สวัสดีเพื่อนในบอร์ดนักเขียนทุกคนด้วยน๊า ปกติจะชอบซุ่มอยู่บอร์ดฟุตบอลไทย เฮ้วๆ กับการเเข่งขัน แต่ก็แอบมีมุมสงบกับกับการอ่านหนังสือกับเขาด้วย
ชอบมาซุ่มบอร์ดนักเขียน อ่านนิยาย อ่านคอมเม้นเขาคุยกัน นัยว่ามาหาความรู้ ครั้นจะเขียนบทความ สารคดี คงเขียนไม่ไหว แต่นิยายนี่อยากเขียนเพราะใจมันอยากจะเขียนเท่านั้นเอง จุดเริ่มต้นมาจากการอ่าน เริ่มเเรกมาจากการอ่านนิยายแนวผจญภัย เช่น เพชรพระอุมา หรือเเนวนักเลงภูธร เพราะเคยอ่านนิตยสารตะวันบางกอก เคยเขียนแนวบู๊ไปเรื่องหนึ่งเเต่มันเเป้ก แฮะๆ กำลังรีไรท์อยู่ไว้โอกาสหน้าจะหาทางเอามาลง ส่วนเรื่องที่นำลง เป็นแนวชิงรักหักสวาทออกแนวน้ำเน่า แต่ก็มีบทบู๊ด้วยนะ บุคลิกนางเอกจะเเร๊ง ชอบยั่วผู้ชายและหน้าเงิน มีชื่อเรื่องว่า "ตีกตาเจ้าสาว" อาจฟังดูธรรมมด๊าธรรมดา ยังไงก็ขอโอกาสอ่านดู ติติงพอประมาณนะขอรับ สงสารตาดำๆ หน่อยเถอะะะะ
บทนำ
รถลีมูซีนสีดำเป็นมันวาววับแล่นมาหยุดตรงหน้า ทำเอานักศึกษาที่นั่งอยู่ม้าหินอ่อนหันมามองเป็นจุดเดียว เมื่อคนบนรถเปิดประตูก้าวเท้าลงมาอวดเรียวขาขาวผ่อง
โมนาลิซ่าแซ่ลีลูกครึ่งสาวอเมริกัน-กะเหรี่ยงเวลามาเรียนชอบใส่กระโปรงสั้นเต่อจงใจเปิดให้เห็นขาขาวสวยของตนเอง เสื้อรัดรูปแทบจะปกปิดผิวขาวผ่องของเธอไม่ได้เลย มันรัดเอาหน้าอกอวบกลมกลึงขนาด16 นิ้วดันเต่งออกมาเหมือนเป็นลูกโป่งที่ใกล้จะระเบิด กระดุมนักศึกษาทุกเม็ดโดนเต้าใหญ่เบียดแทบจะปริขาดอยู่แล้ว
“ดูมัน! นังโมรากากี มันยั่วผู้ชายแต่เช้า”
นักศึกษาหญิงทั้งกลุ่มชี้นิ้วมาที่หล่อน ล้วนแต่อริปีนเกลียว เคยยกพวกมารุมตบโมนาลิซ่ามาแล้ว แต่เจ้าตัวมีหรือจะหวั่น ขนตางอนคมกระดิกปริบ ลงไปนั่งเติมแป้งนั่งไขว่ขาเปะป่ายไปมา ดูแล้วน่าหวาดเสียงเพราะกระโปรงสั้นจะเสมอหูอยู่แล้วหนุ่มๆเดินผ่านไปมาถึงกับมองตาไม่กระพริบ นัยน์ตาแพรวพราวหวานหยด เอวคอด สะโพกงอนเหมือนเชื้อเชิญให้เข้ามาขยุ้มเล่น รู้สึกเหมือนว่าเธอจะเล่นหูเล่นตาด้วย ร่ำลือกันว่าบางครั้งเธอก็โนบรา หรือไม่ก็ไม่นุ่งกางเกงใน ทำเอาพวกบ้ากามมองแล้วคิดจนจิตเตลิด เพียงใช้ศอกสะกิดกระเป๋าถือใบหรูตกลงพื้น นักศึกษาหนุ่มน้อยวิ่งมาคว้าทันที
“ผมเก็บให้ครับ”
“ขอบใจนะ เอ๊ะเธอชื่อบัสใช่ไหม”
หนุ่มน้อยเฟรสซี่ปีหนึ่งยิ้มเห็นฟัน มือจับท้ายทอยอย่างประหม่า สาวสวยในดวงใจรู้จักชื่อของเขาด้วย
“คืองี้ครับ ผมอยากเลี้ยงน้ำ”
“อะรายๆฮะ เราจะเลี้ยงน้ำอะไร”
สาวเจ้าเหล่ตาดุๆใส่ ทำเอาหนุ่มน้อยถึงกับหน้าจ๋อย
“น้ำชาครับ”
“ฉันแค่รู้จักชื่อเราจะมาทำสนิทเลี้ยงน้ำ ประสาท”
มุกจีบสาวไม่ได้เรื่องจริงๆ ยังดีว่าหน้าใสดูไปก็หล่อดีนะ มิน่าได้ตำแหน่งเฟรสซี่หน้าใสดาวเด่นน้องใหม่ของคณะ ตั้งแต่หล่อนเปลี่ยนลุกซ์จากเด็กเรียน มาแนวแซ่บ มีหนุ่มมาต่อคิวจีบไม่เว้นวัน เบื่อแต่พวกแบมือขอเงินพ่อแม่ ทุนน้อยไม่อยากคบด้วย
หนุ่มน้อยพูดจาตะกุกตะกัก พรีเซ้นท์ตัวเอง ยิ่งใกล้ได้กลิ่นตัวหอมชื่นใจจริง เผลอมองท่านั่งไขว่ขาปล่อยลำเรียวบางไร้ริ้วรอย ได้แต่ใจเต้นตุ่มๆ ต่อมๆ กลืนน้ำลาย เธอเห็นท่าทางแล้วแอบขำ เด็กน้อยอ่อนหัดปกติไม่ค่อยได้คบหรอกนะ เธอชอบอาเสี่ยกระเป๋าหนักมากกว่า แต่ยั่วเล่นท่าจะสนุก โตมาเจ้าเด็กนี่น่าจะชีกอ สายตามองอกมองขาอยู่ได้
แล้วลูกครึ่งสาวต้องถอนใจดัง ที่พึ่งลงจากตึกคืออาจารย์ภูวดล โจทก์มาอีกรายแล้ว เดินหน้าตั้งมาเซียว มาเขย่าไหล่นักศึกษาหนุ่มน้อย
“บัส อาจารย์สั่งอะไรเธอไปทำ ทำไมไม่ไปทำ”
“ถ่ายเอกสารชีทสรุปหรือครับ อาจารย์จะเอาตอนบ่ายไม่ใช่หรือครับ”
“อย่ามาผลัดเวลา ในหนึ่งชั่วโมงต้องเอาไปวางบนโต๊ะอาจารย์”
“โมนา อาจารย์รอเธออยู่นานเลยนะจ๊ะ”
สายตาดุของอาจารย์ภูวดลเปลี่ยนไปเร็วมาก ยิ้มแก้มแทบปริ จมูกโด่งแอบย่นใส่ ที่น่าเบื่อก็พวกอาจารย์หัวงู เอะอะแตะเนื้อแตะตัว ชอบฉวยโอกาสนัก เห็นเดินมาแต่ไกลท่าจะหลบไม่พ้นแน่ เธอล้วงสเปรย์บางอย่างออกมาฉีดใกล้จมูก ทำเอาจามฟาสๆ จนน้ำตาเล็ด
“อุ้ย ขอโทษค่ะอาจารย์”
“ไม่เป็นไรจ้ะ”
“ว่าแต่ มีธุระอะไรกับโมนาลิซ่าคะ”
“อาจารย์เอาชีทมาให้เห็นชั่วโมงก่อนไม่ได้เข้า เทอมนี้อยากให้โมนาลิซ่าตั้งใจเรียนอีกนิดหนึ่งนะ ปีหนึ่งโมนาเรียนดีมากเลย เกรดเฉลี่ยได้ตั้ง 3.9 เป็นคนมีศักยภาพมากเรื่องเรียนเรื่องความประพฤติก็ด้วย ปีหนึ่งมีแต่คนชมโมนากันทั้งมหาวิทยาลัยเรื่องมารยางามเป็นคนน่ารักมาก”
คนชีกอทำเป็นพูดดีเริ่มรู้สึกแสบจนน้ำตาไหล แต่ยังสู้หยิบเอาชีทสรุปมาให้ ยิ้มนี่เต็มหน้าเลย เธอคว้าอย่างไวคนอะไรหื่นเหลือเกิน โดนเข้าไปขนาดนี้ยังยิ้มอีก อย่าหวังเลยจะได้แตะแค่ปลายนิ้วเลยนอกจากป่ะป๊าพวกผู้ชายมีแต่บ้ากามทั้งนั้น
“อาจารย์ ไปห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาก่อนนะคะ”
ฮึ่ม!
“ดู๊ ดู นางโมรากากี มันยั่วอาจารย์ภูวดลอีกคนแล้ว”
นักศึกษาสาวร่างท้วมใส่แว่น ชี้นิ้วดิกๆ แอบซุ่มมองอยู่ตลอด
ตุ๊กตาเจ้าสาว....บทที่1
ชอบมาซุ่มบอร์ดนักเขียน อ่านนิยาย อ่านคอมเม้นเขาคุยกัน นัยว่ามาหาความรู้ ครั้นจะเขียนบทความ สารคดี คงเขียนไม่ไหว แต่นิยายนี่อยากเขียนเพราะใจมันอยากจะเขียนเท่านั้นเอง จุดเริ่มต้นมาจากการอ่าน เริ่มเเรกมาจากการอ่านนิยายแนวผจญภัย เช่น เพชรพระอุมา หรือเเนวนักเลงภูธร เพราะเคยอ่านนิตยสารตะวันบางกอก เคยเขียนแนวบู๊ไปเรื่องหนึ่งเเต่มันเเป้ก แฮะๆ กำลังรีไรท์อยู่ไว้โอกาสหน้าจะหาทางเอามาลง ส่วนเรื่องที่นำลง เป็นแนวชิงรักหักสวาทออกแนวน้ำเน่า แต่ก็มีบทบู๊ด้วยนะ บุคลิกนางเอกจะเเร๊ง ชอบยั่วผู้ชายและหน้าเงิน มีชื่อเรื่องว่า "ตีกตาเจ้าสาว" อาจฟังดูธรรมมด๊าธรรมดา ยังไงก็ขอโอกาสอ่านดู ติติงพอประมาณนะขอรับ สงสารตาดำๆ หน่อยเถอะะะะ
รถลีมูซีนสีดำเป็นมันวาววับแล่นมาหยุดตรงหน้า ทำเอานักศึกษาที่นั่งอยู่ม้าหินอ่อนหันมามองเป็นจุดเดียว เมื่อคนบนรถเปิดประตูก้าวเท้าลงมาอวดเรียวขาขาวผ่อง
โมนาลิซ่าแซ่ลีลูกครึ่งสาวอเมริกัน-กะเหรี่ยงเวลามาเรียนชอบใส่กระโปรงสั้นเต่อจงใจเปิดให้เห็นขาขาวสวยของตนเอง เสื้อรัดรูปแทบจะปกปิดผิวขาวผ่องของเธอไม่ได้เลย มันรัดเอาหน้าอกอวบกลมกลึงขนาด16 นิ้วดันเต่งออกมาเหมือนเป็นลูกโป่งที่ใกล้จะระเบิด กระดุมนักศึกษาทุกเม็ดโดนเต้าใหญ่เบียดแทบจะปริขาดอยู่แล้ว
“ดูมัน! นังโมรากากี มันยั่วผู้ชายแต่เช้า”
นักศึกษาหญิงทั้งกลุ่มชี้นิ้วมาที่หล่อน ล้วนแต่อริปีนเกลียว เคยยกพวกมารุมตบโมนาลิซ่ามาแล้ว แต่เจ้าตัวมีหรือจะหวั่น ขนตางอนคมกระดิกปริบ ลงไปนั่งเติมแป้งนั่งไขว่ขาเปะป่ายไปมา ดูแล้วน่าหวาดเสียงเพราะกระโปรงสั้นจะเสมอหูอยู่แล้วหนุ่มๆเดินผ่านไปมาถึงกับมองตาไม่กระพริบ นัยน์ตาแพรวพราวหวานหยด เอวคอด สะโพกงอนเหมือนเชื้อเชิญให้เข้ามาขยุ้มเล่น รู้สึกเหมือนว่าเธอจะเล่นหูเล่นตาด้วย ร่ำลือกันว่าบางครั้งเธอก็โนบรา หรือไม่ก็ไม่นุ่งกางเกงใน ทำเอาพวกบ้ากามมองแล้วคิดจนจิตเตลิด เพียงใช้ศอกสะกิดกระเป๋าถือใบหรูตกลงพื้น นักศึกษาหนุ่มน้อยวิ่งมาคว้าทันที
“ผมเก็บให้ครับ”
“ขอบใจนะ เอ๊ะเธอชื่อบัสใช่ไหม”
หนุ่มน้อยเฟรสซี่ปีหนึ่งยิ้มเห็นฟัน มือจับท้ายทอยอย่างประหม่า สาวสวยในดวงใจรู้จักชื่อของเขาด้วย
“คืองี้ครับ ผมอยากเลี้ยงน้ำ”
“อะรายๆฮะ เราจะเลี้ยงน้ำอะไร”
สาวเจ้าเหล่ตาดุๆใส่ ทำเอาหนุ่มน้อยถึงกับหน้าจ๋อย
“น้ำชาครับ”
“ฉันแค่รู้จักชื่อเราจะมาทำสนิทเลี้ยงน้ำ ประสาท”
มุกจีบสาวไม่ได้เรื่องจริงๆ ยังดีว่าหน้าใสดูไปก็หล่อดีนะ มิน่าได้ตำแหน่งเฟรสซี่หน้าใสดาวเด่นน้องใหม่ของคณะ ตั้งแต่หล่อนเปลี่ยนลุกซ์จากเด็กเรียน มาแนวแซ่บ มีหนุ่มมาต่อคิวจีบไม่เว้นวัน เบื่อแต่พวกแบมือขอเงินพ่อแม่ ทุนน้อยไม่อยากคบด้วย
หนุ่มน้อยพูดจาตะกุกตะกัก พรีเซ้นท์ตัวเอง ยิ่งใกล้ได้กลิ่นตัวหอมชื่นใจจริง เผลอมองท่านั่งไขว่ขาปล่อยลำเรียวบางไร้ริ้วรอย ได้แต่ใจเต้นตุ่มๆ ต่อมๆ กลืนน้ำลาย เธอเห็นท่าทางแล้วแอบขำ เด็กน้อยอ่อนหัดปกติไม่ค่อยได้คบหรอกนะ เธอชอบอาเสี่ยกระเป๋าหนักมากกว่า แต่ยั่วเล่นท่าจะสนุก โตมาเจ้าเด็กนี่น่าจะชีกอ สายตามองอกมองขาอยู่ได้
แล้วลูกครึ่งสาวต้องถอนใจดัง ที่พึ่งลงจากตึกคืออาจารย์ภูวดล โจทก์มาอีกรายแล้ว เดินหน้าตั้งมาเซียว มาเขย่าไหล่นักศึกษาหนุ่มน้อย
“บัส อาจารย์สั่งอะไรเธอไปทำ ทำไมไม่ไปทำ”
“ถ่ายเอกสารชีทสรุปหรือครับ อาจารย์จะเอาตอนบ่ายไม่ใช่หรือครับ”
“อย่ามาผลัดเวลา ในหนึ่งชั่วโมงต้องเอาไปวางบนโต๊ะอาจารย์”
“โมนา อาจารย์รอเธออยู่นานเลยนะจ๊ะ”
สายตาดุของอาจารย์ภูวดลเปลี่ยนไปเร็วมาก ยิ้มแก้มแทบปริ จมูกโด่งแอบย่นใส่ ที่น่าเบื่อก็พวกอาจารย์หัวงู เอะอะแตะเนื้อแตะตัว ชอบฉวยโอกาสนัก เห็นเดินมาแต่ไกลท่าจะหลบไม่พ้นแน่ เธอล้วงสเปรย์บางอย่างออกมาฉีดใกล้จมูก ทำเอาจามฟาสๆ จนน้ำตาเล็ด
“อุ้ย ขอโทษค่ะอาจารย์”
“ไม่เป็นไรจ้ะ”
“ว่าแต่ มีธุระอะไรกับโมนาลิซ่าคะ”
“อาจารย์เอาชีทมาให้เห็นชั่วโมงก่อนไม่ได้เข้า เทอมนี้อยากให้โมนาลิซ่าตั้งใจเรียนอีกนิดหนึ่งนะ ปีหนึ่งโมนาเรียนดีมากเลย เกรดเฉลี่ยได้ตั้ง 3.9 เป็นคนมีศักยภาพมากเรื่องเรียนเรื่องความประพฤติก็ด้วย ปีหนึ่งมีแต่คนชมโมนากันทั้งมหาวิทยาลัยเรื่องมารยางามเป็นคนน่ารักมาก”
คนชีกอทำเป็นพูดดีเริ่มรู้สึกแสบจนน้ำตาไหล แต่ยังสู้หยิบเอาชีทสรุปมาให้ ยิ้มนี่เต็มหน้าเลย เธอคว้าอย่างไวคนอะไรหื่นเหลือเกิน โดนเข้าไปขนาดนี้ยังยิ้มอีก อย่าหวังเลยจะได้แตะแค่ปลายนิ้วเลยนอกจากป่ะป๊าพวกผู้ชายมีแต่บ้ากามทั้งนั้น
“อาจารย์ ไปห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาก่อนนะคะ”
ฮึ่ม!
“ดู๊ ดู นางโมรากากี มันยั่วอาจารย์ภูวดลอีกคนแล้ว”
นักศึกษาสาวร่างท้วมใส่แว่น ชี้นิ้วดิกๆ แอบซุ่มมองอยู่ตลอด