สวัสดีค่ะ คือตอนนี้อยู่ม.6 เรายู่ต่างประเทศนะคะ คือเมื่อปีที่แล้วเรารู้จักกับผู้ชาย(ขอเรียกว่าเอ)คนนึงเด็กรุ่นเดียวกัน เรื่องมันเริ่มจากคะแนนสอบฟิสิกส์ ฟิสิกส์เป็นวิชาที่ยากมากคนที่ได้เจ็ดสิบขึ้นมีแค่เรากับเอ เราได้77 เอได้80 หลังจากตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าไปรู้จักกันได้ไง แต่เวลาเอเจอหน้าเราก็ชอบโบกมือให้เรา ทักเรา จนบางทีเราไม่แน่ใจว่าเขาเราหรือเปล่าเพราะว่าไม่ได้สนิทหรืออะไรกัน
แต่ไม่รู้ทำไมเวลาเจอหน้าเอเรารู้สึกเชินแล้วก็ประหม่าตลอด จนปีนี้เราได้มาอยู่ห้องเดียวกันตอนแรกคิดว่าอาจจะคุยเป็นเพื่อนกันได้ แต่เอเวลาจะคุยกับเราจะไม่คุยกับตรงๆจะพูดฝากอีกคนทั้งๆทีบางทีเอก็มองหน้าเราอยู่ เวลาชวนเราคุยเองก็พูดตะกุตะกัก พูดเร็ว เอชอบขอให้เราช่วยแก้โจทย์คณิตให้ทั้งๆที่เก่งกว่าเรา คือบางครั้งเอก็มาขอเพื่อนสนิทเราให้ไปช่วยทั้งๆที่เพื่อนคนนี้ไม่เก่งคณิต แต่บางทีเอก็กล้ามาขอให้เราช่วยเวลาขอให้เราช่วยเเก้เราก็บอกว่าเดี๋ยวเราขอดูก่อน เดี๋ยวจะเอาไปให้ดูแตเอก็บอกว่านั่งทำด้วยกันดีกว่า ตอนที่นั่งทำด้วยกันครั้งเเรกคือเราเขินมาก(เรื่องที่เราชอบเอไม่มีใครรู้) ตอนที่นั่งทอยู่เพื่อนผู้ชายก็คุยกับเพื่อนผู้หญิงเรื่องแฟนเสียงดังๆ ส่วนเพื่อนผู้หญิงก็หันมาถามเอว่า"ผู้หญิงที่บอกเอาจริงเหรอ" ตอนนั้นเราแก้โจทย์อยู่เลยไม่ได้สนใจอะไรมาก แต่พวกเพื่อนผู้ชายก็พูดตามเรากับเอเสียงดัง พอเราแก้โจทย์เสร็จเพื่อนก็ถามเราว่าเป็นไงบ้างมีความสุขไหม คือในใจเรางงมากทำไมอยู่ๆเพื่อนก็ถามแบบนี้ มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนคนึงเอากระดาษเราไปเล่นแล้วพอเอามาคืนในกระดาษก็เขียนชื่อเราพร้อมกับ"ชั้นชอบคุณชั้นติดตามคุณตลอด" แล้วอีกวันนึงเพื่อนคนเดิมก็มาถามเราว่าเรามีแฟนหรือยัง อยากมีแฟนไหม? วันเดียวกันเพื่อนสนิทก็ถามเราว่าเราอยากมีแฟนไหม
คือทุกอย่างมันชัดจนคิดว่ามันใช่แต่ก็ยังไม่แน่ใจ ตอนที่เราคุยกับเอและเพื่อนอีกสองคน เอไม่กล้าเริ่มถามเราก่อนแต่พอเพื่อนผู้หญิงข้างๆโยงให้เขาก็ถามนู้ถามนี่เรา ตอนคุยกันเราเขาก็พูดตะกุตะกักจนเพื่อนหัวเราะ เพื่อนอีกคนก็บอกว่าเราน่ารักเอก็พูดเบาว่า"ใช่น่ารักมาก"แล้วก็หัวเราะหน้าแดงจนเราสังเกตได้
อยากถามว่าถ้าเป็นแบบนี้คือเขาชอบเราใช่ไหมคือเรากลัวว่าทุกอย่างเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ถ้าใช่เราควรแสดงอาการยังไงให้เขารู้ว่าเราก็สนใจในตัวเขาอยู่เพราะเราเองก็ไม่กล้าไปคุยกับเขาตรงๆเหมือนกัน(ต้องมีล่าม55555)
คนที่เราชอบมาแอบชอบเรา (?)
แต่ไม่รู้ทำไมเวลาเจอหน้าเอเรารู้สึกเชินแล้วก็ประหม่าตลอด จนปีนี้เราได้มาอยู่ห้องเดียวกันตอนแรกคิดว่าอาจจะคุยเป็นเพื่อนกันได้ แต่เอเวลาจะคุยกับเราจะไม่คุยกับตรงๆจะพูดฝากอีกคนทั้งๆทีบางทีเอก็มองหน้าเราอยู่ เวลาชวนเราคุยเองก็พูดตะกุตะกัก พูดเร็ว เอชอบขอให้เราช่วยแก้โจทย์คณิตให้ทั้งๆที่เก่งกว่าเรา คือบางครั้งเอก็มาขอเพื่อนสนิทเราให้ไปช่วยทั้งๆที่เพื่อนคนนี้ไม่เก่งคณิต แต่บางทีเอก็กล้ามาขอให้เราช่วยเวลาขอให้เราช่วยเเก้เราก็บอกว่าเดี๋ยวเราขอดูก่อน เดี๋ยวจะเอาไปให้ดูแตเอก็บอกว่านั่งทำด้วยกันดีกว่า ตอนที่นั่งทำด้วยกันครั้งเเรกคือเราเขินมาก(เรื่องที่เราชอบเอไม่มีใครรู้) ตอนที่นั่งทอยู่เพื่อนผู้ชายก็คุยกับเพื่อนผู้หญิงเรื่องแฟนเสียงดังๆ ส่วนเพื่อนผู้หญิงก็หันมาถามเอว่า"ผู้หญิงที่บอกเอาจริงเหรอ" ตอนนั้นเราแก้โจทย์อยู่เลยไม่ได้สนใจอะไรมาก แต่พวกเพื่อนผู้ชายก็พูดตามเรากับเอเสียงดัง พอเราแก้โจทย์เสร็จเพื่อนก็ถามเราว่าเป็นไงบ้างมีความสุขไหม คือในใจเรางงมากทำไมอยู่ๆเพื่อนก็ถามแบบนี้ มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนคนึงเอากระดาษเราไปเล่นแล้วพอเอามาคืนในกระดาษก็เขียนชื่อเราพร้อมกับ"ชั้นชอบคุณชั้นติดตามคุณตลอด" แล้วอีกวันนึงเพื่อนคนเดิมก็มาถามเราว่าเรามีแฟนหรือยัง อยากมีแฟนไหม? วันเดียวกันเพื่อนสนิทก็ถามเราว่าเราอยากมีแฟนไหม
คือทุกอย่างมันชัดจนคิดว่ามันใช่แต่ก็ยังไม่แน่ใจ ตอนที่เราคุยกับเอและเพื่อนอีกสองคน เอไม่กล้าเริ่มถามเราก่อนแต่พอเพื่อนผู้หญิงข้างๆโยงให้เขาก็ถามนู้ถามนี่เรา ตอนคุยกันเราเขาก็พูดตะกุตะกักจนเพื่อนหัวเราะ เพื่อนอีกคนก็บอกว่าเราน่ารักเอก็พูดเบาว่า"ใช่น่ารักมาก"แล้วก็หัวเราะหน้าแดงจนเราสังเกตได้
อยากถามว่าถ้าเป็นแบบนี้คือเขาชอบเราใช่ไหมคือเรากลัวว่าทุกอย่างเป็นแค่เรื่องบังเอิญ ถ้าใช่เราควรแสดงอาการยังไงให้เขารู้ว่าเราก็สนใจในตัวเขาอยู่เพราะเราเองก็ไม่กล้าไปคุยกับเขาตรงๆเหมือนกัน(ต้องมีล่าม55555)