เคยโดนบอกเลิกด้วยคำพูดที่ว่าความรู้สึกมันไม่ใช่ไหมคะ

ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่าคบกับแฟนคนนี้ได้ไม่นาน ตอนที่แฟนมาจีบเค้าดูแลใส่ใจเราดีมาก ใส่ใจทุกรายละเอียด ซึ่งเราเเพ้ทางให้ผู้ชายเเบบนี้ แต่ระหว่างที่คุยๆกันก็มีเรื่องให้เข้ามาคิดจนเกือบจะไม่ได้คุยกันต่อก็คือ เรากับแฟนคนนี้กำลังอยู่ในช่วงที่กำลังใกล้จะเรียนจบค่ะแฟนเราเค้าบอกว่าเค้าเป็นคนที่ติดแฟนมากเวลาทำงานมาเสร็จก็อยากจะกลับมาอ้อนแฟนอยากอยู่ใกล้ๆแฟน ซึ่งเรากับเค้าเรียนกันมาคนละด้าน หน้าที่การงานถ้าจบไปก็ได้แยกย้ายกันไปทำงานคนละที่อยู่ดี ซึ่งเราได้ฟังจากที่เค้าพูดแล้วมันก็รู้สึกอยากดึงตัวเองออกมาจากความสัมพันธ์ในตอนนั้น แต่ด้วยคำที่เค้าพูดออกมาใหม่ว่า ไม่เป็นไรก็ได้เราลองมาคบกันดู จบไปทำงานกันคนละที่ถ้าเวลาคิดถึงกันก็มาหากันก็ได้ แล้วเค้าก็เริ่มวางแผนอนาคตว่าให้เราเรียนจบละทำงานสัก5 ปี แล้วเค้าจะเปิดร้านให้เราละให้เรามาทำงานใกล้ๆเค้า (ใช่ค่ะ เราก็เป็นผู้หญิงโลกสวยคนนึงอะเนอะที่ฟังละก็เคลิ่มตามไป ละก็เริ่มใจอ่อนเพราะคิดว่าอย่างน้อยๆเค้าวางแผนอนาคตเค้าโดยที่มีเราอยู่ )  จากนั้นก็คุยกันมาปกติค่ะ ทุกอย่างแฮปปี้ จนตกลงมาคบกัน ตอนคบกันแรกๆทุกอย่างก็โอเคร เค้าเป็นคนติดเพื่อนแต่เวลาไปกินข้าวเค้าก้เอาเราไปกับเพื่อนเค้าด้วย เราก็โอเคร แต่พอพักหลังๆเวลาเริ่มไม่ตรงกันก็ไม่ได้ไปไหนด้วยกันแต่ก็มีเจอกันบ้าง พักหลังๆเค้าติดเพื่อนมากขึ้นจนเราเริ่มที่จะพยายามคุยกับเค้าว่าลองปรีบได้ไหมมาเจอกันคนละครึ่งทาง แบบว่างๆก็มากินข้าวด้วยกันบ้างเที่ยวด้วยกันบ้าง คำตอบที่ได้คือจะพยายามนะ  แต่สุดท้ายก็หนักกว่าเดิม ติดเพื่อนจนไม่เจอกันเลย จนเราพูดอีกครั้ง คำตอบที่ได้คือปรับไม่ได้ ถ้ารับเค้าไม่ได้เค้าจะไป ถ้ารับได้ก็จะอยู่ อาจจะเพราะว่ารักด้วยมั้ง เราก็เลยเลือกที่จะอยู่ แต่การอยู่ครั้งนี้เหมือนเป็นของตายคือเรียกร้องอะไรไม่ได้  จนเราก็ไม่ไหว เค้าพูดออกมาว่าเลิกกันไหมจะได้จบๆ