[สปอย] Summer Pockets บทนำ (เกม Visual Novel ใหม่จากค่าย Key)

กระทู้สนทนา

บทความนี้จะสรุปเนื้อเรื่องของเกม Summer Pockets ในช่วงบทนำ (Prologue) ซึ่งจะเป็นการสปอยเนื้อเรื่องอย่างแน่นอน หากต้องการเล่นเองหรือรอเวอร์ชั่นอนิเมะ โปรดหลีกเลี่ยงบทความนี้ครับ

เกมนี้มีชอยส์เยอะมาก แค่ช่วง Prologue ก็ล่อไป 10 กว่าชอยส์แล้วครับ ในบทความนี้จะข้ามเรื่องชอยส์ไป เพราะไม่ได้มีผลต่อเนื้อเรื่องในเกม

สำหรับผู้ที่มาใหม่ แนะนำให้อ่านเนื้อเรื่องย่อและแนะนำตัวละครก่อนครับ สามารถอ่านได้ที่ลิงก์ด้านล่างนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ว่าแล้วก็มาเริ่มกันดีกว่า

อดีตอันไกลโพ้น
ตั้งแต่ยังเด็ก
ฤดูร้อนที่ราวกับนิรันดร์ ไหลเวียนผ่าน
กับครอบครัว
กับเพื่อน
ไม่ว่าเล่นแค่ไหน ก็ไม่เหนื่อย
พระอาทิตย์ก็ยังคงส่องแสงสว่างเจิดจ้าทุกวัน
รู้สึกตัวอีกที เรื่องราวเหล่านั้นก็อยู่อีกฟากหนึ่งของความทรงจำ
แต่ว่า ในวันนั้น มีเพียงแค่ความเจิดจ้าที่สัมผัสได้ ที่ยังคงจดจำได้อยู่
ตามหาความเจิดจ้านั้น ฉันบินได้
ด้วยปีกเล็กๆ บินข้ามผ่านทะเลอันกว้างใหญ่
อีกฟากหนึ่ง มองเห็นเงาเล็กๆ
เหนือท้องทะเล มีเงาเล็กๆ ลอยละล่อง
อา~
สถานที่ที่ชี้นำไป อีกนิดเดียว อีกไม่นาน
อีกไม่นาน คงจะมาถึง
ฤดูร้อนนั้น

25 กรกฎาคม

เริ่มเกม ทาคาฮาระ ไฮริ พระเอกของเรื่องได้เดินทางมาที่เกาะโทริชิโระ (鳥白島) เพื่อจัดการเรื่องทรัพย์สินของคุณย่าที่เสียชีวิต ระหว่างที่เรือใกล้ถึงฝั่ง เขามองเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจ้องมองท้องฟ้าอยู่ที่ท่าเรือ เมื่อมองออกไปก็เห็นนกสองตัวบินอยู่ นกสองตัวนั้นต่างประคับประคองสนับสนุนซึ่งกันและกัน

ไฮริคิดว่าช่างเป็นวิวทิวทัศน์ที่คุ้นเหลือเกิน ทั้งๆ ที่พึ่งมาที่เกาะแห่งนี้เป็นครั้งแรก

เมื่อเรือจอดเทียบเกาะ ไฮริก็เดินทางไปที่บ้านตามแผนที่ที่ได้รับมา ไฮริกดกริ่งเรียกแต่ไม่มีใครขานรับ เลยถือวิสาสะเข้าไปในบ้าน จนไปเจอกับคุณเคียวโกะที่โกดังเก็บของที่อยู่ข้างบ้าน

คุณเคียวโกะก็แนะนำห้องของไฮริ ทักทายกันนิดหน่อย และก็บอกว่านอกจากไฮริแล้ว ยังมีอีกหนึ่งคนที่มาอาศัยอยู่ที่บ้าน

เพราะพึ่งเดินทางไกล ไฮริรู้สึกเหนื่อยเลยขอพักผ่อนสักหน่อย แล้วเขาก็เผลอหลับไป ไฮรินึกถึงเรื่องของคุณย่าที่เสียชีวิตเมื่อเดือนก่อน และเรื่องที่คุณย่าเคยพูดว่า “มาที่เกาะโทริชิโระสิ”

นอกจากนี้ยังนึกถึงเรื่องของตนเองที่เคยอยู่ชมรมว่ายน้ำ แต่เพราะเกิดเหตุการณ์ใหญ่บางอย่าง จนทำให้ต้องออกห่างชมรม เหมือนกับนกอพยพย้ายถิ่นที่เต็มไปด้วยบาดแผล

ไฮริตื่นขึ้นมาตอนเย็น รู้สึกหิวขึ้นมา คุณเคียวโกะบอกว่าอย่าทานอาหารของน้าเลย ถึงจะมีอาหารสำเร็จรูปก็เถอะ แต่ผู้ชายวันกำลังเจริญเติบโตควรกินของที่มีประโยชน์ เลยแนะนำให้พระเอกออกไปหาอะไรกินข้างนอก ให้เงินค่าขนม และก็ให้กุญแจรถมอเตอร์ไซค์ไป

ไฮริขี่มอเตอร์ไซค์ไปที่ร้านอาหารเพื่อกินข้าวเย็น เกมจะมีชอยส์ให้เลือกว่าจะเอาเมนูอะไรดี ซึ่งไม่มีผลต่อเนื้อเรื่อง หลังจากนั้น ไฮริกินข้าวเสร็จและเดินทางกลับบ้าน เขาพยายามนึกเส้นทางแต่นึกไม่ออก สุดท้ายก็หลงทาง ขับเลียบชายฝั่งจนไปพบกับหอประภาคารโดยบังเอิญ

หอประภาคาร
ถ้ามีท่าเรือ ก็ต้องมีประภาคาร
แต่หอประภาคารนั้น ตอนกลางคืนกลับไม่มีแสงสว่าง
หอประภาคารที่ไร้ซึ่งแสงสว่างนั้นมีความหมายอะไรกัน

ไฮริ: “ช่างเหมือนกับตัวเราเลยนะ”
ไฮริ: “……”

ด้วยสาเหตุบางประการ หอประภาคารนี้ตราตรึงอยู่ในใจ
หอประภาคารที่ไร้ซึ่งแสงสว่างนั้น ไม่ได้มีไว้เพื่อนำทางเรา
ไม่ได้มีไว้เพื่อชี้นำทางใครทั้งนั้น

ระหว่างที่คิดเช่นนั้น ไฮริได้ยินเสียงน้ำกระเซ็น เลยเดินตามเสียงนั้นไปจนไปถึงสระว่ายน้ำในโรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง เมื่อเปิดประตูรั้วเข้าไปก็พบกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในสระน้ำ

เธอถามว่าใคร ไฮริก็แนะนำตัวไป เด็กผู้หญิงแนะนำตัวว่าชื่อชิโระฮะ หลังจากพูดคุยกัน ชิโระฮะจับใจความได้ว่าพระเอกหลงทาง ไม่รู้ว่าบ้านอยู่ที่ไหนก็เลยเดินมาเรื่อยๆ จนมาถึงสระว่ายน้ำ เธอก็แนะนำทางกลับบ้านให้ แต่ไฮริยังไม่หยุด เอาแต่ถามนู่นถามนี่ ชิโระฮะโมโห ด่าพระเอกว่าดทสึโค่ย (どすこい)

ไฮริงงว่าดทสึโค่ยคืออะไร กำลังจะถามต่อ แต่ทางชิโระฮะทำท่าไม่พอใจอย่างแรง ไฮริเลยต้องยอมถอยแต่โดยดี

หลังจากกลับมาบ้าน ไฮริก็ถามคุณเคียวโกะว่าดทสึโค่ยแปลว่าอะไร คุณเคียวโกะอธิบายว่าดทสึโค่ยเป็นภาษาถิ่นของเกาะแห่งนี้ ความหมายคือเซ้าซี้น่ารำคาญ (เหมือนกับคำว่า しつこい) โดยคำนี้เป็นคำที่ค่อนข้างเก่า และความหมายรุนแรง

พระเอกช็อคเล็กน้อย หลังจากนั้นก็ไปอาบน้ำ ช่วงที่อาบน้ำอยู่นั้น มีกลิ่นหอมๆ เหมือนกลิ่นนม หลังจากที่คิดนู่นคิดนี่ก็เข้านอน จบวันแรก

26 กรกฎาคม

ไฮริได้ยินเสียงใครบางคน พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอแนะนำตัวว่าชื่ออุมิ และจะทำข้าวเช้าให้ ซึ่งเมนูก็คือข้าวผัดแบบญี่ปุ่น (ชาฮั่ง) นั่นเอง แต่ทำไม่สำเร็จ

และก็มีการพูดคุยกันนิดหน่อย อุมิบอกว่ามาที่เกาะแห่งนี้เพราะคุณเคียวโกะเขียนจดหมายเชิญชวน หลังจากนั้นอุมิก็ถามว่าจะให้เรียกพระเอกว่าอะไรดี คุณทาคาฮาระ? คุณไฮริ? พระเอกตอบว่าเรียกว่าโอนี่จังก็ได้ อุมิก็เอาตามนั้น

หลังจากนั้น คุณเคียวโกะก็แนะนำตัวทั้งสองคนอย่างเป็นทางการ อุมิออกไปข้างนอก คุณเคียวโกะแนะนำว่าพึ่งมาที่เกาะนี้ใช่ไหมล่ะ ลองออกไปสำรวจเกาะดูสิ

พระเอกขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปข้างนอก แวะไปเรื่อยๆ จนไปเจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้ พร้อมกับตัวอะไรสักอย่างที่เหมือนสุนัข พระเอกเลยทำการปลุกด้วยการโอบกอด

เธอตื่นขึ้นมาพร้อมทั้งด่าพระเอกไปหนึ่งชุด หลังจากที่เธอสงบลง พระเอกก็แนะนำตัว ทางเด็กผู้หญิงบอกว่าคุ้นชื่อทาคาฮาระ ไฮริ เหมือนเคยเจอกันมาก่อนตอนประถม หลังจากพูดคุยเรื่อยเปื่อย เธอก็ย้ำว่า “ไม่ว่ายังไง ตอนที่ชั้นนอนอยู่น่ะ ปล่อยไว้เถอะ”

พระเอกเป็นห่วง เลยถามว่านอนอยู่คนเดียวแบบนี้ไม่อันตรายเหรอ เธอตอบว่าไม่อันตรายหรอก มีเด็กคนนี้ปกป้องอยู่ และก็ชี้ไปที่สุนัขจิ้งจอกชื่ออินาริ พอขานเรียก อินาริก็ร้อง “ปง”

แต่ระหว่างที่คุยกันอยู่ เธอพูดขึ้นมาว่าแย่แล้ว ต้องรีบไปทำงานพิเศษ และก็วิ่งจากไปอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ได้แนะนำชื่อตัวเอง

...

ไฮริไปที่ริมชายฝั่งทะเล (浜辺) คุณลุงเจ้าของร้านอาหารที่ไฮริกินข้าวเมื่อเย็นวันก่อนก็เข้ามาทักทายพูดคุยกันนิดหน่อย คุณลุงบอกว่ายืนตรงนั้นน่ะ อันตรายนะ พระเอกงงอยู่ ทันใดนั้นไฮริก็โดนคลื่นซัดจนเปียกทั้งตัว ไฮริเลยถอดเสื้อเชิตไปผึ่งลมไว้ให้แห้ง แต่มีเด็ก 2–3 คนเล่นเกมล่าสมบัติ มาแกล้งพระเอกด้วยการขโมยเสื้อเชิตไป

ไฮริรออยู่สักพักแต่พวกเด็กๆ ก็ไม่เอาเสื้อมาคืน เลยตัดสินใจกลับบ้านในสภาพเปลือยท่อนบน โชคไม่ดีอีก รถมอเตอร์ไซค์สตาร์ทไม่ติด เลยไม่มีทางเลือกนอกจากเข็นกลับบ้าน

ระหว่างทาง ไฮริพบกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเปลือยท่อนบนเหมือนกันเข้ามาทักทาย ระหว่างที่พูดคุยกันอยู่ เขาบอกว่าอันตราย ทันใดนั้นก็มีปืนยิงมา มีเสียงประกาศทั่วเกาะจากเด็กผู้หญิงผมสีเขียวถือปืนที่ปรากฏตัวออกมา เธอบอกว่าการถอดเสื้อผ้าเดินไปเดินมาบนเกาะนั้นผิดกฎ

พระเอกจึงรีบหนีไปพร้อมกับชายคนนั้น จนมาถึงริมเกาะ (島の外れ) ← แปลถูกมั้ย ผมไม่แน่ใจ? ผมสอบตกภูมิศาสตร์

ผู้ชายคนนี้แนะนำตัวว่าชื่อมิตานิ เรียวอิจิ แต่ทันทีที่พระเอกกำลังจะแนะนำตัว เด็กผู้หญิงคนนี้ก็ตามมาจนได้ หนีไม่รอด เรียวอิจิโดนยิง พระเอกโดนยิงเช่นกัน แต่รู้สึกเย็นวาบ เธอบอกว่าปืนที่ถืออยู่เป็นแค่ปืนฉีดน้ำ

เด็กผู้หญิงคนนี้เลยบอกไฮริว่าการแก้ผ้าเดินไปเดินมานั้นขัดต่อความสงบเรียบร้อยของเกาะแห่งนี้ ครั้งนี้จะปล่อยไว้ แต่ถ้าครั้งต่อไปยังทำอีก โดนยิงด้วยไฮโดรไกลดิเอเตอร์ รุ่นปรับปรุงแน่นอน

หลังจากกลับมาบ้าน อุมิตกใจที่พระเอกแก้ผ้าแต่ก็ไม่ได้มีอะไรมาก และเย็นวันนี้ อุมิทำอาหารเย็นเป็นข้าวผัดต้นหอม (เนงิชาฮั่ง) ในอัตราส่วนข้าวผัดต่อต้นหอม 50:50 พระเอกกินแล้วบอกว่ากลิ่นแรงมาก อุมิเลยทำหน้ายิ้มเจื่อนๆ

ตอนกลางคืน พระเอกนอนไม่หลับเลยออกไปเดินเล่นข้างนอก ได้ยินเสียงบริเวณสระว่ายน้ำ และก็ไปเจอกับชิโระฮะ