อยากจะลองห่างกับแฟนคะ

เรากับแฟนห่างกัน6ปี (ขอไม่ระบุอายุเราและแฟนนะคะ) แฟนเราเป็นคน พูดน้อย ไม่เจ้าชู้ ไม่โรแมนติก ไม่ติดเพื่อน ไม่ค่อยเอาใจใส่เหมือนแรกคบ เราเคยคุยกันเรื่องนี้เพราะทนไม่ไว้ นางก้โอเครพี่จะเอาใจใส่ให้มากขึ้น แต่ไม่ต่างจากเดิมเข้าใจว่าทำงาน แต่ตอนเย็น แชทคุยได้ไหม ขอโทรค้างสายและหลับไปได้ไหม กอดและหอมแก้มบ่อยๆเวลาเจอกันได้ไหม  คือเขาไม่ค่อยเอาใจใส่เรา ไม่โรแมนติก เรามองไปที่แฟนเพื่อน คบเกือบจะพร้อมกัน ยังรักกันดีกว่าเราอ่ะ นอยๆนะบ้างที่ ไม่มีโทรคอล โทรไม่ถึง10นาที ก้วาง คือเคยบอกให้ทำงานแล้วหาเวลาว่างมายุด้วยกัน แต่ก็เหมือนเดิมคะ  ไม่ยอมทำงานไม่พอ ศุกร์ เสาร์ ควรจะมาหากัน ยุด้วยกันไม่มี และแชทก้ไม่มีไปอีกกกกกก
เรารอ เราเหนื่อย เรามองไปที่คู่อื่น ทำไมยังโรแมนติกกันขนาดนั้นล่ะ....เรายอมรับว่าเรางี่เง่า ในเรื่องความเอาใจใส่ของเขา แต่มันแบบนี้มาเกือบ3เดือน 2อาทิตยเจอกันครั้งก้มี  เราพยายามไม่งี่เง่า ไม่ยุ่งกับเขามาก เราเคยขอแค่คุยตอนเย้นได้ไหมไม่ต้องพิมพ์คุย โทรเอา ก็เหมือนเดิม เวลาเจอกัน มีแต่เรากอดเขา ไม่มีเขากอดเราเลยเราซ้อนมอเตอร์ไซ เราก็กอดก็หอมด้วยความคิดถึง แต่เขาไม่มีเลย....คบแรกๆ จะเอามือเราไปดมบ้าง แอบหอมแก้มเราบ้าง มันน่ารักดีในช่วงนั้น แต่ตอนนี้....เรากับเขา ไม่ค่อยคุยกันแล้ว วันๆนึ่งไม่กี่คำ เจอกันกี่ครั้งก้เรื่องงานตลอด ส่งไปทำงาน ซื้อของ อารมณ์เรื่องงานก็มาลงที่เรา เน็ตมือถือไม่ดีก็มาลงที่เรา แต่เขาไม่เคยตบเรา ตามใจเรา
อยากลองห่างดูคะ ให้เขาได้ไปทำงานของเขาให้เสด จะได้ไม่ต้องกังวลว่าต้องมาตอบแชทเรา  ห่างจนถึงเวลาที่สมควรแล้วมารักกันเหมือนเดิม คนนี้เรารักมาก...แต่เจ็บมาก ด้วยการกระทำเดิมๆ  เรานอนร้องไห้ ทั้งๆที่โทรค้างแล้วเขาก็นั่งหัวเราะ
อยากขอคำพูดที่ทำให้เขาเข้าใจ แล้วก็ขอในมุมมองคุณผู้ชายด้วยว่าคุณคิดอย่างไร?