เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบเพื่อนร่วมงานอยู่คนหนึ่งทำงานอยู่หน่วยเดียวกันแต่เขาอยู่คนละตึกกับเรา เราชอบแอบมองเขาจากตึกเราและมองแบบจ้องเขาด้วยนะที่กล้าจ้องเพราะว่าในห้องทำงานเรามันเป็นกระจกดำที่มองจากด้านนอกไม่เห็นเราจึงกล้าจ้องมองไปที่เค้า แล้วเวลาเรามองจากตึกเราไปดูระยะมันไกลกันก็โอเคเขาไม่เห็นเราอยู่แล้ว เรามองเขามาสักพักแล้วแหละ รู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจเหลือเกิน แต่คุณรู้อะไรไหม วันนี้เราได้ขึ้นไปที่ตึกของเขาแล้วมองมาที่ห้องทำงานเราเห้ย!! ไอ้กระจกที่เราคิดเองเออเองว่ามันเป็นกระจกทึบแสง มองจากด้านนอกไม่เห็นเราเข้าใจผิดเองมาตลอดที่จริงมันสามารถมองจากข้างนอกทะลุเข้ามาด้านในได้ด้วย เย้ย!! แล้วระยะที่เรามองจากตึกเรามาที่ตึกเค้าทำไมระยะมันไม่ไกลกันเลยละดูมันใกล้ซะจนน่ากลัวเขาก็คงต้องรู้ต้องเห็นซิแล้วไอ่ที่เราจ้องเขาละอายนะเนี่ย ใครเคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้บ้างมีวิธีแก้อายยังไง แล้ววันนี้อีกนะเราเห็นเขาตอนแรกได้ยินเสียงไม่ทราบว่าเป็นใครหันไปจ้องหน้ากันพอดีใจสั่นรัวเลย ครั้งที่สองในวันนี้เลยอยู่ก็หันไปเธอกำลังเดินมาทางเราเลยเราทำตัวไม่ถูกจะทักหรือไม่ทักดีน้าแต่อาการแสดงออกทางสีหน้าและแววตาไปแล้วว่าตื่นเต้นมากในเวลาไม่ถึง10นาทีเราหันไปเจอกันถึง2ครั้งตื่นเต้นอ่ะ อยากเล่าให้ฟังและถามว่าเคยเจอเหตุการณ์อะไรคล้ายๆแบบนี้บ้างไหมแล้วทำตัวอย่างไร
แสดงอาการ