เพราความห่างไกลหรือว่าเราไม่ทำการบ้าน?

คือว่าเรากับแฟนเราเรียนอยู่กันคนละที่แล้วเราก็ไม่มีเวลาให้กันเท่าไหร่เราเลยกะว่าจะไปหาเขาวันศุกร์ แต่เขาบอกว่าวันศุกร์เขาไม่ว่างต้องทำงานส่งอาจารย์ที่มหาลัย แล้วเขาก็ขอเราว่าถ้าทำงานเสร็จจะขอไปผับกับเพื่อนนะ ไอ้เราก็ไม่ได้ว่าอะไรไว้ไปวันหลังก็ได้ ก็เห็นว่าเขาเรียนหนักก็อยากให้ผ่อนคลายบ้าง พอถึงวันเสาร์เราก็ไปหาเขาแต่ไม่ได้บอกเขาว่าจะไปหา พอถึงหอเขาเราก็ขึ้นไปห้องเขาแล้วเคาะประตูจากนั้นไม่นานเขาก็มาเปิดประตู พอเขาเห็นเราเขาก็ดูอึ้งนิดๆ แต่เขาไม่ได้พูดอะไร แล้วจากนั้นเราก็เขาห้อง แล้วบอกเขาไปอาบน้ำเพราะจะพาเขาไปกินข้าวข้างนอก เขาก็ไปอาบน้ำ เราก็เห็นว่าฝนเหมือนจะตกเราเลยเดินไปเก็บผ้าที่ริมระเบียง แต่เรากลับเหลือบเห็นถุงยางอยามัยที่มันเปิดใช้แล้วอยู่ในถังขยะ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกเลย ทั้งสั่นทั้งอยากร้องไห้ ทั้งที่เรารักเขามากแล้วเชื่อใจเขามาก เขายังทำแบบนี้กับเราได้อีกเหรอ แล้วเราก็กลับเข้ามาในห้องนั่งที่เตียงนั่งรอเขาอาบน้ำ พอเขาอาบน้ำเสร็จเขาก็เดินออกมาแล้วเดินไปแต่งตัว เราเลยถามเขาว่า
เรา. มีไรจะบอกไหม
แฟน. บอกอะไรไม่มีนิ
เรา. เราให้เธอตอบอีกครั้ง
แฟน. แล้วจะให้เราบอกอะไรละก็ไม่มีจริงๆ
เราเลยเดินไประเบียงแล้วยิบถังขยะมาหาเขา แล้วเราก็ถามเขาว่า แล้วนี่มันอะไร เขาบอกว่าก็ถังขยะไง ตอนนั้นเราร้องไห้ และตัวสั่นมาก แล้วเขาก็เลยเขามากอดเราแน่นมาก เราเลยบอกเขาว่า จบกันแค่นี้เถอะนะ เราเจ็บว่ะ ทั้งพูดทั้งร้องไห้เขาเลยบอกว่าไม่ เขาก็กอดเราอยู่อย่างนั้น แล้วเราสองคนก็ไม่ได้พูดกันอยู่พักนึ่ง แล้วจากนั้นเขาก็พูดว่า เขาไม่ได้ใช้กับใครนะ
แล้วเขาก็ถามเราอีกว่า เรารักเขาไหม แต่เราไม่ได้พูดตอบเขา (แต่เราอยากตะโกนบอกเขาว่ากูรักมาก) เขาก็พูดขึ้นอีกว่า เขารักเรานะ และหลังจากที่เขาพูดจบเราก็แกะมื้อที่เขากอดเราออก แล้วเราก็เดินออกจากห้องเขา

เพราะอะไรกันเพราะเราห่างไกลกันเหรอ?
หรือเพราะเราไม่มีเวลาทำการบ้านหรือว่าเพราะอะไร?

มันอาจจะยาวไปหน่อยขอโทษด้วยนะ เราแค่อยากระบายในสิ่งที่เราอัดอันในใจมานาน