เหนื่อยใจไม่มีใครรับฟัง

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเวลาคนรอบข้างเข้ามาปรึกษาหรือเล่าเรื่องราวของเค้าให้ฟังไม่ว่าจะเป็นเรื่องตลก เรื่องปัญหาชีวิตอะไรต่างๆนาๆ เราก็รับฟังตลอดเลย แต่พอเราอยากเล่าอยากระบายบ้างเหมือนไม่มีใครอยากรับฟังเลย ในขณะที่เรารับฟังเรื่องราวของเขาจนจบ บางครั้งก็พูดแสดงความคิดเห็นไม่ก็ให้กำลังใจเค้าไปตามเรื่องราวแต่ละเรื่องที่เค้าเล่ามา แต่พอเราเริ่มเล่าเรื่องของเราบ้าง ประมาณว่าเป็นเรื่องที่พึ่งไปเจอมาบ้าง เรื่องตลกบ้างคือพูดไม่กี่คำเค้าก็ทำเหมือนไม่ได้ยินแล้วเปลี่ยนเรื่องคุยเลยอ่ะทั้งๆที่เราก็กำลังพูดอยู่ แล้วมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยอ่ะ สำหรับเรามันรู้สึกเหมือนโดนทำร้ายจิตใจอย่างหนึ่งเลยนะหรืออาจจะไม่ถึงขนาดนั้นก็ได้5555แต่มันเฟลอ่ะ คิดภาพที่เราพยายามเข้าหาคนอื่นเอาใจเขามาใส่ใจเรา พยายามแคร์ความรู้สึกเค้าโดยการรับฟังปัญหาต่างๆ แต่เรากลับโดนเมินมองข้ามซะงั้น จนตอนนี้เราเริ่มกลายเป็นคนเงี่ยบๆไปแล้ว ที่จริงก็ไม่อยากเงียบหรอกแต่พูดไปก็ไม่มีใครรับฟังไงเฮ้ออออ


ปล. ถ้าแท็กผิดก็ขออภัยด้วยนะคะ พึ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรกขอบคุณค่ะ🙏🙏🙏