สวัสดีครับ คนอ่านทุกคนเลยนะครับ กระทู้นี้เป็นครั้งเเรก ที่ผมเคยเขียนระบายหรือเล่าเรื่องราวของชีวิตผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง
ผมไม่รู้ว่าเรื่องราวที่ดีควรเริ่มเขียนหรือควรพูดจากไหนก่อนดี ดังนั้นผมเลย ผมขอเริ่มจากนี้ก่อนนะ
ผมเกิดมาในครอบครัวที่มีกัน 5 คน ผมเป็นคนกลาง เราอยู่อาศัยในต่างจังหวัดทางตอนใต้ของไทย บ้านของผมทำธุรกิจด้านบริการ บ้านผมจึงค่อนข้างมีฐานะอยู่บ้างเเต่ไม่ได้ร่ำรวยมากมาย เพราะเหตุนี้ผมจึงได้เข้าเรียนโรงเรียนดังในอำเภอของผม ภาคอินเตอร์ โดยห้องของผมเนี่ย เป็นรุ่นอินเตอร์รุ่นที่3ของโรงเรียน ห้องผมมีกัน11คน ในช่วงปลาย ของประถม เพื่อนๆของผม ค่อนข้างหัวไวมากๆ ถือว่าเก่งมากๆเลยล่ะ ส่วนผมเป็นคนหัวช้าทุกๆวัน ต้องอยู่เรียนพิเศษกลับมืดทุกวัน เพราะ ทำโจทย์เรียนไม่ได้ ผมผ่านความเจ็บปวดมามากจากจุดๆนั้นทั้งโดนตีเเละก็โดนด่าโดนล้อบ้าง 555 เเต่มันดีมากเลยนะ โดนเเล้วหัวไว เเต่ก็ผ่านจุดนั้นมาได้ หลังจากใกล้จบประถม รร.นั้นได้ทำการส่งห้องผมไปสอบเข้ามัธยมดัง มากๆจังหวัดเพรชบุรี ซึ่งห้องผมติดหมดเลย เเต่ผมดันไม่ติดคนเดียว ทั้งๆที่พยายามมากเเล้วตอนนั้น เอาซ่ะผมร้องไห้ไปหลายวันเพราะกลัวไม่มีที่เรียน เเละก็ทำพ่อเเม่ผิดหวัง บังเอิญ หลังจากวันนั้นเเม่ก็ให้ผมไปสอบโรงเรียนเอกชนเเห่งหนึ่งในอีกอำเภอหนึ่ง เเละ นี่แหละคือ จุดเริ่มต้นที่ผมคิดว่ามันน่าจะมันมากๆเลยล่ะ
ภาค มัธยม ซูๆลัน
อย่าพึ่งเเปลกใจกับชื่อที่ผมให้นะ เดียวอ่านต่อไปก็จะเข้าใจเอง
โรงเรียนนี้ เป็นโรงเรียนคริส ซึ่งดังพอควรเลยล่ะทั้งโรงเรียนใหญ่ เเละเกงนักเรียนก็สีดำตอนนั้นเเม้งเท่จริงๆ555 (ตอนประถมใส่กางเกงสีน้ำตาล)
ทีนี้มาเริ่มกัน ในวันเเรก ผมต้องตื่นเช้ามากกว่าปกติคือ ตี5.30 เพราะต้องขึ้นรถโรงเรียนไปเรียนอีกอำเภอหนึ่งซึ่งไกลมากกกกกก ใช้เวลาเดินทางตั้ง1 ชม. วันนั้นเท่าที่จำได้ผม ก็เเต่งตัวเท่มาก เกงนักเรียนสีดำที่ยาวเลยหัวเข่า ผมดึงถุงเท้าตึงเปลี้ย!!! รองเท้าBreakerสีดำ เสื้อใหม่ ลืมบอกไปตอนนั้นผมน้ำหนักขึ้นมากเนื่องจากที่บ้านรับเชฟ มาใหม่แกเลยขุ้นผม อ้วนเลย น่าจะหนัก70 ได้ สูงประมาณ 140นิดๆ กลับมาต่อ ขณะนั่งรถโรงเรียนไปเรียนโดยรถโรงดรเรียนเป็นรถปรับอากาศ2ชั้น ผมก็ขึ้นไปชั้นสองกะเดินหาที่นั่ง ส่วนมากก็เต็มหมดเเล้วล่ะเพราะมีเเต่เด็กรุ่นเก่าที่อยู่มานานจองไว้หมดเเล้ว ทีนี้บังเอิญมากผมเจอเพื่อนที่ ย้ายมาจากโรงเรียนเดียวกันตอนประถม หมอนี้ ชื่อ หิน เขาเรียนอยู่ภาคปกติซึ่งเราไม่ได้สนิทกันมาก เขาก็ชวนผมมานั่งกับเขา เเต่
ที่ๆเขาชวนมาอ่ะมันเป็นเก้าอี้เสริม นึกภาพตามนะ รถบัส มันมีที่นั่งสองฝั่งๆล่ะ2ที่นั่ง เเละจะมีทางเดินตรงกลาง หินเขาเอาเก้าอี้มาให้นั่ง ตรงทางเดินนั้นเเหละ
ทีนี้ก็ นั่งไปตามปกติ หินก็เเนะนำเพื่อนอีกคนให้ผมรู้จัก คนนี้ชื่อไอซ์ หน้าตาคล้ายๆพวกค้ายาหน่อยๆ หมอนี้ก็อยู่ดีๆก็พูดว่าหัวผมน่าตบมาก เนื่องจากหัวของผมตัดทรงเกรียนนักเรียนไทย มันก็ไม่รีรอหลังจากพูดเสร็จมันก็ตบ ตอนนั้นผมก็งงมาก เสียงดังมาก คนหันมามองเลย ผมอายมากก็ทำขำๆกลบเกลื่อนไป
เเบบเล่นๆไม่คิดไรมาก ก็เก็บอาการ ไม่โกรธ ทีนี้หินก็บอกว่า อยากตบมั้ง ทั้งสองก็ผลัดกันตบ พอผมบอกพอก่อนเพราะเเสบ มันก็บอกว่าขอดีดหูเเทนหน่อยดิ มันก็ผลัดกันดีด จนหลังตอนนั้นก็ได้ฉายา หูเเดงเเมนยู พอลงจากรถ ก็ไปเรียนตามปกติ ชีวิตเเย่ๆก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง หินเเละไอซ์ สองคู่หู มหาประลัย ดันเอาเรื่องที่ทำกับผมไปเล่าให้พวกเพื่อนของไอซ์ฟัง พวกนี้เป็นพวกหัวโจก โรงเรียนเลยล่ะ (จริงๆมีหลายเเก๊งนะที่เป็นหัวโจก เเบ่งชนชั้นชัดเจน เเละก็พวก กลุ่มเนิด กลุ่มเรียน นักเลง นักกีฬาอย่างกับหนัง เเบบชั้นเจนเลยล่ะ เเต่รายละเอียดตรงนี้ข้ามไปก่อน) พอพวกเพื่อนเปรตพวกนี้รู้มันก็จะช้าไรล่ะ มันก็ขอพิสูจน์ มันก็เเกล้งผมสารพัด ตอนนั้นผมคิดว่า เเม้งถ้าไปฟ้องอาจารย์ก็คงโดนล้อเเละก็คงไม่มีเพื่อนคบเเน่ๆ ก็เลยทนมาตลอด โดนเเกล้งสารพัดรุปแบบ กลับบ้านไปเเขนช้ำทุกวัน ขาเดี้ยงเพราะโดนเจาะยางขา เเบบโดนจับล็อคเเล้วให้นั่งลงบนเพื่อนเเล้วมันเอาเข่าทิ่ม เจ็บมาก เเต่พ่อเเม่ผมก็ไม่ทราบนะ ตอนนั้นเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลามากเท่าไหร่ เพราะยุ่งอยู่กับงาน ก็มีบ้างบางครั้งที่เขาถามเเต่ก็บอกว่าเล่นกับเพื่อน ตอนนั้น ผมอยู่โรงเรียนนี้ด้วยความเเค้น เสียใจร้องไห้ ทุกวัน เจ็บมาก ไม่ต้องถามเรื่องผู้หญิงเลยไม่มีใครกล้าคุยกับผมหรอกตอนนั้น ผมยอมรับเลยตอนนั้นขี้เเพ้ขี้เเยสุดๆ เคยโดนเด็ก ป.5 ท้าต่อย เเม้งตัวยังกะหมีควาย ถามจริงเเดกเห็ดมาป่ะตัวโตมาก มันเเกล้งผมสารพัด เพื่อต้องการให้ผมชกกะมัน ทั้ง ปัดจานข้าวบ้าง เดินชนบ้าง ส่วนมากเด็กพวกนี้ทำไปก็เพราะ เพื่อนเปรตๆของผมมันสั่งให้มาทำล่ะ จนวันหนึ่งผมนั่งอยู้ในสวนหย่อม โรงเรียน นั่งคุยกับเพื่อนกลุ่มเนิดๆของผม เด็กเวรนี้ก็เดินมากระชากผมลงจากเก้าอี้ล่ะก็ไปยืน ดูผมปัดเสื้อ ตอนนั้นเเค้นมาก เเม้งอายมากๆเลย เเต่ใจก็ไม่กล้ากลัวพ่อเเม่โดนเรียกเข้าห้องปกครองกลัวสู้ไม่ได้ หลายๆอย่าง น้ำตานี่คลอเลย โกรธเเบบ สัสเอ้ยยยย ที่นี้ไอ่เพื่อนเปรตกลุ่มนี้เเม้งก็นั่งอยู่ใกล้ๆตะโกนมาบอกว่าเห้ย ยอมได้ไงว่ะ เป็นกูไม่ยอมนะเว้ย ใจผมก็บอกว่าเออ กูรู้เเต่เเม้งตัวยังกะหมีควาย กูจะเอาไรไปสู้ ส่วนไม่ต้องถามถึงเพื่อนเนิดของผม เเม้งไม่ช่วยเเถมยังยุ อีกด้วย ใจต้อนนั้นรู้ได้อย่างเดียวว่ากูต้องสู้ มัดมือชกสู้ชัดๆ เเต่บังเอิญเพื่อนเปรตมันให้ทางเลือกผมว่ะ ให้เลือกต่อย เพราะเห็นผมยืนน้ำตาคลอ มันบอกให้เลือกระหว่าง เด็ก2คน คนเเรก คือหมีควาย คนที่สอง ขอตั้งว่า ก้างปลาล่ะกัน ตัวเล็กกว่าผมอีก ผมสูง140นิดๆเองนะ เด็กนี่ตัวเล็กกว่าผมอีก จะช้าอยู่ไรล่ะ ผมก็เลือกไอ่ก้างปลาดิ หลังจากนั้น ก็เริ่มบวกกัน ผลออกมา ผมเเพ้ มารู้ทีหลังเด็กนี่เเม้ง นักมวย ไม่น่าไปปากดีกับก้างปลาเลย บอกว่าน้องพี่เห็นว่าน้องตัวเล็กพี่ให้เปิดก่อน เเม้งเสยค้าง มึนเลย หลังจากวันนั้นวีรกรรม ของผมก็ดังทั้งโรงเรียน เดินไปไหนมาไหนอายมาก อยากจะหมุดตัวเเทรกลงดินหนีหายไปเลย เรื่องยังไม่จบโรงเรียนนี้มันคือศูนย์รวมเเหล่งเลวทรามมากมายเลยล่ะ ไม่ว่าจะทั้งยา เซ็ก รถเเข่ง บลาๆ อย่าหาว่าผมเเต่งเรื่องมันคือเรื่องจริงทั้งหมด เรื่องเรียนของผมก็ค่อยๆเเย่ลงเพราะไม่มีสมาธิเรียนเเล้วอาจารย์เเกก็ไม่ได้สนใจเด็กมาก เหมือนสอนผ่านๆไป ได้ก็คือได้ไม่ได้ก็ผ่าน ผมเลยสอบตกเยอะมากเลยล่ะ ไม่แปลกที่ผมจะเป็นไอ่ห่วยของโรงเรียน ตามสูตรหนังไฮสคูลเมกันเป๊ะๆ ทั้งอ้วนดำ ติดการ์ตูน โดนเเกล้ง โดนไถ่ตัง กากเเละก็หลงรักสาวคนหนึ่งที่ไม่มีทางได้เเน่ๆ
ขอพูดถึงผู้หญิงคนนี้หน่อยนะ เธอค่อนข้างสวยมากๆในสายตาผมตอนนั้น เธอเป็นลูกครึ่งผิวขาว เรียนเก่งมากๆ เดินสายเเข่งชนะหลายรายการเลยล่ะ ผมไม่ได้รู้จักไรเธอมากหรอก เพราะได้เเต่เดินตามเธอตอนพัก เเต่ก็ได้เห็นเเปปๆตลอดเพราะเธอจะ เข้าไปห้องหลวงพ่อ ทุกวัน เเล้วก็เข้าไปนานมากจนหมดเวลาพักเธอก็ไม่ออกผมก็ไม่คิดไรมาก ก็ไปเรียน ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้กลุ่มเพื่อนผมฟังล่ะ มันก็พยายามช่วยๆนะ เเต่ก็นะ คนอย่างผมไม่กล้าคุยกับเธอตัวๆหรอกเพราะผม คิดเสมอว่าตัวผมเองเเม้งเเย่ขนาดนี้ ถ้าผมบอกชอบเธอคงโดนกระทืบไม่ก็โดนล้อมากๆเเน่ๆ ผมเลยทำได้เเค่ใช้โทรศัพท์ ทักเทอไป ช่วงนั้นBB กำลังดัง เเต่ผมไม่มีหรอกไม่อยากรบกวนพ่อเเม่นะ เลยใช้โทรศัพธรรมดาๆ nokia แบบจอเหลือง เพราะช่วงนั้นโทรศัพG net ของผมพังพอดีเลยต้องเอาของปู่ที่เสียไปมาใช้เเทน ผมก็แอบได้เบอร์เธอมาจากเพื่อนในกลุ่มผม ผมก็ส่งsms ไป เธอก็ตอบนะ เราคุยกันนานมาก ตังหมดเเล้วหมดอีก555 วิ่งไปร้านไปซื้อบัตรมาขูดเติมตังอยู่เลย มันเป็นความสุขที่คนอย่างผมหาได้ จากโรงเรียนนั้น เธอสนธนากับผมแปลกๆมากๆ เธอบอกว่าให้ผมจับหน้าอกเธอ ผ่านข้อความ ตอนนั้นผมใสซื่อเเละอ่อนต่อโลกมาก ผมบอกเธอว่าเราเด็กอยู่ หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธออีก เเละเธอก็ไม่รู้ว่าคนที่คุยกับเธอในข้อความนั้นเป็นผม
ผมก็ไม่ยอมนะ เเอบซื้อของไปวางโต๊ะเธอตลอด เเบบแอบไปตลอดกลัวคนจับได้ เเต่มีครั้งหนึ่งวันเกิดเธอผมเอาตุ๊กตาไปให้ เพื่อนล้อหนักมาก เเต่ก็เอาไปให้ เรื่องเศร้า เธอรับเเละเดินไปไม่พูดอะไร อันเป็นจบความรักที่ให้เธอคนนี้ เเต่ อย่าพึ่งลืมผู้หญิงคนนี้นะ ผมลืมบอกชื่อเธอๆชื่อนุ่น (นามสมมุติ ต้องปกป้องหน่อย555) เดียวจะมีเรื่องของเธอคนนี้ต่อในภาค ม.ปลาย กลับมาต่อกับชีวิต ทรหดของมัธยมต้นกันต่อนะครับ ผมจะเล่าเหตุการณ์เด็ดๆ ที่จำได้นะ มีครั้งหนึ่ง โดนดึงกางเกง คนอ่านคงคิดว่าปกติ ใช่มันปกติเเต่มันไม่ปกติ เพราะ วันนั้นผมใส่กางเกงพละผิดเอาของพี่ชายมาใส่ตัวใหญ่มากเพราะตื่นสายเลยหยิบๆมาใส่มั่ว ก็ใส่ไปเรียนปกติไม่มีไรจนกระทั่งพักเที่ยง โรงเรียนของผมเนี่ยพักเที่ยงนักเรียนห้ามขึ้นห้องเรียน เลยทำให้เด็กทุกตนเลยมานั่งเล่นในอาคาร ลานกว้าง หรือสนามกีฬาหน้าตึกเรียน ผมก็เดินเล่นกับกลุ่มเนิดของผม เเละเราก็ไปหยุดนั่งที่เก้าอี้หน้าตึกที่คนพลุกพล่าน ผมก็เห็นเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้คุยพักนึงยืนอยู่ตรงขอบ ระเบียงบนตึก อธิบายไงดี เอาเป็นว่าผมเงยหน้าคุยกันอยู่ จนกระทั่งเพื่อนสนิทผมเเม้งวิ่งมาดึงกางเกง ตอนนั้นมันเย็นมากค้างอยู่ประมาณสัก 2วิได้ จนได้สติผมก็เลยหันไปดูว่าใครดึง โดยทางที่ผมหันไปมันเป็นลานกว้างที่มีคนเล่นบาสเล่นตระก้อ เเละก็คนนั่งคุยกันสาวๆเต็ม ทั้งเด็กเล็กเเดง ผมยืนหาคนดึงเเละก็ตกใจอยู๋สักพัก มันเหมือนภาพบนโลกหยุดค้างอยู่กับที่ คนเล่นบาสจะช็ตเเต่ไม่ชู๊ด ตะกร้อนี่ลอยอยู่เเล้วก็ตกพื้นคนค้าง นิ่ง ประมาณ3 วิได้ หลังจากนั่นก็มีเด็กผู้หญิง กรี๊ดดังมากก ตอนนั้นผมนี่แบบ อยากลาออกมากอายมาก อายกว่าโดนเด็กป.5 ต่อยอีก เพราะเเม้งโดนล้อทั้งอาคารเลยเเม้งว่า เล็กๆๆๆๆๆๆ ของจริงไม่เล็กนะเว้ยยยยยยยยยย ถ้าเพื่อนอ่านกระทู้นี้กูอายมากนะสัส เเต่ก็รักพวกเหมือนกัน อ่ามาต่ออีกเรื่องก่อนเข้าสู่ ภาคม.ปลาย เรื่องนี้เกิดตอน ม.3 ใกล้จบล่ะ โรงเรียนมีทัศนศึกษา เชียงใหม่ ผมก็ชวนเพื่อนกลุ่มผมไปนะ เเต่มีไปไม่กี่คน ผมทั้งบอกว่าจ่ายให้หมดแต่ก็ไม่มีใครไป ตอนนั้นก็สรุปมีไปกันเเค่3 ตนรวมผม คือ ไอ่ยู กับ ภูม (หน้าภูมิเหมือนกับatomเลยเเบบถอดเเบบมาเปํะทั้งการเเต่งกายหน้าตาเลย) อ่าผมก็เอาเงินไปค่อนข้างเยอะอยู่ หลายพันเลยล่ะ เกิน 5000 เพราะต้องเลี่ยงเพื่อนอีก2คน สองคนนี้เเม้งไม่เอาตังไปเยอะ โดยเฉพาะยู คิดได้ไงไปค่ายหลายวันเอาไป200 ส่วนภูมิหมอนี้ยังมีบ้าง ก็นั่งรถไป ระหว่างทางก็จ่ายยับๆ ไม่ได้ใช้เองนะ โดนเพิ่อนใช้บ้าง โดนไถ่ตังบ้าง พูดล่ะเศร้า อ่าทีนี้ผมก็ไปถึงเชียงใหม่ก็ไป ตามโปรเเกรมของโรงเรียน จนกลับมาพักที่โรงเเรม ผมกับเพื่อนก็ไปเดินnight plaza กัน ตอนนั้นก็ไปกินเเม็คกันผมไม่ได้อยากกินหรอก เพื่อนเเม้งอยากกิน ก็เข้าไป ตอนนี้มันไม่มีเเค่พวกผม3 คนล่ะ มันมีอีก คน ที่เป็นเพื่อนผมตั้งเเต่เด็กๆอีกคน พวกนี้ก็พาเพื่อนผู้หญิงมากิน กินกันเยอะมาก ก็หลายพันอยู่ ผมก็เป็นคนจ่ายของผู้ชายทุกคนเพราะเเต่ล่ะคนไม่มีตังล่ะ อ่าทีนี้ก็กลับโรงเเรม เงินก็เริ่มหมดล่ะ เพื่อนผมอยากกินพิซซ่า เเม้งสั่งมาตังไม่พอ555 ผมต้องลำบากวิ่งไปเคาะห้องเพื่อน เพื่อเอาตัง กรรมของคนจะซวยจริงๆ ผมดันไปเคาะห้องเด็กเปรต เเม้งจับคอเสื้อผมดึงเข้าไปในห้อง สภาพห้องนี่คือเตียงโดนดันไปอยู่อีกมุมหนึ่ง พวกนี้ประมาณ6 คนได้ ตัวดำๆ ผอมเเห้ง กินน้ำท่อมเยอะ เเม้งกำลังนั่งล้อมวงกินข้าวกันอยู่เลย มันก็มีคนนึงลุกไปหยิบมีดในลิ้นชักมา จี้คอผม เเล้วก็ด่าผมเป็นภาษาใต้ว่า เหยดเเม่ม ไอ่ เหี.. ชื่อผม เดินหนีพวกกูทำมายยยย คือมีตอนนคงมันเดินหนีเพราะไม่อยากโดนไถ่ตัง ผมนี่ยกมือไหว้เลยบอกขอโทษจะไม่ทำเเล้ว มันก็ปล่อยผมไป ชีวิตซวยจริงๆๆ จะกลับ ก็ต้องมาเสียตังเพิ่มอีก หลังจากกดตังมาใหม่ เพื่อนอยากได้ของฝาก ก็ต้องจ่าย เเต่ก็ผ่านมาล่ะ จบๆไป นี่ยังมีอีกหลายเรื่องใน โรงเรียนนี้ไม่ว่าจะตอน ฝึกเต้นbboy ตอนเริ่มเล่นดนตรีสมัยหนัง suckseed หรือ FIGHT CLUB เถื่อน สาเหตุการเป็นสิวหนักๆ(เรื่องนี้เด็ดมากไว้มาเล่าให้ฟัง) เเละเรื่องรถตู้
ที่ห้ามกูหลับเเถมต่อยกูอีก หรือ ไปเรียนมวยมาเลเพื่อมาอัดพวกเปรตก็มี ฝากถึงเพื่อนที่รู้ตัวนะกูไม่โกรธพวกเเล้ว กูอโหสิกรรมให้ เลี้ยงลูกดีๆล่ะ
เรื่องราวชีวิตของผม
ผมไม่รู้ว่าเรื่องราวที่ดีควรเริ่มเขียนหรือควรพูดจากไหนก่อนดี ดังนั้นผมเลย ผมขอเริ่มจากนี้ก่อนนะ
ผมเกิดมาในครอบครัวที่มีกัน 5 คน ผมเป็นคนกลาง เราอยู่อาศัยในต่างจังหวัดทางตอนใต้ของไทย บ้านของผมทำธุรกิจด้านบริการ บ้านผมจึงค่อนข้างมีฐานะอยู่บ้างเเต่ไม่ได้ร่ำรวยมากมาย เพราะเหตุนี้ผมจึงได้เข้าเรียนโรงเรียนดังในอำเภอของผม ภาคอินเตอร์ โดยห้องของผมเนี่ย เป็นรุ่นอินเตอร์รุ่นที่3ของโรงเรียน ห้องผมมีกัน11คน ในช่วงปลาย ของประถม เพื่อนๆของผม ค่อนข้างหัวไวมากๆ ถือว่าเก่งมากๆเลยล่ะ ส่วนผมเป็นคนหัวช้าทุกๆวัน ต้องอยู่เรียนพิเศษกลับมืดทุกวัน เพราะ ทำโจทย์เรียนไม่ได้ ผมผ่านความเจ็บปวดมามากจากจุดๆนั้นทั้งโดนตีเเละก็โดนด่าโดนล้อบ้าง 555 เเต่มันดีมากเลยนะ โดนเเล้วหัวไว เเต่ก็ผ่านจุดนั้นมาได้ หลังจากใกล้จบประถม รร.นั้นได้ทำการส่งห้องผมไปสอบเข้ามัธยมดัง มากๆจังหวัดเพรชบุรี ซึ่งห้องผมติดหมดเลย เเต่ผมดันไม่ติดคนเดียว ทั้งๆที่พยายามมากเเล้วตอนนั้น เอาซ่ะผมร้องไห้ไปหลายวันเพราะกลัวไม่มีที่เรียน เเละก็ทำพ่อเเม่ผิดหวัง บังเอิญ หลังจากวันนั้นเเม่ก็ให้ผมไปสอบโรงเรียนเอกชนเเห่งหนึ่งในอีกอำเภอหนึ่ง เเละ นี่แหละคือ จุดเริ่มต้นที่ผมคิดว่ามันน่าจะมันมากๆเลยล่ะ
ภาค มัธยม ซูๆลัน
อย่าพึ่งเเปลกใจกับชื่อที่ผมให้นะ เดียวอ่านต่อไปก็จะเข้าใจเอง
โรงเรียนนี้ เป็นโรงเรียนคริส ซึ่งดังพอควรเลยล่ะทั้งโรงเรียนใหญ่ เเละเกงนักเรียนก็สีดำตอนนั้นเเม้งเท่จริงๆ555 (ตอนประถมใส่กางเกงสีน้ำตาล)
ทีนี้มาเริ่มกัน ในวันเเรก ผมต้องตื่นเช้ามากกว่าปกติคือ ตี5.30 เพราะต้องขึ้นรถโรงเรียนไปเรียนอีกอำเภอหนึ่งซึ่งไกลมากกกกกก ใช้เวลาเดินทางตั้ง1 ชม. วันนั้นเท่าที่จำได้ผม ก็เเต่งตัวเท่มาก เกงนักเรียนสีดำที่ยาวเลยหัวเข่า ผมดึงถุงเท้าตึงเปลี้ย!!! รองเท้าBreakerสีดำ เสื้อใหม่ ลืมบอกไปตอนนั้นผมน้ำหนักขึ้นมากเนื่องจากที่บ้านรับเชฟ มาใหม่แกเลยขุ้นผม อ้วนเลย น่าจะหนัก70 ได้ สูงประมาณ 140นิดๆ กลับมาต่อ ขณะนั่งรถโรงเรียนไปเรียนโดยรถโรงดรเรียนเป็นรถปรับอากาศ2ชั้น ผมก็ขึ้นไปชั้นสองกะเดินหาที่นั่ง ส่วนมากก็เต็มหมดเเล้วล่ะเพราะมีเเต่เด็กรุ่นเก่าที่อยู่มานานจองไว้หมดเเล้ว ทีนี้บังเอิญมากผมเจอเพื่อนที่ ย้ายมาจากโรงเรียนเดียวกันตอนประถม หมอนี้ ชื่อ หิน เขาเรียนอยู่ภาคปกติซึ่งเราไม่ได้สนิทกันมาก เขาก็ชวนผมมานั่งกับเขา เเต่
ที่ๆเขาชวนมาอ่ะมันเป็นเก้าอี้เสริม นึกภาพตามนะ รถบัส มันมีที่นั่งสองฝั่งๆล่ะ2ที่นั่ง เเละจะมีทางเดินตรงกลาง หินเขาเอาเก้าอี้มาให้นั่ง ตรงทางเดินนั้นเเหละ
ทีนี้ก็ นั่งไปตามปกติ หินก็เเนะนำเพื่อนอีกคนให้ผมรู้จัก คนนี้ชื่อไอซ์ หน้าตาคล้ายๆพวกค้ายาหน่อยๆ หมอนี้ก็อยู่ดีๆก็พูดว่าหัวผมน่าตบมาก เนื่องจากหัวของผมตัดทรงเกรียนนักเรียนไทย มันก็ไม่รีรอหลังจากพูดเสร็จมันก็ตบ ตอนนั้นผมก็งงมาก เสียงดังมาก คนหันมามองเลย ผมอายมากก็ทำขำๆกลบเกลื่อนไป
เเบบเล่นๆไม่คิดไรมาก ก็เก็บอาการ ไม่โกรธ ทีนี้หินก็บอกว่า อยากตบมั้ง ทั้งสองก็ผลัดกันตบ พอผมบอกพอก่อนเพราะเเสบ มันก็บอกว่าขอดีดหูเเทนหน่อยดิ มันก็ผลัดกันดีด จนหลังตอนนั้นก็ได้ฉายา หูเเดงเเมนยู พอลงจากรถ ก็ไปเรียนตามปกติ ชีวิตเเย่ๆก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง หินเเละไอซ์ สองคู่หู มหาประลัย ดันเอาเรื่องที่ทำกับผมไปเล่าให้พวกเพื่อนของไอซ์ฟัง พวกนี้เป็นพวกหัวโจก โรงเรียนเลยล่ะ (จริงๆมีหลายเเก๊งนะที่เป็นหัวโจก เเบ่งชนชั้นชัดเจน เเละก็พวก กลุ่มเนิด กลุ่มเรียน นักเลง นักกีฬาอย่างกับหนัง เเบบชั้นเจนเลยล่ะ เเต่รายละเอียดตรงนี้ข้ามไปก่อน) พอพวกเพื่อนเปรตพวกนี้รู้มันก็จะช้าไรล่ะ มันก็ขอพิสูจน์ มันก็เเกล้งผมสารพัด ตอนนั้นผมคิดว่า เเม้งถ้าไปฟ้องอาจารย์ก็คงโดนล้อเเละก็คงไม่มีเพื่อนคบเเน่ๆ ก็เลยทนมาตลอด โดนเเกล้งสารพัดรุปแบบ กลับบ้านไปเเขนช้ำทุกวัน ขาเดี้ยงเพราะโดนเจาะยางขา เเบบโดนจับล็อคเเล้วให้นั่งลงบนเพื่อนเเล้วมันเอาเข่าทิ่ม เจ็บมาก เเต่พ่อเเม่ผมก็ไม่ทราบนะ ตอนนั้นเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลามากเท่าไหร่ เพราะยุ่งอยู่กับงาน ก็มีบ้างบางครั้งที่เขาถามเเต่ก็บอกว่าเล่นกับเพื่อน ตอนนั้น ผมอยู่โรงเรียนนี้ด้วยความเเค้น เสียใจร้องไห้ ทุกวัน เจ็บมาก ไม่ต้องถามเรื่องผู้หญิงเลยไม่มีใครกล้าคุยกับผมหรอกตอนนั้น ผมยอมรับเลยตอนนั้นขี้เเพ้ขี้เเยสุดๆ เคยโดนเด็ก ป.5 ท้าต่อย เเม้งตัวยังกะหมีควาย ถามจริงเเดกเห็ดมาป่ะตัวโตมาก มันเเกล้งผมสารพัด เพื่อต้องการให้ผมชกกะมัน ทั้ง ปัดจานข้าวบ้าง เดินชนบ้าง ส่วนมากเด็กพวกนี้ทำไปก็เพราะ เพื่อนเปรตๆของผมมันสั่งให้มาทำล่ะ จนวันหนึ่งผมนั่งอยู้ในสวนหย่อม โรงเรียน นั่งคุยกับเพื่อนกลุ่มเนิดๆของผม เด็กเวรนี้ก็เดินมากระชากผมลงจากเก้าอี้ล่ะก็ไปยืน ดูผมปัดเสื้อ ตอนนั้นเเค้นมาก เเม้งอายมากๆเลย เเต่ใจก็ไม่กล้ากลัวพ่อเเม่โดนเรียกเข้าห้องปกครองกลัวสู้ไม่ได้ หลายๆอย่าง น้ำตานี่คลอเลย โกรธเเบบ สัสเอ้ยยยย ที่นี้ไอ่เพื่อนเปรตกลุ่มนี้เเม้งก็นั่งอยู่ใกล้ๆตะโกนมาบอกว่าเห้ย ยอมได้ไงว่ะ เป็นกูไม่ยอมนะเว้ย ใจผมก็บอกว่าเออ กูรู้เเต่เเม้งตัวยังกะหมีควาย กูจะเอาไรไปสู้ ส่วนไม่ต้องถามถึงเพื่อนเนิดของผม เเม้งไม่ช่วยเเถมยังยุ อีกด้วย ใจต้อนนั้นรู้ได้อย่างเดียวว่ากูต้องสู้ มัดมือชกสู้ชัดๆ เเต่บังเอิญเพื่อนเปรตมันให้ทางเลือกผมว่ะ ให้เลือกต่อย เพราะเห็นผมยืนน้ำตาคลอ มันบอกให้เลือกระหว่าง เด็ก2คน คนเเรก คือหมีควาย คนที่สอง ขอตั้งว่า ก้างปลาล่ะกัน ตัวเล็กกว่าผมอีก ผมสูง140นิดๆเองนะ เด็กนี่ตัวเล็กกว่าผมอีก จะช้าอยู่ไรล่ะ ผมก็เลือกไอ่ก้างปลาดิ หลังจากนั้น ก็เริ่มบวกกัน ผลออกมา ผมเเพ้ มารู้ทีหลังเด็กนี่เเม้ง นักมวย ไม่น่าไปปากดีกับก้างปลาเลย บอกว่าน้องพี่เห็นว่าน้องตัวเล็กพี่ให้เปิดก่อน เเม้งเสยค้าง มึนเลย หลังจากวันนั้นวีรกรรม ของผมก็ดังทั้งโรงเรียน เดินไปไหนมาไหนอายมาก อยากจะหมุดตัวเเทรกลงดินหนีหายไปเลย เรื่องยังไม่จบโรงเรียนนี้มันคือศูนย์รวมเเหล่งเลวทรามมากมายเลยล่ะ ไม่ว่าจะทั้งยา เซ็ก รถเเข่ง บลาๆ อย่าหาว่าผมเเต่งเรื่องมันคือเรื่องจริงทั้งหมด เรื่องเรียนของผมก็ค่อยๆเเย่ลงเพราะไม่มีสมาธิเรียนเเล้วอาจารย์เเกก็ไม่ได้สนใจเด็กมาก เหมือนสอนผ่านๆไป ได้ก็คือได้ไม่ได้ก็ผ่าน ผมเลยสอบตกเยอะมากเลยล่ะ ไม่แปลกที่ผมจะเป็นไอ่ห่วยของโรงเรียน ตามสูตรหนังไฮสคูลเมกันเป๊ะๆ ทั้งอ้วนดำ ติดการ์ตูน โดนเเกล้ง โดนไถ่ตัง กากเเละก็หลงรักสาวคนหนึ่งที่ไม่มีทางได้เเน่ๆ
ขอพูดถึงผู้หญิงคนนี้หน่อยนะ เธอค่อนข้างสวยมากๆในสายตาผมตอนนั้น เธอเป็นลูกครึ่งผิวขาว เรียนเก่งมากๆ เดินสายเเข่งชนะหลายรายการเลยล่ะ ผมไม่ได้รู้จักไรเธอมากหรอก เพราะได้เเต่เดินตามเธอตอนพัก เเต่ก็ได้เห็นเเปปๆตลอดเพราะเธอจะ เข้าไปห้องหลวงพ่อ ทุกวัน เเล้วก็เข้าไปนานมากจนหมดเวลาพักเธอก็ไม่ออกผมก็ไม่คิดไรมาก ก็ไปเรียน ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้กลุ่มเพื่อนผมฟังล่ะ มันก็พยายามช่วยๆนะ เเต่ก็นะ คนอย่างผมไม่กล้าคุยกับเธอตัวๆหรอกเพราะผม คิดเสมอว่าตัวผมเองเเม้งเเย่ขนาดนี้ ถ้าผมบอกชอบเธอคงโดนกระทืบไม่ก็โดนล้อมากๆเเน่ๆ ผมเลยทำได้เเค่ใช้โทรศัพท์ ทักเทอไป ช่วงนั้นBB กำลังดัง เเต่ผมไม่มีหรอกไม่อยากรบกวนพ่อเเม่นะ เลยใช้โทรศัพธรรมดาๆ nokia แบบจอเหลือง เพราะช่วงนั้นโทรศัพG net ของผมพังพอดีเลยต้องเอาของปู่ที่เสียไปมาใช้เเทน ผมก็แอบได้เบอร์เธอมาจากเพื่อนในกลุ่มผม ผมก็ส่งsms ไป เธอก็ตอบนะ เราคุยกันนานมาก ตังหมดเเล้วหมดอีก555 วิ่งไปร้านไปซื้อบัตรมาขูดเติมตังอยู่เลย มันเป็นความสุขที่คนอย่างผมหาได้ จากโรงเรียนนั้น เธอสนธนากับผมแปลกๆมากๆ เธอบอกว่าให้ผมจับหน้าอกเธอ ผ่านข้อความ ตอนนั้นผมใสซื่อเเละอ่อนต่อโลกมาก ผมบอกเธอว่าเราเด็กอยู่ หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกับเธออีก เเละเธอก็ไม่รู้ว่าคนที่คุยกับเธอในข้อความนั้นเป็นผม
ผมก็ไม่ยอมนะ เเอบซื้อของไปวางโต๊ะเธอตลอด เเบบแอบไปตลอดกลัวคนจับได้ เเต่มีครั้งหนึ่งวันเกิดเธอผมเอาตุ๊กตาไปให้ เพื่อนล้อหนักมาก เเต่ก็เอาไปให้ เรื่องเศร้า เธอรับเเละเดินไปไม่พูดอะไร อันเป็นจบความรักที่ให้เธอคนนี้ เเต่ อย่าพึ่งลืมผู้หญิงคนนี้นะ ผมลืมบอกชื่อเธอๆชื่อนุ่น (นามสมมุติ ต้องปกป้องหน่อย555) เดียวจะมีเรื่องของเธอคนนี้ต่อในภาค ม.ปลาย กลับมาต่อกับชีวิต ทรหดของมัธยมต้นกันต่อนะครับ ผมจะเล่าเหตุการณ์เด็ดๆ ที่จำได้นะ มีครั้งหนึ่ง โดนดึงกางเกง คนอ่านคงคิดว่าปกติ ใช่มันปกติเเต่มันไม่ปกติ เพราะ วันนั้นผมใส่กางเกงพละผิดเอาของพี่ชายมาใส่ตัวใหญ่มากเพราะตื่นสายเลยหยิบๆมาใส่มั่ว ก็ใส่ไปเรียนปกติไม่มีไรจนกระทั่งพักเที่ยง โรงเรียนของผมเนี่ยพักเที่ยงนักเรียนห้ามขึ้นห้องเรียน เลยทำให้เด็กทุกตนเลยมานั่งเล่นในอาคาร ลานกว้าง หรือสนามกีฬาหน้าตึกเรียน ผมก็เดินเล่นกับกลุ่มเนิดของผม เเละเราก็ไปหยุดนั่งที่เก้าอี้หน้าตึกที่คนพลุกพล่าน ผมก็เห็นเพื่อนอีกคนที่ไม่ได้คุยพักนึงยืนอยู่ตรงขอบ ระเบียงบนตึก อธิบายไงดี เอาเป็นว่าผมเงยหน้าคุยกันอยู่ จนกระทั่งเพื่อนสนิทผมเเม้งวิ่งมาดึงกางเกง ตอนนั้นมันเย็นมากค้างอยู่ประมาณสัก 2วิได้ จนได้สติผมก็เลยหันไปดูว่าใครดึง โดยทางที่ผมหันไปมันเป็นลานกว้างที่มีคนเล่นบาสเล่นตระก้อ เเละก็คนนั่งคุยกันสาวๆเต็ม ทั้งเด็กเล็กเเดง ผมยืนหาคนดึงเเละก็ตกใจอยู๋สักพัก มันเหมือนภาพบนโลกหยุดค้างอยู่กับที่ คนเล่นบาสจะช็ตเเต่ไม่ชู๊ด ตะกร้อนี่ลอยอยู่เเล้วก็ตกพื้นคนค้าง นิ่ง ประมาณ3 วิได้ หลังจากนั่นก็มีเด็กผู้หญิง กรี๊ดดังมากก ตอนนั้นผมนี่แบบ อยากลาออกมากอายมาก อายกว่าโดนเด็กป.5 ต่อยอีก เพราะเเม้งโดนล้อทั้งอาคารเลยเเม้งว่า เล็กๆๆๆๆๆๆ ของจริงไม่เล็กนะเว้ยยยยยยยยยย ถ้าเพื่อนอ่านกระทู้นี้กูอายมากนะสัส เเต่ก็รักพวกเหมือนกัน อ่ามาต่ออีกเรื่องก่อนเข้าสู่ ภาคม.ปลาย เรื่องนี้เกิดตอน ม.3 ใกล้จบล่ะ โรงเรียนมีทัศนศึกษา เชียงใหม่ ผมก็ชวนเพื่อนกลุ่มผมไปนะ เเต่มีไปไม่กี่คน ผมทั้งบอกว่าจ่ายให้หมดแต่ก็ไม่มีใครไป ตอนนั้นก็สรุปมีไปกันเเค่3 ตนรวมผม คือ ไอ่ยู กับ ภูม (หน้าภูมิเหมือนกับatomเลยเเบบถอดเเบบมาเปํะทั้งการเเต่งกายหน้าตาเลย) อ่าผมก็เอาเงินไปค่อนข้างเยอะอยู่ หลายพันเลยล่ะ เกิน 5000 เพราะต้องเลี่ยงเพื่อนอีก2คน สองคนนี้เเม้งไม่เอาตังไปเยอะ โดยเฉพาะยู คิดได้ไงไปค่ายหลายวันเอาไป200 ส่วนภูมิหมอนี้ยังมีบ้าง ก็นั่งรถไป ระหว่างทางก็จ่ายยับๆ ไม่ได้ใช้เองนะ โดนเพิ่อนใช้บ้าง โดนไถ่ตังบ้าง พูดล่ะเศร้า อ่าทีนี้ผมก็ไปถึงเชียงใหม่ก็ไป ตามโปรเเกรมของโรงเรียน จนกลับมาพักที่โรงเเรม ผมกับเพื่อนก็ไปเดินnight plaza กัน ตอนนั้นก็ไปกินเเม็คกันผมไม่ได้อยากกินหรอก เพื่อนเเม้งอยากกิน ก็เข้าไป ตอนนี้มันไม่มีเเค่พวกผม3 คนล่ะ มันมีอีก คน ที่เป็นเพื่อนผมตั้งเเต่เด็กๆอีกคน พวกนี้ก็พาเพื่อนผู้หญิงมากิน กินกันเยอะมาก ก็หลายพันอยู่ ผมก็เป็นคนจ่ายของผู้ชายทุกคนเพราะเเต่ล่ะคนไม่มีตังล่ะ อ่าทีนี้ก็กลับโรงเเรม เงินก็เริ่มหมดล่ะ เพื่อนผมอยากกินพิซซ่า เเม้งสั่งมาตังไม่พอ555 ผมต้องลำบากวิ่งไปเคาะห้องเพื่อน เพื่อเอาตัง กรรมของคนจะซวยจริงๆ ผมดันไปเคาะห้องเด็กเปรต เเม้งจับคอเสื้อผมดึงเข้าไปในห้อง สภาพห้องนี่คือเตียงโดนดันไปอยู่อีกมุมหนึ่ง พวกนี้ประมาณ6 คนได้ ตัวดำๆ ผอมเเห้ง กินน้ำท่อมเยอะ เเม้งกำลังนั่งล้อมวงกินข้าวกันอยู่เลย มันก็มีคนนึงลุกไปหยิบมีดในลิ้นชักมา จี้คอผม เเล้วก็ด่าผมเป็นภาษาใต้ว่า เหยดเเม่ม ไอ่ เหี.. ชื่อผม เดินหนีพวกกูทำมายยยย คือมีตอนนคงมันเดินหนีเพราะไม่อยากโดนไถ่ตัง ผมนี่ยกมือไหว้เลยบอกขอโทษจะไม่ทำเเล้ว มันก็ปล่อยผมไป ชีวิตซวยจริงๆๆ จะกลับ ก็ต้องมาเสียตังเพิ่มอีก หลังจากกดตังมาใหม่ เพื่อนอยากได้ของฝาก ก็ต้องจ่าย เเต่ก็ผ่านมาล่ะ จบๆไป นี่ยังมีอีกหลายเรื่องใน โรงเรียนนี้ไม่ว่าจะตอน ฝึกเต้นbboy ตอนเริ่มเล่นดนตรีสมัยหนัง suckseed หรือ FIGHT CLUB เถื่อน สาเหตุการเป็นสิวหนักๆ(เรื่องนี้เด็ดมากไว้มาเล่าให้ฟัง) เเละเรื่องรถตู้