............miss you

... เหมันต์รัญจวน...  (กลบทยมกมัชฌิมา) ลมหนาวพัด​แผ่วแผ่ว​หวิวแว่วหวานดอกไม้บาน พลิ้วพลิ้ว​ลอย ปลิวว่อนหนาวคราวนี้​ มากมาก​อย่าจากจรเหมันต์ย้อน​ครวญครวญ​ รัญจวนจัง ยังคงเฝ้าฝันฝัน

ยามสิ้นสุด .. ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เดือนสิบ ๒๓๑๐ .. . . ๑๔ 0 อาดูระพูนอยุธยา ระบุภาวะพ่ายพัง สิ้นสายเพราะหายนะพลัง ปะทุถั่งก็ยากทาน ๘ 0 โอ้ .. เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ ปรา

o กระซิบสั่ง ดังแว่ว เพียงแผ่วโผย ฟังระโหย แหบพร่า พาหวิวไหว ลมรำเพย เลยผ่าน ม่านไม้ใบ คล้ายเสียงไห้ หวนร่ำ พร่ำวิงวอน o ว่าจวนเจียน จากละ ผละปลิดขั้ว หวาดระรัว ระทม ตรมทอดถอน ต้องร่วงหล่น บนพื

กลางคืนค่ำยามนี้ฤดีหนาว ยะเยือกร้าวรุมซอนกัดกร่อนด้วย พิษรักแทรกแยกรอนอ่อนระทวย เต้นระรวยราวว่า จะหยุดพลัน เฝ้าคร่ำครวญหวนหาเมื่อคราก่อน เริงรำฟ้อนบรรเลงเพลงสวรรค์ บรรจถรณ์หมอนเรียงคู่เคียงกัน บัดนี้

ลาวม่านแก้ว ไม่ได้เป็นเพลงแต่งจากทำนองไทยเดิม เป็นการดัดแปลงจากเพลงลาวเฉียงโดยคุณฉัตรชัย ดุริยประณีต เป็นผู้ประพันธ์ เพื่อเป็นเพลงสำคัญในบทประพันธ์ แต่ปางก่อน แต่ปาง

นั่งเขียนกลอนออนไลน์ในวันว่าง ยามแสงทองส่องทางสว่างไสว สายลมพัดแผ่วผ่อนพาร้อนไกล ความรู้สึกของใจคล้ายล่องลอย ประมาณว่าคิดถึงเฝ้าคิดถึง ใครคนหนึ่งพึงให้ใจเหงาหงอย เคยร่วมร้อยเพลงกานท์ทุกวันคอย ดั่งเขา

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์   รื่นรมย์พระพายเชย…เกยเขนยกับแขนอุ่น หญ้าหยุมนุ่มละมุน…ดังละอองผืนพรมแพง ไม้ใหญ่สะพรั่งใบ…โดนลมไล้แค่ไกวแกว่ง คราลมห่มแรงแรง…แทบจะพลัดส