สวัสดี เราชื่อเจ (นามสมมุติ) เราอายุ17 เป็นเด็กที่ถูกปิดกั้นทางความคิด อารมณ์ และสังคม เราโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่ทะเลาะกัน ทุบข้าวทุบของในบ้าน เราขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็กๆ เรามีพี่สาวหนึ่งคน พี่สาวเราเป็นคนดีมากๆ เรารักพี่สาวเรามาก ตอนนี้เราเรียนอยู่ ม.5 ปกติ ช่วงมอปลาย เราก็ต้องเตรียมตัวที่จะเข้ามหาลัยแล้ว เราก็เล็งไว้แล้วแหละว่าชอบมหาลัยนี้ แต่มีมหาลัยนึงที่เราไม่เคยชอบเลย แต่เขามาจัดค่ายที่โรงเรียนเรา แล้วเราก็เข้าค่าย แต่ค่ายนี้ก็ดันมาเปลี่ยนความคิดเรา เรารู้สึกว่ามหาลัยนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เราก็รู้แหละว่ามหาลัยที่เป็นอันดับ2ของประเทศ ค่าเทอมต้องแพงแน่ๆ และเขาก็จะมีการจัดค่ายที่มหาลัย ซึ่งเราอยากไปมากๆ เราอยากออกไปหาประสบการณ์ ถึงแม้ว่าเราจะสอบไม่ติดแต่เราก็จะไม่เสียดายเลย เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ไปเข้าค่าย ได้ไปเดินชมในมอ เราขออนุญาตพี่เรา ทุกคนรู้ไหม เราโดนพูดแรงๆใส่ เราถูกบังคับให้มีความคิดเหมือนพี่เรา มองโลกในแง่ร้าย มองมหาลัยในแง่ร้าย ทั้งๆที่เราก็คิดว่าค่ายนี้มันดีที่สุดแล้วแหละ ถ้าเราไปเราต้องได้ความรู้เยอะแน่ๆ และเราก็จะได้รู้ตัวตนของตัวเองด้วยว่าชอบเรียนอะไร พอเราอธิบาย ก็ว่าเราเถียง แล้วก็พูดประชดใส่ ทั้งๆที่เงินค่าสมัครเราก็จะไม่ขอสักบาท ค่าอยู่ค่ากินเราก็ไม่ขอสักบาท คือเราแค่ขออนุญาต เพราะเราจะได้รู้ว่าเราต้องเตรียมตัวยังไงในการเข้ามหาลัย เราอยากรู้การใช้ชีวิตในเมืองกรุง เราจะได้ปรับตัวถูก ไม่ใช่ไปปรับตัวอีกทีตอนอายุ20 ประสบการณ์ใหม่ๆมันทำให้เราเรียนรู้ เราไม่อยากไปเอ๋อ-ตอนอายุ20แล้วเพิ่งเข้าเมืองกรุง ไม่มีใครเข้าใจเราสักคนว่าเรา ต้องการอะไร เราไม่อยากอยู่ในกรอบความคิดของคนในครอบครัว ว่าต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ เราอยากเป็นตัวของตัวเอง เราอยากใช้ชีวิตของเราเอง ไม่ใช่ให้ใครมากำกับแบบนี้
ความรู้สึกของเด็กเก็บกด