ผมควรเอายังไงต่อกับชีวิตดี

สวัสดีครับ ผมอายุ19 ยังไม่มีโอกาสได้เรียนต่อ จริงๆแล้วผมเคยมีโอกาสแต่ผมตัดสินใจผิด แล้วชีวิตผมก็เปลี่ยนไป ตอนนั้นผมอายุ17ปี ผมต้องออกมาหางานทำ เพื่ออยากจะหาเงินส่งตัวเองเรียนให้จบ  ผมเหลือเวลาอีกแค่เทอมเดียว กำลังจะจบ ม.6 ตอนนั้นผมคิดแค่ว่าผมไม่จำเป็นต้องพึ่งแม่ก็ได้ ผมคิดว่าตัวเองสามารถทำงานหาเงินใช้เองได้ ผมทะเลาะกับแม่  แล้วผมก็เลือกที่จะหนีออกจากบ้าน ในตอนนั้นผมคิดไม่ออกเลยว่าจะไปอยู่ที่ไหนดี แล้วก็มีผู้หญิงคนนึงบอกกับผมว่า “ถ้าไม่รู้จะไปอยู่ไหนมาอยู่บ้านแม่ก่อนก็ได้น้ะลูก” เขาเป็นแม่ของแฟนผมเอง แม่ให้ความช่วยเหลือผมทุกอย่าง ท่านมีบุญคุณกับผมมาก ตอนนั้นผมคิดว่ายังไงผมต้องเรียนจบแน่ แต่แม่ของผมไม่คิดแบบนั้น ท่านคิดว่าผมหนีออกจากบ้าน คงไม่เรียนแล้ว ท่านจึงเซนต์ลาออกจากโรงเรียน ดับโอกาสของผมทันที ผมอยู่บ้านแม่แฟนได้ประมาณครึ่งปี แล้วแม่แฟนก็ตกงาน ตอนนั้นท่านลำบากมากครับ ผมไม่อยากอยู่เป็นภาระ ผมจึงเลือกออกไปหาหอพักอยู่คนเดียว ผมตัดสินใจเช่าห้องเล็กๆห้องนึงแล้วหางานใหม่แถวห้องพักทำ ตอนนี้ผมมีวุฒิแค่ม.3ครับ ด้วยอายุ และวุฒิการศึกษาก็ทำให้หางานยาก แต่สุดท้ายผมก็ได้งานทำ ผมทำงานที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนึง ตั้งใจว่าจะทำงานวันหยุดก็จะไปเรียน ก.ศ.น.ไปด้วย แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่ผมคิดผมต้องทำงานเกือบทุกวันบางอาทิตย์หยุดไม่ได้ บางวันต้องทำงาน2กะ จึงทำให้ผมไม่ได้เรียน เสียเวลาไปอีก9เดือน ผมจึงตัดสินใจหางานใหม่ที่มีวันหยุด เสาร์-อาทิตย์ จนผมเจอบริษัทเอาท์ซอสแห่งนึง ทำให้ผมมีเวลาไปเรียน ชีวิตผมเหมือนกำลังจะไปได้สวย แต่ชีวิตผมก็ต้องกลับมาเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง เขาจะต่อสัญญาทุกๆ3เดือน  แต่เมื่อกลางเดือสิงหาที่ผ่านมาผมก็ได้รู้ข่าวว่าบริษัทยกเลิกสัญญาพนักงาน ผมพยายามเร่งหางานใหม่ให้ได้ไวที่สุด แต่ก็ยังไม่มีที่ไหนติดต่อกลับมา บางที่ก็บอกว่าอายุยังไม่ถึง20บางที่ก้ไม่รับวุฒิม.3 ตอนนี้ผมว่างงานมาเดือนกว่า เงินก็ใช้หมดแล้วด้วย มีใครพอจะมีงาน หรือพอที่จะแนะนำงานให้ได้มั่งครับ?