับหน่อยค่ะ
หมอ : รู้เยอะนะเรา
อวัยวะที่เป็นปลายประสาทจะเป็นอะไรที่เจ็บมาก เราจึงขอคนช่วยจับ เพราะถ้าดิ้นมาก เข็มอาจหักได้
เรา : แฮ่ๆๆ
พยาบาลมากันเลยจ้า3คน พอจะเริ่มแทงเข็ม
เรา : อย่าพึ่ง เดี๋ยวก่อน (ขอเวลาทำใจแปป)
หมอ : ก็อย่ามองดิ
พอแทงเท่านั่นและ นรกชัดๆ เป็นการแทงเข็มอะไรที่เจ็บที่สุดเท่าที่จะโดนมา ปกติจะชอบฉีดยามากกว่าการกิน ยาจะออกฤทธิ์เร็วกว่า
พอฉีดยาเสร็จ ตามประสาลูกคนเล็ก เด็กเข้าแต่ใจ คำพูดคำจามาเลยจ้า เลยพูดกับหมอไปว่า
เรา : หน้าตาหน้ากลัวแล้วยังใจร้ายอีก
หมอก็ยิ้มๆแบบพอใจ
หมอ : ไปเอกซเรย์ได้แล้ว
พอเอกซเรย์เสร็จ เราก็มาดูฟิล์ม โชคดีที่ไม่โดนกระดูก
หมอ : จากที่ดูฟิล์มแล้ว กระดูกไม่หัก ไม้อัด ไม่ร้าว เปิดแผล ล้างแผล ฉีดยากันบาดทะยัก กันพิษสุนัขบ้า รับยากลับบ้านได้
เรา : ค่ะ (นี่หมอว่าเราบ้าหรอ ชิ อิตาแว่น)
พยาบาลมาเปิดแผล เราเตือนก่อนเลย
เรา : ระวังพุ่งน๊าาา
พยาบาล : พุ่งหรอ
เรา : โดนมาแล้ว1
พอเปิดแผลเสร็จ ล้างแผล โดนรุมอีกจ้า เขามารุมดูเส้นเลือดเราที่ขาด ในใจอยากร้องไห้เลยอ่ะ เห็นตูเป็นอะไรกันนี่ T_T!!! พอพวกเขาดูกันจนเสร็จ ถึงเวลาปิดเเผล โ อ้ ม า ย ก๊ อ ด นี่ รือ การพันแผลของคนที่เรียนเวชกิจฉุกเฉิน นี่มันขนมโป๊งเหน่งชัดๆ
เรา : ไม่สวยอ่ะ
บุรุษพยาบาล : ไม่สวยหรอ
เรา : ไม่สวย
บุรุษพยาบาล : เดี๋ยวเเกะออกทำใหม่
พอทำเสร็จ
เรา : หนูทำสวยกว่า
บุรุษพยาบาล : เอาถุงมือทำเองไหมค่ะ
เรา : เอา
แกะออกทำใหม่อีกรอบ หมอสงสัยทำอะไรทำไมนานจัง จึงเดินมาดู
บุรุษพยาบาล : น้องบอกไม่สวย
หมอ : ใคจะสวยเท่าหนูล่ะค่ะ
(ในใจ อิตาแว่น สตรอ) รอบที่3
เรา : ไม่สวย
หมอ : เอาๆไปเถอะ
เรา : อย่างกับขนมโป๊งเหน่ง
หมอ : คนจะได้มอง (ยิ้มแบบสะใจ)
เรา : (ชิ! ในใจ)
หลังจากเสร็จทุกอย่าง กำลังเดินออกจากห้องER
หมอ : แล้วมาใหม่อีกน๊าาาาา
เรา : ไม่มาแล้ว
จบแล้วค่ะ เป็นประสพการจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ซึ่งเราไม่พอใจมาก กับการที่ต้องรอหมอ แต่เราก็พอใจมาก ที่เจอโรงพยาบาลที่ดูแลเทคแคร์คนไข้ดี นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณสำหรับที่ทนอ่านจนจบค่ะ
###อัคะระตะ/อัศะวะศรี
การบริการของโรงพยาบาลในจ.ชลบุรี
หมอ: คนไข้โดนอะไรมา
เรา : โดนมีดบาดมาค่ะ
หมอ : ต้องไปที่โรงบาลนะ อนามัยเราไม่มีเครื่องมือพอ อาจจะโดนกระดูก ต้องเอกซเรย์ดู
เรา : ค่ะ
ซักพัก พยาบาลมาพันแผลห้ามเลือดให้เพราะมันไหลไม่หยุด (ในใจคิด ตูพันเองเลือดยังไหลน้อยกว่านี้เลย คือพันหลวมมาก) พอเสร็จแล้วเราก็มานั่งรอรับใบส่งตัว
พยาบาล : น้อง! ยังไม่ไปโรงบาลอีกเหรอ
เรา : หนูรอใบส่งตัวค่ะ
พยาบาล :ไม่ต้องค่ะ ไปได้เลย
เรา : แล้วไม่มีรถรีเฟอร์หรอค่ะ
พยาบาล :ไม่มีค่ะ
(ใจคิดล่ะ ทำไมเป็นงี้อ่ะ ตูมารักษากะ
พอไปถึง ประมาณเที่ยงเศษๆ พยาบาลถาม
พยาบาล :คนไข้เป็นอะไรมาค่ะ
เรา :โดนมีดแผลมาค่ะ ปลายนิ้วขาด เลือดพุ่ง ไปรพ.สต.(อนามัย)มาแล้ว เขาให้มาที่โรงพยาบาลแทนค่ะ
พยาบาล :งั้นคนไข้ทำบัตรก่อนนะค่ะ แล้วรอตรวจช่วงบ่าย
เรา : ไม่ได้รักษาเลยเหรอค่ะ
พยาบาล : คนไข้ต้องทำบัตรก่อนค่ะ เคยมารักษาที่นี่ไหมค่ะ
เรา : ไม่เคยค่ะ
พยาบาล : งั้นกรอกประวัติทำบัตรก่อนเลยค่ะ
(ในใจคิดล่ะ ตูปลายนิ้วขาด โดนเส้นเลือด ตูต้องรอใช่ไหม)
เรา : ไม่มีห้องER(ห้องฉุกเฉิน)เหรอค่ะ
พยาบาล : มีค่ะ แต่คนไข้ต้องกรอกประวัติทำบัตรก่อน และรอตรวจช่วงบ่ายค่ะ
เรา : ค่ะ แต่เลือดไหลไม่คิดนะค่ะ
พยาบาล : อนามัยเขาห้ามเลือดมาแล้วค่ะ
(ใจคิดล่ะ ถ้าตูแขนขาขาด ตูต้องกรอกประวัติทำบัตรรอตรวจใช่ไหม)
เรา : หนูเป็นFRค่ะ หนูรู้ว่าเลือดหยุดรึไม่หยุด
พยาบาล : งั้นคนไข้ก็ต้องรู้ค่ะ ว่าควรทำอย่างไรดี
เรา : ได้ค่ะ
พอกรอกประวัติทำบัตรเสร็จ ผ้าพันแผลที่อนามัยทำให้เลือดซึมออกมาจนหยดติ้งๆเลยจ้า เรารีบไปพาพยาบาลทันที แต่สิ่งที่เจอ
พยาบาล : คนไข้ ยกแขนขึ้นสูงๆสิค่ะ เลือดจะได้ไม่ย้อน
เรา:หนูบอกแล้วไงค่ะว่าโดนเส้นเลือด
พยาบาล : ยังไงคนไข้ก็ต้องรอค่ะ
(ใจคิดล่ะ แค่ย้ายตูจากผู้ป่วยนอกไปอุบัติเหตุก็จบล่ะ จะให้มารอทำไม เลือดออกซ่ะขนาดนี้)
เรา : ค่ะ
พอถึงช่วงบ่าย เราไปก่อนใคเลยจ้า นั่งรอเลย พยาบาลเรียกซักประวัติ พอซักประวัติเสร็จ พยาบาลหน้าห้องตรวจ:คนไข้รอหมอออกตรวจช่วงบ่ายโมงครึ่ง(13.30น.)นะค่ะ
เรา : ขนาดนี้แล้วยังต้องรออีกเหรอค่ะ ทำไมไม่พาไปห้องER(ฉุกเฉิน)ค่ะ
พยาบาล : คนไข้ไม่ได้เป็นอะไรมากนี่ค่ะ อนามัยก็ทำแผลให้แล้ว
เรา : ถ้าหนูไม่เป็นไรมาก อนามัยเขาจะให้หนูมาที่โรงบาลทำไมค่ะ
พยาบาลเงียบ
เราต่อ : เอาชื่อหนูออกเลยค่ะ หนูจะไปโรงบาลอื่น
จบแบบไม่สวย กับโรงพยาบาลค่ายทหารที่มีชื่อคล้ายๆกับนักร้องหญิงท่านหนึ่งที่มีชื่อว่าอาภา....นครสวรรค์
เรารีบไปอีกโรงพยาบาลหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงพยาบาลทหารเช่นกัน แต่ใหญ่มากกกกกกกกกกกกก ไปถึงปึ๊บ แห่กันมาเลยจ้า ทั้งบรุษพยาบาล เตียงนอน
บรุษฯ : คนไข้เป็นอะไรมาครับ
เรา : โดนมีดบาดค่ะ เลือดไหลไม่หยุด
บรุษฯ : งั้นเดี๋ยวเข้าห้องฉุกเฉินเลยนะครับ
(แบบนี้สิ ที่ใจต้องการ)
เข้าไปแล้วปึ๊บ โดนรุมอีกจ้า
พยาบาล : คนไข้ชื่ออะไรค่ะ วันนี้เป็นอะไรมา
เรา : ชื่อaa$$!#//?::?+= โดนมีดบาดมาค่ะ
พยาบาล : เป็นอย่างไรบ้างค่ะ
เรา : หนูเป็นFRค่ะ คิดว่าโดนเส้นเลือดแน่ๆ ไปรพ.สต.แล้ว เขาให้มาโรงบาล เพราะกลัวว่าอาจจะโดนกระดูก แต่พอไปโรงบาล๛฿๛€$฿,$€๛ เขาให้กรอกประวัติ ทำบัตร และรอหมอออกตรวจช่วงบ่ายโมงครึ่งค่ะ หนูรอมาเป็นชม.แล้ว เขาไม่ทำไรเลย หนูเลยย้ายโรงบาลค่ะ
ซักพักหมอเดินมา
หมอ : เป็นกู้ชีพใช่ไหมเรา
เรา : ค่ะ
หมอ : งั้นเดี๋ยวไปเอกซเรย์แล้วมาดูฟิล์มกัน
เรา : ค่ะ
หมอ : ขอหมอฉีดยาชาหน่อยนะ เผื่อแอ็ดมิท
เรา : ขอคนช่วยจับหน่อยค่ะ
หมอ : รู้เยอะนะเรา
อวัยวะที่เป็นปลายประสาทจะเป็นอะไรที่เจ็บมาก เราจึงขอคนช่วยจับ เพราะถ้าดิ้นมาก เข็มอาจหักได้
เรา : แฮ่ๆๆ
พยาบาลมากันเลยจ้า3คน พอจะเริ่มแทงเข็ม
เรา : อย่าพึ่ง เดี๋ยวก่อน (ขอเวลาทำใจแปป)
หมอ : ก็อย่ามองดิ
พอแทงเท่านั่นและ นรกชัดๆ เป็นการแทงเข็มอะไรที่เจ็บที่สุดเท่าที่จะโดนมา ปกติจะชอบฉีดยามากกว่าการกิน ยาจะออกฤทธิ์เร็วกว่า
พอฉีดยาเสร็จ ตามประสาลูกคนเล็ก เด็กเข้าแต่ใจ คำพูดคำจามาเลยจ้า เลยพูดกับหมอไปว่า
เรา : หน้าตาหน้ากลัวแล้วยังใจร้ายอีก
หมอก็ยิ้มๆแบบพอใจ
หมอ : ไปเอกซเรย์ได้แล้ว
พอเอกซเรย์เสร็จ เราก็มาดูฟิล์ม โชคดีที่ไม่โดนกระดูก
หมอ : จากที่ดูฟิล์มแล้ว กระดูกไม่หัก ไม้อัด ไม่ร้าว เปิดแผล ล้างแผล ฉีดยากันบาดทะยัก กันพิษสุนัขบ้า รับยากลับบ้านได้
เรา : ค่ะ (นี่หมอว่าเราบ้าหรอ ชิ อิตาแว่น)
พยาบาลมาเปิดแผล เราเตือนก่อนเลย
เรา : ระวังพุ่งน๊าาา
พยาบาล : พุ่งหรอ
เรา : โดนมาแล้ว1
พอเปิดแผลเสร็จ ล้างแผล โดนรุมอีกจ้า เขามารุมดูเส้นเลือดเราที่ขาด ในใจอยากร้องไห้เลยอ่ะ เห็นตูเป็นอะไรกันนี่ T_T!!! พอพวกเขาดูกันจนเสร็จ ถึงเวลาปิดเเผล โ อ้ ม า ย ก๊ อ ด นี่ รือ การพันแผลของคนที่เรียนเวชกิจฉุกเฉิน นี่มันขนมโป๊งเหน่งชัดๆ
เรา : ไม่สวยอ่ะ
บุรุษพยาบาล : ไม่สวยหรอ
เรา : ไม่สวย
บุรุษพยาบาล : เดี๋ยวเเกะออกทำใหม่
พอทำเสร็จ
เรา : หนูทำสวยกว่า
บุรุษพยาบาล : เอาถุงมือทำเองไหมค่ะ
เรา : เอา
แกะออกทำใหม่อีกรอบ หมอสงสัยทำอะไรทำไมนานจัง จึงเดินมาดู
บุรุษพยาบาล : น้องบอกไม่สวย
หมอ : ใคจะสวยเท่าหนูล่ะค่ะ
(ในใจ อิตาแว่น สตรอ) รอบที่3
เรา : ไม่สวย
หมอ : เอาๆไปเถอะ
เรา : อย่างกับขนมโป๊งเหน่ง
หมอ : คนจะได้มอง (ยิ้มแบบสะใจ)
เรา : (ชิ! ในใจ)
หลังจากเสร็จทุกอย่าง กำลังเดินออกจากห้องER
หมอ : แล้วมาใหม่อีกน๊าาาาา
เรา : ไม่มาแล้ว
จบแล้วค่ะ เป็นประสพการจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง ซึ่งเราไม่พอใจมาก กับการที่ต้องรอหมอ แต่เราก็พอใจมาก ที่เจอโรงพยาบาลที่ดูแลเทคแคร์คนไข้ดี นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดประการใด ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณสำหรับที่ทนอ่านจนจบค่ะ
###อัคะระตะ/อัศะวะศรี