เรื่องอดีตสมัยเด็ก ชอบเลี้ยงสัตว์ แม่ขอลูกหมามาให้เลี้ยง เราก็ให้ข้าวให้น้ำ มันน่ารักมาก ไม่เคยอึในบ้าน (ไปอึที่ไหนก็ไม่รู้) เลี้ยงจนโต ตัวใหญ่ อ้วนแน่นไปทั้งตัว พ่อบอกไปตลาด เห็นมันวิ่งอยู่ที่ตลาดทุกวัน ( ไกลจากบ้านพอสมควร )
เราเป็นเด็ก ก็รักมันมาก รู้สึกว่ามันฉลาด ไม่อึในบ้าน หากินเองได้ (หากินที่ตลาด)
พออีกไม่นานกลับมาจากโรงเรียน แม่บอกว่ามันโดนวางยาตาย
เสียใจมาก ร้องไห้ทั้งวัน คิดในใจทำไมคนถึงใจร้ายขนาดนั้น วางยาฆ่าสุนัข
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำๆ กับหมาที่บ้านอีก 3 ตัว
เลี้ยงโต น่ารัก ถูกวางยาตาย
............
ผ่านมา 30 ปี
............
เราโตมีบ้าน มีครอบครัว ซื้อบ้านในหมู่บ้าน หมาบ้านในระแวงใกล้เคียง วิ่งมาอึหน้าบ้านเราทุกวัน บางวันลืมปิดประตู วิ่งเข้ามาอึ ถึงในบ้าน เป็นแบบนี้เป็นปี บอกเจ้าของหมา เค้าก็บอกกลับมาว่าก็ตีมันซิ ( ไม่รับผิดชอบใดๆ เลี้ยงหมาแต่ปล่อยมาออกมานอกบ้าน สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น )
เมื่อคืนนอนคิดว่าจะแก้ปัญหายังไงดี เบื่อที่ต้องคอยไปเก็บขี้หมาแล้ว
เลยเปิดกระทู้พันทิป เก่าๆ อ่าน หาวิธีจัดการ
จนเจอคนเขียนว่า หมาเค้าเมื่อไหร่ปล่อยออกจากบ้าน กลับมาเป็นศพทุกที คิดว่าคงไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร
จึงเข้าใจขึ้นมาทันที ว่า สมัยก่อนที่หมาเราถูกวางยาเบื่อตายไปหลายตัว ก็คงเกิดจาก หมาเราไปอึหน้าบ้านคนอื่น(มันไม่เคยอึในบ้านเลย) หมาเราคงไปขโมยหมูจากเขียงหมูในตลาดกินประจำ(มันเลยอ้วนตึบ น่ารักขนาดนั้น ทั้งที่กินข้าวคลุกน้ำปลา )
คนที่เขาเดือดร้อนจากหมาเรา ทนไม่ได้ จึงวางยาเบื่อหมาซะ
ส่วนเราตอนนั้นเป็นเด็ก หมาตายก็ให้แม่หามาให้เลี้ยงใหม่ ไม่เคยดูแลมันให้อยู่แต่ในบ้าน ใจก็นึกว่ามันฉลาดไปจ่ายตลาดมากินเองได้ เดือดร้อนคนอื่นเค้าประจำ
ตัวสุดท้ายที่ตาย ยังจำได้ แม่บอกมีคนเอาหมูใส่ใบมีดโกนให้หมาเรากิน ทำให้เลือดออกในท้องตาย ( เค้าคงแค้นหมาเรามาก หมาเราอาจจะขโมยหมูชิ้นใหญ่ มากิน )
.....ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า เป็นความผิดเราเองที่เลี้ยงหมา แล้วปล่อยให้ไปทำความเดือดร้อนให้คนอื่น
หมาที่บ้านโดนยาเบื่อตายทุกตัว
เราเป็นเด็ก ก็รักมันมาก รู้สึกว่ามันฉลาด ไม่อึในบ้าน หากินเองได้ (หากินที่ตลาด)
พออีกไม่นานกลับมาจากโรงเรียน แม่บอกว่ามันโดนวางยาตาย
เสียใจมาก ร้องไห้ทั้งวัน คิดในใจทำไมคนถึงใจร้ายขนาดนั้น วางยาฆ่าสุนัข
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำๆ กับหมาที่บ้านอีก 3 ตัว
เลี้ยงโต น่ารัก ถูกวางยาตาย
............
ผ่านมา 30 ปี
............
เราโตมีบ้าน มีครอบครัว ซื้อบ้านในหมู่บ้าน หมาบ้านในระแวงใกล้เคียง วิ่งมาอึหน้าบ้านเราทุกวัน บางวันลืมปิดประตู วิ่งเข้ามาอึ ถึงในบ้าน เป็นแบบนี้เป็นปี บอกเจ้าของหมา เค้าก็บอกกลับมาว่าก็ตีมันซิ ( ไม่รับผิดชอบใดๆ เลี้ยงหมาแต่ปล่อยมาออกมานอกบ้าน สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น )
เมื่อคืนนอนคิดว่าจะแก้ปัญหายังไงดี เบื่อที่ต้องคอยไปเก็บขี้หมาแล้ว
เลยเปิดกระทู้พันทิป เก่าๆ อ่าน หาวิธีจัดการ
จนเจอคนเขียนว่า หมาเค้าเมื่อไหร่ปล่อยออกจากบ้าน กลับมาเป็นศพทุกที คิดว่าคงไปสร้างความเดือดร้อนให้ใคร
จึงเข้าใจขึ้นมาทันที ว่า สมัยก่อนที่หมาเราถูกวางยาเบื่อตายไปหลายตัว ก็คงเกิดจาก หมาเราไปอึหน้าบ้านคนอื่น(มันไม่เคยอึในบ้านเลย) หมาเราคงไปขโมยหมูจากเขียงหมูในตลาดกินประจำ(มันเลยอ้วนตึบ น่ารักขนาดนั้น ทั้งที่กินข้าวคลุกน้ำปลา )
คนที่เขาเดือดร้อนจากหมาเรา ทนไม่ได้ จึงวางยาเบื่อหมาซะ
ส่วนเราตอนนั้นเป็นเด็ก หมาตายก็ให้แม่หามาให้เลี้ยงใหม่ ไม่เคยดูแลมันให้อยู่แต่ในบ้าน ใจก็นึกว่ามันฉลาดไปจ่ายตลาดมากินเองได้ เดือดร้อนคนอื่นเค้าประจำ
ตัวสุดท้ายที่ตาย ยังจำได้ แม่บอกมีคนเอาหมูใส่ใบมีดโกนให้หมาเรากิน ทำให้เลือดออกในท้องตาย ( เค้าคงแค้นหมาเรามาก หมาเราอาจจะขโมยหมูชิ้นใหญ่ มากิน )
.....ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า เป็นความผิดเราเองที่เลี้ยงหมา แล้วปล่อยให้ไปทำความเดือดร้อนให้คนอื่น