คุณ อ่านแล้วรู้สึกยังไง?

คุณคิดเหมือนผมบ้างมั้ย : ผมเคยสร้างนิทานเรื่องนึงมาก่อนหน้านี้ เรื่องมันมีอยู่ประมาณว่า ผม ใช้เวลาสร้างนิทานเรื่องนั้นเพียงแค่ใช้เวลาไม่ถึง 2 เดือน แต่...ผมกลับต้องจมอยู่กับนิทานเรื่องนั้นเป็นเวลาเกือบ 10 เดือน เพราะ..ผมเป็นคนทำนิทานเรื่องนั้นพัง ทั้งๆที่ผมไม่ได้ตั้งใจ และนิทานเรื่องนั้นมันก็มีอยู่ว่า มีครั้งนึง คู่รักคู่นึงเคยจากลากันไป แต่ต่างคนก็ยังอยากกลับมาหากันใหม่ อยากกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง พยายามจะกลับมาเท่าไหร่แต่มัน... ก็ไม่เคยสำเร็จ เพราะมีตัวละครเพิ่มขึ้นเข้ามาคอยเสริมในเนื้อเรื่องอยู่ตลอดทั้งเรื่อง ทำให้ทั้งคู่ไม่สามารถกลับมาพบเจอกันได้อีกครั้ง แล้ววันนึงก็มาถึง... นิทานเรื่องนั้นก็ได้จบลง...โดยเพียงเพราะเหตุผลเดียว คือ ทั้งคู่ไม่มีวันกลับมาหากันได้อีกเลย | และตั้งแต่นิทานเรื่องนี้จบลง ผมก็ไม่กล้าที่จะสร้างนิทานเรื่องใหม่ขึ้นมาอีก *เรากลัวว่าถ้าเราสร้างนิทานขึ้นมาใหม่อีกครั้งมันจะเหมือนนิทานเรื่องเก่าที่สร้างขึ้นมา