บทเด็กที่ชื่อ แพร งี่เง่ามาก บาปรัก
ดู EP 7 จบ แล้ว รู้สึกบทเด็กที่ชื่อแพร งี่เง่าเกินเหตุ
1. ไม่ได้เป็นแฟนกับตะวัน แค่มะโนว่าชอบเขา แต่วุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวเขามากไปมั้ย หึงหวงออกหน้าซึ่งเวอร์มาก เข้าไปฉีกรูปซึ่งเป็นของส่วนตัวในห้องนอนคนอื่น อะไรจะนิสัยแย่ขนาดนี้
2. ทำงานบริการ แต่ไม่มีใจบริการ ตั้งแต่ตอนแรกที่ยังไม่รู้จักกิ (ตอนกิเลี้ยงกาแฟตะวัน) ก็แสดงการกระแทกกาแฟ ซึ่งไม่สมควร แม้แต่ตอนที่เจอกรรณ์ในร้านกาแฟ เป็นพนักงานบริการแท้ๆ กลับกระชากเสียงใส่ลูกค้าได้หน้าตาเฉย อยากให้เจ้าของร้านมาเห็นจัง
3. ด่ากิ สาดเสียเทเสีย (กิก็แม่พระนะ) โดยที่ไม่เคยเห็นกับตาว่าเขามีอะไรกันจริงหรือเปล่า ด่าแบบน่าโดนสักฉาดจริงๆ ในความเป็นจริงเด็กอายุเท่านี้จะยืนด่าคนที่มีฐานะเป็นทั้งลูกค้าของร้าน และ เพื่อนเจ้านายของตัวเอง ฉอดๆๆ ซึ่งไม่ใช่ฉากเดียวด้วยนะ คนเขียนบทคิดยังไง
โดยรวมแล้ว นิสัยคนที่ชื่อ แพร นี่คนเขียนบทส่งบทให้เป็นนิสัยแย่ ไม่มีมารยาทกับลูกค้า แล้วก็วุ่นวายจุ้นจ้านเกินเหตุ เอาแบบในชีวิตจริงไม่อยากได้คนแบบนี้มาทำงานด้วยหรือน่าคบหาเลยอ่ะ
บทเด็กที่ชื่อ แพร งี่เง่ามาก บาปรัก
ดู EP 7 จบ แล้ว รู้สึกบทเด็กที่ชื่อแพร งี่เง่าเกินเหตุ
1. ไม่ได้เป็นแฟนกับตะวัน แค่มะโนว่าชอบเขา แต่วุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวเขามากไปมั้ย หึงหวงออกหน้าซึ่งเวอร์มาก เข้าไปฉีกรูปซึ่งเป็นของส่วนตัวในห้องนอนคนอื่น อะไรจะนิสัยแย่ขนาดนี้
2. ทำงานบริการ แต่ไม่มีใจบริการ ตั้งแต่ตอนแรกที่ยังไม่รู้จักกิ (ตอนกิเลี้ยงกาแฟตะวัน) ก็แสดงการกระแทกกาแฟ ซึ่งไม่สมควร แม้แต่ตอนที่เจอกรรณ์ในร้านกาแฟ เป็นพนักงานบริการแท้ๆ กลับกระชากเสียงใส่ลูกค้าได้หน้าตาเฉย อยากให้เจ้าของร้านมาเห็นจัง
3. ด่ากิ สาดเสียเทเสีย (กิก็แม่พระนะ) โดยที่ไม่เคยเห็นกับตาว่าเขามีอะไรกันจริงหรือเปล่า ด่าแบบน่าโดนสักฉาดจริงๆ ในความเป็นจริงเด็กอายุเท่านี้จะยืนด่าคนที่มีฐานะเป็นทั้งลูกค้าของร้าน และ เพื่อนเจ้านายของตัวเอง ฉอดๆๆ ซึ่งไม่ใช่ฉากเดียวด้วยนะ คนเขียนบทคิดยังไง
โดยรวมแล้ว นิสัยคนที่ชื่อ แพร นี่คนเขียนบทส่งบทให้เป็นนิสัยแย่ ไม่มีมารยาทกับลูกค้า แล้วก็วุ่นวายจุ้นจ้านเกินเหตุ เอาแบบในชีวิตจริงไม่อยากได้คนแบบนี้มาทำงานด้วยหรือน่าคบหาเลยอ่ะ