ราชการยุคดิจิทัล แต่ทำงานแบบโบราณ เทศบาลมาบตาพุด จ.ระยอง

มาดูความห่วยของหน่วยงานราชการ กับเรื่องนี้กัน

เมื่อวานแม่ผมโทรมาบอกว่า ให้ไปยืนยันตัวผู้พิการที่เทศบาล วันพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้าย

วันนี้ประมาณ 9 โมงกว่าๆ ผมไปที่เทศบาลมาบตาพุดที่ห้วยโป่ง
บทสนทนาระหว่างผมกับเจ้าหน้าที่
เจ้าหน้าที่ : มายืนยันตนใช่มั้ยคะ
ผม         : ใช่ครับ
เจ้าหน้าที่ : ขอบัตรผู้พิการ และสำเนาทะเบียนบ้าน
ผม         : สำเนาทะเบียนบ้าน ไม่ได้เอามา  (ไม่รู้ว่าต้องใช้อะไรบ้าง)
ผม         : ทำไมต้องยืนยันตัวด้วยครับ
เจ้าหน้าที่ : เพื่อจะได้ทราบว่าผู้พิการมีชีวิตอยู่ หรืออาจรักษาหายได้
ผม         :คำถามที่ 1 ทำไมไม่ดึงข้อมูลจากหน่วยงานราชการด้วยกัน
           เพิ่มเติม   ผู้พิการจะต้องขึ้นทะเบียนและทำบัตรกับ กรมพัฒนาสังคมและความมั่งคงของมนุษย์ แค่นี้ก็รู้แล้วว่ามีการต่อบัตรมั้ย  
             เช็คการมีตัวตน ข้อมูลน่าจะเช็คกับทะเบียนราษฎร์ได้
ผม         :คำถามที่ 2 วันนี้วันยืนยันตัวได้วันสุดท้าย  ทำไมไม่มีจดหมายแจ้งไปที่บ้าน  แล้วผมจะรู้ได้ยังไง (ที่ผมรู้เพราะมีคนบอกแม่ผมมา ซึ่งมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้) ควรทำจดหมายแจ้งไปที่บ้าน พร้อมแนบหนังสือมอบอำนาจให้พร้อม  ผู้พิการจะมีซักกี่คนสะดวกเดินทาง  ห่วยขนาดที่จะต้องรู้เอาเอง

เจ้าหน้าที่ก็ทำได้แค่  พยักหน้าแล้วบอกว่าจะเอาไว้ปรับปรุง ผมไม่เชื่อว่าที่ผมแนะนำและเสนอไป มันจะไปถึงระดับหัวหน้าและบริหาร


ผมเปิดใบเซ็นต์ชื่อไป ประมาณ 5 หน้า  รายชื่อประมาณ 150 คน   มีคนมาไม่ถึง 20 คน  ถ้าไม่ไปยืนยันตัวผู้พิการก็จะถูกตัดสิทธิ์
คนที่มาหลังผมเป็นญาติผู้พิการ  เค้ารู้ได้เพราะคนแถวบ้านบอก  แล้วต้องวิ่งไปวิ่งมาเพื่อเอาเอกสารและใบมอบอำนาจ  
ถ้าเรื่องแค่นี้คิดเองไม่ได้  ผมว่าอย่าทำเลย ให้คนที่เค้ามีความสามารถมาทำเถอะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่