ผมกับแฟนคบกันมา 2 ปีกว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาช่วงหลังๆแฟนเอาแต่บอกว่าผมไม่สนใจไม่ใส่ใจอะไรเลย ตอนนี้ผมเรียนมหาลัย แต่แฟนเรียนมัธยม ตอนมัธยมผมเรียนสายศิลป์ แต่แฟนผมเรียนวิทย์คณิต เวลาแฟนผมมีเรื่องให้บางทีผมก็ไม่สามารถจะช่วยได้ บางทีทำอะไรไม่ถูกใจหรือช่วยอะไรเธอไม่ได้เธอก็มักจะตอบผมกลับมาว่าไร้ประโยชน์ ไม่เคยช่วยไรได้สักอย่างไม่เคยสนใจอะไรเธอเลย ทั้งที่ทุกคืนผมก็โทรคุยตลอดเวลาแฟนผมนอนผมก็จะถือสายรอจนกว่าเธอจะหลับ อย่างน้อยๆก็ 1ชม.ขึ้นจนกว่าเธอหลับสนิท ผมเฝ้าเธอแบบนี้ทุกวันเลย แทบทุกคืนที่ผมนอนไม่ต่ำกว่าตี1 และก็ทำด้วยความเต็มใจเสมอแม้ว่าบางทีจะง่วงก็ทำทุกวัน ผมไม่กล้าวางสายไวเกินไป เพราะกลัวเสียงเวลาสายถูกวางมันจะดังแล้วทำให้เธอตื่นขึ้นมาอีก  เธอมักจะบอกว่าผมไม่ดีผมเห็นแก่ตัว แต่ผมก็มีหน้าที่ ที่รับผิดชอบผมก็ช่วยพ่อกับแม่ทำงาน เพราะครอบครัวผมไม่ได้มีเงินมาก ผมก็ต้องมีเวลาให้ครอบครัวด้วย ผมก็เป็นห่วงเธอเสมอเธออยากให้พาไปไหน บางทีผมก็พาไป แต่ตัวผมเองก็ไม่สามารถพาไปไหนหรือตามใจอะไรได้ตลอด เธอมักจะบอกว่าผมเห็นแก่ตัว ไม่สนใจเธอเลย ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรจะทำยังไงเพื่อให้เธอรู้และเข้าใจว่าผมก็เป็นห่วงและยังรักเธอเสมอ เวลาทะเลาะกันเธอก็มักจะบอกเลิกผม ด้วยเรื่องที่ไม่น่าจะทะเลาะ ผมมักจะต้องขอโทษเธอเสมอแม้ว่าเรื่องนั้นผมไม่ผิดเลย ผิดไม่สามารถจะบอกหรือสอนเธอได้เลย เธอแทบไม่รับฟังคำเตือนจากผมเลย ตั้งแต่คบกันมาเธอแทบไม่ยอมรับเลยด้วยซ้ำว่าสิ่งที่เธอทำบ้างครั้งมันรุนแรงนะ คำพูดที่เธอพูดมันทำให้แฟนเสียใจเหมือนกันเวลาได้ยิน หรือยอมรับข้อผิดหรือข้อเสียของตัวเองเลย ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วตอนนี้ ล่าสุดเธอก็บอกผมไม่ใช่คน ผมเห็นแก่ตัว ผมควรทำยังไงดีครับ หรือจริงๆแล้วผมไม่เคยใส่ใจอะไรเธอเลยจริงๆ