เมื่อทุกอย่างกำลังจะถึงทางแยก จะเลือกอะไร ระหว่าง อดทน กับ เลิกรา

ความรู้สึกเราตอนนี้มันสับสนว่าเรารู้สึก รัก ผูกพันธ์ หรือ สงสาร มันเป็นปัญหาเรื้อรังมานาน เราเริ่มจะอึดอัดและใกล้หมดความอดทน จากสถานการณ์เรื่องงานลามมาถึงเรื่องครอบครัวที่ตัวแฟนเราเค้าเอาทุกอย่างกลับบ้านมาผสมกัน เราเริ่มคุยกันน้อยลง เค้าเริ่มอารมณ์ร้าย พูดด้วยกันทีไรมีแต่ทะเลาะ จนเรื่องล่าสุดที่ทำให้เราเริ่มคิดถึงเรื่องแยกทาง คือการที่เค้าขับรถออกไปซื้อของตั้งแต่ 1 ทุ่ม แต่เมากลับมาบ้าน ตี 2 ครึ่งโดยไม่มีการบอกกล่าวหรือโทรมาหาเราเพื่อบอกว่าไปไหน เราเป็นห่วงก็โทรตาม สุดท้ายบอกออกไปกินเหล้ากับเพื่อน พอกลับบ้านมาเมาเละมาเลย เราก็ทั้งโกรธทั้งเป็นห่วงก็บ่นไปหลายคำ สุดท้ายเค้าทำร้ายข้าวของบอกให้เราเลิกยุ่งกับเค้า คำพูดไหนที่ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาไม่เคยได้ยินก็พูดออกมาจนหมด เค้าเปลี่ยนไปจนกลายเป็นคนที่เราไม่รู้จัก แต่ว่าสาเหตุเราก็มีส่วนเพราะเราเองคงไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวเค้ามากเกินไป แต่เราคิดว่าเค้าคือสามี แต่เค้าคงคิดว่าเราเป็นแค่คนอื่น เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ร้ายแรงที่สุดแล้วตั่งแต่อยู่ด้วยกันมา 5 ปี เราอยากได้คำปรึกษาจากคนอื่นบ้าง แต่ในโลกความเป็นจริงเราปรึกษาใครไม่ได้เลย เพราะสถานะอะไรหลายๆอย่างมันบังคับ แม้แต่จะโพสต์เฟสบุ๊คระบายก็ทำไม่ได้ ถ้าเลิกกันจริงๆ มันคงยากที่จะเราผ่านไปได้ แต่ถ้าอยู่กันไปเราก็มองไม่เห็นทางที่มันจะดีขึ้น มันอึดอัดมากเราไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อไปดี