กลัวความรักหรือแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่?

รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครเข้ามา(ทั้งที่เมื่อก่อนพยายามวิ่งตามความรักมาก แต่ไม่มีใครเข้ามาเลย) เพราะไม่อยากแบ่งเวลาไปให้ใคร รู้สึกหวงเวลาส่วนตัวของตัวเองมาก เพราะรู้สึกว่าตัวเองมีอะไรที่อยากทำอีกเยอะแล้วพอได้ทำอะไรตามที่อยากทำก็รู้สึกว่าตัวเองมีความสุขมาก แล้วก็รู้สึกว่าเบื่อที่จะต้องไปรู้สึกเศร้าอะไรกับเรื่องของความรักด้วย รู้สึกมันว่ามันมีผลกระทบต่อใจตัวเองมาก แต่พอรู้สึกไปแล้วมันก็ห้ามความรู้สึกต่างๆเวลามีเรื่องอะไรเข้ามายาก เวลามีใครเข้ามาคุยด้วยก็เลยพยายามที่จะปฏิเสธไปด้วยเหตุผลว่าไม่อยากมีใคร เพราะรู้สึกว่าไม่อยากคุยกับใครแบบจริงจังขนาดที่จะให้ใช้สถานะว่าแฟนได้ และเหมือนรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันทีถ้ามีใครมาคุยด้วย แล้วต้องการสถานะแฟนจากเรา เราจะพยายามถอยห่างออกมาจากคนๆนั้น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกแย่มากหากมีคนที่จะเข้ามาคุยด้วยแบบผ่านๆ เพียงผิวเผิน เพราะลึกๆก็ยังรู้สึกว่าไม่อยากปิดโอกาสตัวเองที่จะได้ทำความรู้จักคนใหม่ๆ อาการแบบนี้คือโรคกลัวความรักรึเปล่า
หรือแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่?