เคยมั้ย ออกจากชีวิตคนนึงไม่ได้สักที

เราคบกับแฟนมา2ปีค่ะ ตลอดเวลาเรารัก เชื่อใจ ไว้ใจเขาทุกอย่าง แต่แปลกที่เขาไม่เคยไว้ใจเราเลยตั้งแต่คบกับเขามา เราเลิกทุกอย่าง เลิกเที่ยวกลางคืน (เมื่อก่อนเที่ยวหนักมาก)เลิกเข้าสังคม วันๆนึงก็ทำแต่งานกลับมาบ้านก็อยู่แต่บ้านไม่เคยออกไปไหนเลย แม้กระทั่งวันเกิดเพื่อน หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เป็นการสังสรรค์ แต่ถ้าจำเป็นต้องไป เช่น งานเลี้ยงที่ทำงาน หรือเลี้ยงฉลองวันสำคัญต่างๆเราก็พาเขาไปด้วยค่ะ (เขาเป็นคนขี้หึงมากกก) ไม่ว่าผู้ชายที่ไหนก็เข้าใกล้หรือมาเล่นด้วย มาพูดมาแซวนี่ไม่ได้เลยค่ะ แต่กลับกันเราไว้ใจและเชื่อใจเขาทุกอย่าง เขาอยากจะออกไปสังสรรค์กับเพื่อน ปาร์ตี้ หรืออะไรก็แล้วแต่ในที่ที่เขาอยากไป เราไม่เคยห้าม จะกลับดึกกลับเช้าแค่ไหน เราไม่เคยว่าค่ะ แต่กับเรา เขาจะตามติดชีวิตทุกอย่าง ไปไหนไปกับใคร ที่ไหน ยังไง ชีวิตมีแต่การรายงานค่ะ แต่เวลาเขาไปไหน ไปกับใคร เราไม่เคยยุ่งน่ะ
เวลาเขาทักมาเราไม่ตอบก็มาโกรธเราหาว่าเราเป็นอย่างโน้นเป็นอย่างนี้ แต่เราก็ตอบกลับหรือโทรกลับทุกครั้ง (บางทีงานยุ่งมาก) เวลาเราทักเขาไป บางทีมีธุระสำคัญจริงๆเขาไม่รับ เขาไม่ตอบ น่าแปลกน่ะค่ะ เขาจะเป็นฝ่ายระแวงเราตลอดเวลา แต่ในขณะที่เราไว้ใจเขาตลอดเช่นกัน เขาชอบมโนขึ้นมาเอง ว่าเรามีคนอื่น ทั้งๆที่ชีวิตเรา ตั้งแต่ที่อยู่กับเขามา ไม่เคยมีสักครั้งเดียวที่คิดจะนอกใจ เราเป็นคนอัธยาศัยดี คุย เล่นได้กับทุกคน ถ้าเขาเห็นเราเล่นหรือคุยกับผู้ชายคนอื่น แม้กระทั่งเพื่อนร่วมงานเขาจะแสดงท่าทางที่ไม่พอใจเราออกมาทันที ขนาดไปเดินงานวัดมีพี่คนนึงที่เรารู้จักยิ้มให้เรา แค่ยิ้มน่ะค่ะ เขายังแสดงท่าทางไม่พอใจ และพูดกับเราว่าอย่าทำแบบนี้ เขาไม่ชอบ เราก็อธิบายน่ะ ว่ารู้จักกัน แค่ยิ้มทักทายกันไม่ได้มีอะไร แต่ย้อนกลับไปค่ะ งานวัดนี้แหละมีผู้หญิงมาทักเขายิ้มให้เขา หลายคนน่ะค่ะ เรายังไม่คิดอะไรเลย ล่าสุด เรากลับไปเที่ยวบ้านมา พอมาถึงก็มีเหตุที่จะต้องเข้าโรงพยาบาล เรารอเขาเป็นชั่วโมงเพื่อจะให้พาไปหาหมอ แต่แล้วเราก็ทะเลาะกัน และเราก็ไปหาหมอเองคนเดียว แค่นั้นแหละค่ะ มโนเป็นตุเป็นตะว่าเราไปกับคนอื่น ชี้หน้าด่าสารพัด หาว่าไปอยู่กับผู้ชาย มันกลายเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตเชียวล่ะ ให้ตายเถอะ คิดได้ยังไง แล้วหลังจาก
นั้น เราก็แยกออกมาอยู่คนเดียว เราไม่รู้หรอกน่ะว่าเขาจะคิดยังไง แต่ที่แน่ๆเขาต้องคิดว่าเราไปอยู่กับคนอื่นแน่ๆ แล้วเวลาก็ผ่านไป เราไม่ได้คุยกันเลย จนกระทั่งผ่านไป1อาทิตย์ เราก็ทักไปค่ะ เขาออนตลอด แต่เขาไม่อ่านไม่เปิดข้อความเราดูเลย จนถึงวันนี้ เราตัดสินใจโทรไป เพราะมันเป็นวันครบรอบของเรา เขารับค่ะ และเขาก็พูดกับเราเพียงแค่ว่า เขาเห็นข้อความที่เราส่งไปแต่ที่ไม่อ่านเพราะ เขารู้สึกผิดกับเรา รู้สึกไม่ดีที่ทำแบบนั้นกับเรา เขาขอโทษ เรารู้ค่ะว่าเขารักเรามาก ปวดขาก็นวดให้ ปวดหัวก็นวดให้ ปวดท้องก็หายาให้กิน ไม่สบายก็ดูแลเรา แต่แค่อย่างเดียวไม่เคยเชื่อใจเรา เราก็รักเขาน่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เรายอม เราทนเขามาตลอด เรารักเขา รักมาก แต่ ณ ตอนนี้เราคงไม่มีความสำคัญกับเขามากพอ ถ้ามี เขาคงอ่านข้อความเราบ้าง ตอบข้อความเราบ้าง และถ้าเขารู้สึกผิดจริงๆเขาคงพยายามมากพอที่จะขอโทษและอธิบายในสิ่งที่เขาทำ เราควรรอให้เขาคิดได้จริงๆ หรือเราควรเลิกรักเขาได้แล้วค่ะ เพราะถ้ารักกันแต่ไม่เชื่อใจกัน เราก็คงหาความสุขไม่เจอสักที ควรทำยังไง ให้ตัดใจ ในเมื่อตอนนี้ ไม่มีความชัดเจนอะไรเลย สับสนมากค่ะ