คนเก่าที่ลืมไปแล้วกับคนใหม่ที่รักมาก

สวัสดีค่ะ...คร่าวๆนะคะ เราคบกับแฟยเก่ามา8ปี สุดท้ายก็ต้องเลิกรากัน เรายอมรับนะว่าเราผิดที่ทิ้ง และหนีเขามาโดยไม่บอกกล่าวสักคำ เหตุผลคือ...เรารู้สึกไม่โอเคกับการเอาแต่ใจของเขา และเราไม่โอเคที่ต้องทำตามใจเขาในทุกเรื่องถึงขั้นที่ลงไม้ลงมือบ่อยมาก และ เขาเล่นยา เสพยา การพนัน  เราสองคนเริ่มต้นกันใหม่หลายครั้งหลายรอบมาก  ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น หนักสุดๆเลยก็คือถึงขั้นที่ครอบครัวเราไม่เอาแล้วรวมทั้งเรา เขาขโมยพระยายเราไปจำนำ😔 แต่เราก็พยายามดิ้นรนหามาคืนจนสุดท้ายเราหาไม่ได้ ตามไม่ได้ เพราะขายออกตลาดไปแล้ว  และเราไม่เคยบอกใคร จนยายเรามาจับได้ เรายอมรับและเล่าทั้งหมด ยายพูดมาคำเดียวน้ำตาเราไหลได้แค่เพียงขอโทษๆๆๆที่ไม่ได้บอกที่โกหก ยายบอกว่า ไม่เปนไรของมันเสียไปแล้ว ช่างมันเถอะลูก ลูกรักใครยายรักด้วย...... นี่คือพีคสุดๆ และหนักสุด แต่ถามว่า8ปีเขาดูแลเราได้มั้ย ดูแลได้ค่ะทุกอย่าง เจ็บป่วยหรืออะไรต่างๆ   และเวลาที่เราไม่สบายใจเขาเข้าใจและให้กำลังใจตลอดช่วยแก้ปันหามาตลอด ไม่เคยด่าว่าเราแรงๆ (ในกรณีที่มีปันหาส่วนตัวของเรา) แต่เขาเปนคนเอาแต่ใจมากๆในทุกอย่างทุกเรื่อง เราทำงานที่เดียวกันเขาทำงานแต่เวลาไหนที่ไม่ได้เสพ หรือแย่ๆเพลียๆ กลับกลายเปนเราที่ต้องรับผิดชอบงานทั้งหมดของเขา  ทั้งหมดเราเหนื่อยมากแต่ผลตอบแทนคุ้มค่ะ เรามีทุกอย่าง แต่ก็ต้องสลายไปเพราะ เขาเสพยาและแทงบอล จนช่วงนึงเขาไม่สนใจเราเลย ไม่เลยย้ำว่า ไม่เลย! จนเราเล่นFB แล้วเจอ ผช.คนนึงคนจังหวัดเดียวกัน อำเภอเดียวกัน เคยเรียนที่เดียวกันเขาเปนรุ่นพี่ แต่เราและเขาไม่เคยเห็ยหน้ากันเลย แต่เพื่อนๆเราและเพื่อนๆเขารู้จักกันหมด ยกเว้นเราและเขาซึ่งแปลกมากๆ แถมการเล่นFB  เขาก็พึ่งจะแอดเฟรนเรามาด้วยซ้ำ ต่ทงคนต่างงง มากๆ และเราก็ได้คุยกัน ทุกวันในฐานะอะไรไม่รู้สิ คุยทุกวันทั้งวัน มีอะไรเราคุยเปิดเผยกันหมดทุกอย่าง โดยไม่อายไม่เขิน ก็เปนความสุขช่วงนึง มันทำให้เราและเขาอยากเจอกันมากขึ้น ว่าทำไมเราไม่เคยเจอกันและไม่คุ้นกันเลย จนในที่สุดช่วงสงกรานต์ เราพักผ่อนวันหยุด เรากลับบ้านเรา พร้อมกับแฟนเราอ่ะค่ะ....ต่างคนต่างแยกย้ายบ้านใครบ้ารมัน เหตุผลที้บอกคือเขาไม่เคยสนใจเราเลย ก็ต่างคนต่างอยู่  แต่เราก็ยอมรับ จริง แอบนัดเจอกันกะบคนที่คุยอยู่ที่บ้านของผช.  เราไปกับเพื่อนอีกสองคน เพื่อนเรารู้จักเขาค่ะ เพื่อนเราเองก็รับรู้ปันหาตลอดและรู้นิสัยใจคอเราดี เพื่อนก็จริงๆ ออกอุบายหิวข้าว เปิดโอกาสให้เราได้คุยกัน...แต่อย่างว่า ผช./ผญ. สองคนในบ้านในห้องเดียวกัน อะค่ะ...จนคุยกันไปเรื่อยๆ สุดท้าย เข้าใจง่าย ไปมีอะไรกับคนที่ไม่ใช่แฟน😓 เพียงแค่คุยกันได้2เดือน เรารู้สึกแย่มากๆ มากๆๆๆๆ ขยะแขยงตัวเอมากๆ เราเมาจนไม่มีสติ เครียดไปหมดความทุกข์เกิดขึ้นในใจ แต่เหมือนฟ้าดินจะจงใจหรือแกล้งไม่รู้สิ  เราทะเลาะกับแฟนเราหนักมากเพียงเพราะเราขอไปเที่ยวกับเพื่อนแต่เขาไม่ให้ไป ซึ่ง1ปีมีแค่3วัน และเราไม่ได้ไปไหนเลยสองวันแรก มีแค่ไปบ้านผู้ชายที่เรานัดเจอวันแรก วันที่สองอยู่กับครอบครัว  แฟนเราด่าเราเสียหาย ไล่เราไปแล้วไม่ต้องกลับมา ดูถูกด่าทอ  เราเองเอาน้ำเยนเข้าลูบตลอดค่ะ จนไม่ไหวแล้วเราแอบหนีไป เขาก็มาตามแต่หาเราไม่เจอพยายามติดต่อเรากับเพื่อนเรา เพื่อนเราก็ให้ใจเยนไม่ต้องห่วง นั่นนี่แต่เขาไม่ยอมเลย เรารู้ค่ะนิสะยเขาเปนยังไง กลับไปเราก็ต้องเจ็บตัวอีกเลยเลือกหนี จะกลับหรือไม่กลับเราก็โดนอยู่ดี จนในที่สุดเราเองที่เลวเพียงเพราะอาจจะหลงไปชั่วขณะและลึกๆในใจเราไม่สามารถกลับไปอะไรกับแฟนได้อีกเรารังเกียจตัวเองมากๆ เราหนีไปอยู่บ้านผู้ชายที่เราแอบคุย ไม่ติดต่อใครเลยทั้งเพื่อน เพราะไม่อยากให้ใครเดือนร้อน  1อาทิตย์ที่ผ่านมา แฟนเราตามหาเรา ทั่วทุกทิศ แต่ไม่มีใครรู้ว่าเราไปไหน เพราะเขาไม่คิดว่าเราจะมีคนอื่น......เราไม่เคยมีเรื่องนี้ให้เสียหาย  สุดท้ายแล้วแฟนเราก็รู้ว่าเราแอบมีใคร ด้วยความที่เราไม่อยากให้ผช.อีกคนเดือดร้อยเราเลยไปอยู่กับเพื่อนอีกคนและเล่าทุกอย่าง เพื่อนเราเข้าใจค่ะ แต่ไม่สนับสนุนให้เราคบกับผช.คนนี้เพราะเจ้าชู้มาก เพล์บอยมาก และก็จริงค่ะ