ปกติเลยเราเป็นคนร่าเริงเฮฮาค่ะ แต่เท่าที่สังเกตตัวเองมา ไม่มีวันไหนเลยที่เราไม่สร้างจินตนาการหรือมโนภาพขึ้นมา มันเปนสิ่งที่มำให้เราอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ค่ะ สองสามวันมานี้เราอยู่โดยไม่สร้างภาพในหัวหลอกตัวเองปรากฎว่าเราอยู่ไม่ไหวค่ะ ร้องไห้ตลอดเวลา ไม่อยากมีชิวิตอยู่
สิ่งที่เราจินตนาการมันทำให้เรามีความสุขเพราะเรามักจะมโนภาพที่สวยงามในหัวค่ะตลอดเวลาเลยว่าเราเปนที่รักของทุกคน นู่นนี่นั่น ซึ่งถ้าเีาเปนแบบนี้ต่อไปเราคงจะมีปัญหาแน่ๆค่ะ
อาการของเราเข้าข่ายเป็นอะไรรึเปล่าคะ?
อยู่ไม่ได้โดยไม่มีจินตนาการ แบบนี้เป็นอะไรรึเปล่าคะ?
สิ่งที่เราจินตนาการมันทำให้เรามีความสุขเพราะเรามักจะมโนภาพที่สวยงามในหัวค่ะตลอดเวลาเลยว่าเราเปนที่รักของทุกคน นู่นนี่นั่น ซึ่งถ้าเีาเปนแบบนี้ต่อไปเราคงจะมีปัญหาแน่ๆค่ะ
อาการของเราเข้าข่ายเป็นอะไรรึเปล่าคะ?