สวัสดีครับ ผมชื่อปอนน์ครับ ผมมีประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องลี้ลับมาแชร์ให้ทุกคนได้อ่านกันครับ
คือว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่เริ่มเกิดเมื่อปี 2554 ครับ เมื่อตอนผมอายุ 17 ปี(ปัจจุบันผมอายุ 24 ปี) ขอออกตัวก่อนว่าผมเป็นเกย์ครับ และเรื่องราวต่อจากนี้มันจะเกี่ยวเนื่องกัน
คือในช่วงนั้นเพื่อนๆ ของผมมักจะเห็นมีผู้ชายไปไหนมาไหนกับผมด้วยตลอด ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ครับ จึงมักที่จะไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด แต่พอได้ยินเพื่อนบอกว่าเห็นผู้ชายหน้าดีๆ คนหนึ่งไปไหนมาไหนกับผมด้วย ตอนนั้นผมรู้สึกแปลกใจมากเลยครับ ขออธิบายรูปร่างลักษณะของผู้ชายคนนี้ตามที่เพื่อนของผมเห็นก่อนว่า ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างที่สูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลาตามแบบผู้ชายในสมัยนั้น(ปี 54) แต่ผมไม่เคยเห็นเขานะครับ แค่สัมผัสได้นิดหน่อย
จนในปี 55 ที่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นเขาในความฝัน(แต่ก็ไม่แน่ใจว่าฝันหรือความจริงกันแน่) คือตอนนั้นผมกำลังนอนอยู่ห้องคนเดียวครับ ขออธิบายก่อนว่าผมอยู่หอพักและมักจะนอนในเต๊นที่ใช้เดินป่าแทนมุ้งเพื่อกันยุงครับ ซึ่งตอนนั้นผมก็ได้ฝันว่า ผมเห็นผู้ชายคคนหนึ่งสวมใส่เสื้อผ้าเหมือนผมทุกอย่างกำลังนอนหันหลังให้ผมอยู่(ตอนนั้นผมใส่เสื้อยืดสีเหลืองและใส่กางเกงบ๊อกเซอร์นอนครับ ซึ่งคนที่ผมฝันเห็นเขาก็ใส่ชุดเหมือนผมเป๊ะๆ เลย) ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นนะครับ แต่แปลกที่ผมกลับรู้สึกคุ้นเคยกับเขาจนเผลอกอดเขาครับ กระทั่งผ่านไปจนช่วงปลายปี 56 ผมป่วยเป็นโรคน้ำท่วมปอดครับ ตอนนั้นเรียกได้ว่าเกือบตายจริงๆ คือรู้ตัวเองเลยว่าอาการลมหายใจค่อยๆ หมดลงมันเป็นยังไง ตอนนั้นในขณะที่กำลังใกล้จะหมดลมหายใจ ผมก็เห็นผู้ชายคนนั้นอีกครั้งครับ คราวนี้เห็นหน้าเขาจริงๆ ว่าเขาหน้าตาเป็นแบบไหน เอาจริงคือเขาก็ถือว่าหน้าตาดีเลยนะครับ ซึ่งตอนนั้นเขามาพร้อมกับรอยยิ้มแล้วบอกกับผมว่า
"ไปกันเถอะ ได้เวลาไปกันแล้ว"
ตอนนั้นด้วยความที่ๆ ตัวเองกำลังจะตายมันเป็นบ้านของแฟน มันจึงทำให้ผมตอบปฏิเสธไปเพราะมันไม่ใช่ที่ของผม(เป็นเหตุผลง่ายมาก ขนาดเล่าให้แม่ฟังแม่ผมยังน้อยใจเลยที่เหตุผลในการอยู่ของผมมันเป็นเหตุผลที่ง่ายมากๆ) หลังจากนั้นพอพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนอาการของผมเริ่มดีขึ้น คือหลังจากนั้นผมก็เลิกกับแฟนเก่าไปครับ จนผมมาคบกับแฟนใหม่(ในช่วงปี 57) คราวนี้คนที่เห็นผู้ชายที่คอยตามผมมา ก็มักจะเป็นแฟนคนนั้นที่เห็นผู้ชายในฝันของผมมานอนกอดผมแทบทุกคืนครับ(วงเล็บว่าผมเพิ่งมารู้ทีหลัง หลังจากที่เลิกกับแฟนคนนี้ครับ)
จนเมื่อช่วงเดือนสิงหาคมปี 58 ผมประสบอุบัติเหตุโนรถเฉี่ยวชนจนเกือบพิการ ตอนนั้นหลังจากที่รักษาตัวแล้วแต่ก็อาการก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ แม่ของผมได้พาผมไปรดน้ำมนต์ที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ตอนนั้นหลวงพ่อรูปได้ทักผมว่า ที่จริงผมจะอายุไม่ถึงตอนนี้นะ(ตอนปี 58 ตอนนั้นอายุ 21 ปี) ที่จริงผมน่ะจะต้องไปตั้งแต่ตอนอายุ 19 ปีแล้ว(ตอนป่วยเป็นน้ำท่วมปอด) และที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่ามีคนคอยผมอยู่ เขาเป็นผู้ชาย ดูท่าน่าจะเป็นคนรักเก่าของผมด้วย ตอนนั้นผมฟังก็อึ้งครับ เพราะมันตรงกับที่ผมและคนรอบข้างผมมักจะเห็นอยู่บ่อยๆ เลย พระท่านยังบอกอีกว่าให้ผมหมั่นทำบุญบ่อยๆ นะเพราะจะยังมีครั้งที่ 3 ที่ผมจะต้องมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นอยู่ (ครั้งที่ 1 ปี 56, ครั้งที่ 2 ปี 58 และจากการที่พระทัก บางทีครั้งสุดท้ายอาจจะมาในปี 62 ช่วงที่ผมเข้าเบญจเพส)
จนทุกวันนี้ก็ยังมีคนเห็นอยู่บ้างแต่พอมาในช่วงปี 61 ปีนี้ผมกลับฝันเขาบ่อยครั้งมากเลยครับ เขามักจะมาในรูปร่างหน้าตาเดิมๆ และบ่อยครั้งที่เขามาก็มักเป็นการมาใช้ชีวิตร่วมกันกับผม ยอมรับเลยว่าทุกครั้งที่ได้อยู่กับเขาในความฝัน ได้ใช้ชีวิตร่วมกับเขามันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขมากเลยครับ ผมเองก็เคยเล่าเรื่องนี้ให้แม่ของผมฟังนะครับ แม่ผมบอกว่าให้ผมลองไปจุดธูปตั้งจิตอธิษฐานขอตัดกรรมตัดสัญญากับเขาดูมั้ย เผื่อบางทีการที่เขายังรอคอยผมอยู่นี่ อาจจะเป็นเพราะคำสัญญาหรือคำสาบานจากชาติก่อนก็ได้
ครับ เอาจริงๆ ผมก็คิดอยากจะถอนคำสาบานกับเขานะครับ อยากให้เขาไปเกิดในภพภูมิดีๆ ไม่อยากให้เขามามีบ่วงกับผมอยู่อย่างนี้ แต่อีกใจหนึ่งผมก็มีความผูกพันกับเขาจนบางครั้งผมเองก็ไม่อยากให้เขาไปไหนเหมือนกัน เหมือนเห็นแก่ตัวนะครับ แต่ความรู้สึกมันก็เป็นแบบนี้จริงๆ
ผมเคยถามกับผู้ใหญ่ท่าหนึ่งนะครับ เขาบอกกับผมว่า
"ตลอดชีวิตเราจะมีแฟนได้ยากมากนะ หรือเวลาที่เรามีแฟนก็อาจได้รับบาดเจ็บบ่อยๆ เพราะความหึงหวงของเขา(ผู้ชายคนนั้น)"
สิ่งที่ผู้ใหญ่ท่านนั้นพูดมา พอผมคิดๆ ดูแล้วมันก็อาจจะมีความเป็นไปได้นะครับ เพราะทุกครั้งที่ผมป่วยหรือประสบอุบัติเหตุก็มักจะเป็นช่วงที่ผมกำลังคบกับแฟนเก่าอยู่ทุกครั้งเลย แถมทุกครั้งที่คบกับใครผมก็มักจะมีเหตุให้เลิกกันกับแฟนเก่าตลอด เรียกได้ว่าช่วงนั้นแทบเปลี่ยนคนแทบจะทุกเดือนเลยครับ จนมาคบกับแฟนคนล่าสุดนี่รู้สึกว่าเขาดีกว่าคนก่อนๆ หน่อยครับ คนปัจจุบันคนนี้เรียกได้ว่าผมแทบจะไม่เคยทะเลาะกับเขาเลย แต่อุบัติเหตุมันก็มีอยู่บ้างครับแต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงเหมือนครั้งก่อนๆ แต่บางครั้งในความเงียบที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้ บางทีผมก็เผลอคิดเหมือนกันนะว่ามันคือความเงียบก่อนที่จะเกิดพายุลูกใหญ่หรือเปล่า
แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้จะทำอย่างไร?
อาจฟังดูเหมือนนิทานแต่ทุกอย่างคือสิ่งผมเจอมาจริงๆ
ปล.1 ผมเรียกเขาว่า "การันต์" ครับ คือช่วงที่รับรู้ว่ามีเขาอยู่นั้นมันจะเป็นความรู้สึกแต่ไม่เห็นหน้าของเขาครับ เหมือนตัวการันต์ที่มีรูปแต่ไม่อ่านออกเสียง แต่ส่วนใหญ่ผมจะเรียกเขสว่า "เฮีย" มากกว่า
ปล.2 ที่ตั้งชื่อให้เขาว่าการันต์เพราะเวลาทำบุญให้ผมจะได้ทำบุญให้เขาถูกครับ
#ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ
ถ้าคุณมีคนรักเก่าจากชาติก่อนที่กำลังตามคุณอยู่ คุณจะทำยังไงครับ?
คือว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่เริ่มเกิดเมื่อปี 2554 ครับ เมื่อตอนผมอายุ 17 ปี(ปัจจุบันผมอายุ 24 ปี) ขอออกตัวก่อนว่าผมเป็นเกย์ครับ และเรื่องราวต่อจากนี้มันจะเกี่ยวเนื่องกัน
คือในช่วงนั้นเพื่อนๆ ของผมมักจะเห็นมีผู้ชายไปไหนมาไหนกับผมด้วยตลอด ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วผมจะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ครับ จึงมักที่จะไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด แต่พอได้ยินเพื่อนบอกว่าเห็นผู้ชายหน้าดีๆ คนหนึ่งไปไหนมาไหนกับผมด้วย ตอนนั้นผมรู้สึกแปลกใจมากเลยครับ ขออธิบายรูปร่างลักษณะของผู้ชายคนนี้ตามที่เพื่อนของผมเห็นก่อนว่า ผู้ชายคนนี้มีรูปร่างที่สูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลาตามแบบผู้ชายในสมัยนั้น(ปี 54) แต่ผมไม่เคยเห็นเขานะครับ แค่สัมผัสได้นิดหน่อย
จนในปี 55 ที่เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นเขาในความฝัน(แต่ก็ไม่แน่ใจว่าฝันหรือความจริงกันแน่) คือตอนนั้นผมกำลังนอนอยู่ห้องคนเดียวครับ ขออธิบายก่อนว่าผมอยู่หอพักและมักจะนอนในเต๊นที่ใช้เดินป่าแทนมุ้งเพื่อกันยุงครับ ซึ่งตอนนั้นผมก็ได้ฝันว่า ผมเห็นผู้ชายคคนหนึ่งสวมใส่เสื้อผ้าเหมือนผมทุกอย่างกำลังนอนหันหลังให้ผมอยู่(ตอนนั้นผมใส่เสื้อยืดสีเหลืองและใส่กางเกงบ๊อกเซอร์นอนครับ ซึ่งคนที่ผมฝันเห็นเขาก็ใส่ชุดเหมือนผมเป๊ะๆ เลย) ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่นนะครับ แต่แปลกที่ผมกลับรู้สึกคุ้นเคยกับเขาจนเผลอกอดเขาครับ กระทั่งผ่านไปจนช่วงปลายปี 56 ผมป่วยเป็นโรคน้ำท่วมปอดครับ ตอนนั้นเรียกได้ว่าเกือบตายจริงๆ คือรู้ตัวเองเลยว่าอาการลมหายใจค่อยๆ หมดลงมันเป็นยังไง ตอนนั้นในขณะที่กำลังใกล้จะหมดลมหายใจ ผมก็เห็นผู้ชายคนนั้นอีกครั้งครับ คราวนี้เห็นหน้าเขาจริงๆ ว่าเขาหน้าตาเป็นแบบไหน เอาจริงคือเขาก็ถือว่าหน้าตาดีเลยนะครับ ซึ่งตอนนั้นเขามาพร้อมกับรอยยิ้มแล้วบอกกับผมว่า
"ไปกันเถอะ ได้เวลาไปกันแล้ว"
ตอนนั้นด้วยความที่ๆ ตัวเองกำลังจะตายมันเป็นบ้านของแฟน มันจึงทำให้ผมตอบปฏิเสธไปเพราะมันไม่ใช่ที่ของผม(เป็นเหตุผลง่ายมาก ขนาดเล่าให้แม่ฟังแม่ผมยังน้อยใจเลยที่เหตุผลในการอยู่ของผมมันเป็นเหตุผลที่ง่ายมากๆ) หลังจากนั้นพอพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนอาการของผมเริ่มดีขึ้น คือหลังจากนั้นผมก็เลิกกับแฟนเก่าไปครับ จนผมมาคบกับแฟนใหม่(ในช่วงปี 57) คราวนี้คนที่เห็นผู้ชายที่คอยตามผมมา ก็มักจะเป็นแฟนคนนั้นที่เห็นผู้ชายในฝันของผมมานอนกอดผมแทบทุกคืนครับ(วงเล็บว่าผมเพิ่งมารู้ทีหลัง หลังจากที่เลิกกับแฟนคนนี้ครับ)
จนเมื่อช่วงเดือนสิงหาคมปี 58 ผมประสบอุบัติเหตุโนรถเฉี่ยวชนจนเกือบพิการ ตอนนั้นหลังจากที่รักษาตัวแล้วแต่ก็อาการก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ แม่ของผมได้พาผมไปรดน้ำมนต์ที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ตอนนั้นหลวงพ่อรูปได้ทักผมว่า ที่จริงผมจะอายุไม่ถึงตอนนี้นะ(ตอนปี 58 ตอนนั้นอายุ 21 ปี) ที่จริงผมน่ะจะต้องไปตั้งแต่ตอนอายุ 19 ปีแล้ว(ตอนป่วยเป็นน้ำท่วมปอด) และที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่ามีคนคอยผมอยู่ เขาเป็นผู้ชาย ดูท่าน่าจะเป็นคนรักเก่าของผมด้วย ตอนนั้นผมฟังก็อึ้งครับ เพราะมันตรงกับที่ผมและคนรอบข้างผมมักจะเห็นอยู่บ่อยๆ เลย พระท่านยังบอกอีกว่าให้ผมหมั่นทำบุญบ่อยๆ นะเพราะจะยังมีครั้งที่ 3 ที่ผมจะต้องมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นอยู่ (ครั้งที่ 1 ปี 56, ครั้งที่ 2 ปี 58 และจากการที่พระทัก บางทีครั้งสุดท้ายอาจจะมาในปี 62 ช่วงที่ผมเข้าเบญจเพส)
จนทุกวันนี้ก็ยังมีคนเห็นอยู่บ้างแต่พอมาในช่วงปี 61 ปีนี้ผมกลับฝันเขาบ่อยครั้งมากเลยครับ เขามักจะมาในรูปร่างหน้าตาเดิมๆ และบ่อยครั้งที่เขามาก็มักเป็นการมาใช้ชีวิตร่วมกันกับผม ยอมรับเลยว่าทุกครั้งที่ได้อยู่กับเขาในความฝัน ได้ใช้ชีวิตร่วมกับเขามันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขมากเลยครับ ผมเองก็เคยเล่าเรื่องนี้ให้แม่ของผมฟังนะครับ แม่ผมบอกว่าให้ผมลองไปจุดธูปตั้งจิตอธิษฐานขอตัดกรรมตัดสัญญากับเขาดูมั้ย เผื่อบางทีการที่เขายังรอคอยผมอยู่นี่ อาจจะเป็นเพราะคำสัญญาหรือคำสาบานจากชาติก่อนก็ได้
ครับ เอาจริงๆ ผมก็คิดอยากจะถอนคำสาบานกับเขานะครับ อยากให้เขาไปเกิดในภพภูมิดีๆ ไม่อยากให้เขามามีบ่วงกับผมอยู่อย่างนี้ แต่อีกใจหนึ่งผมก็มีความผูกพันกับเขาจนบางครั้งผมเองก็ไม่อยากให้เขาไปไหนเหมือนกัน เหมือนเห็นแก่ตัวนะครับ แต่ความรู้สึกมันก็เป็นแบบนี้จริงๆ
ผมเคยถามกับผู้ใหญ่ท่าหนึ่งนะครับ เขาบอกกับผมว่า
"ตลอดชีวิตเราจะมีแฟนได้ยากมากนะ หรือเวลาที่เรามีแฟนก็อาจได้รับบาดเจ็บบ่อยๆ เพราะความหึงหวงของเขา(ผู้ชายคนนั้น)"
สิ่งที่ผู้ใหญ่ท่านนั้นพูดมา พอผมคิดๆ ดูแล้วมันก็อาจจะมีความเป็นไปได้นะครับ เพราะทุกครั้งที่ผมป่วยหรือประสบอุบัติเหตุก็มักจะเป็นช่วงที่ผมกำลังคบกับแฟนเก่าอยู่ทุกครั้งเลย แถมทุกครั้งที่คบกับใครผมก็มักจะมีเหตุให้เลิกกันกับแฟนเก่าตลอด เรียกได้ว่าช่วงนั้นแทบเปลี่ยนคนแทบจะทุกเดือนเลยครับ จนมาคบกับแฟนคนล่าสุดนี่รู้สึกว่าเขาดีกว่าคนก่อนๆ หน่อยครับ คนปัจจุบันคนนี้เรียกได้ว่าผมแทบจะไม่เคยทะเลาะกับเขาเลย แต่อุบัติเหตุมันก็มีอยู่บ้างครับแต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงเหมือนครั้งก่อนๆ แต่บางครั้งในความเงียบที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้ บางทีผมก็เผลอคิดเหมือนกันนะว่ามันคือความเงียบก่อนที่จะเกิดพายุลูกใหญ่หรือเปล่า
แล้วถ้าเป็นคุณล่ะ ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้จะทำอย่างไร?
อาจฟังดูเหมือนนิทานแต่ทุกอย่างคือสิ่งผมเจอมาจริงๆ
ปล.1 ผมเรียกเขาว่า "การันต์" ครับ คือช่วงที่รับรู้ว่ามีเขาอยู่นั้นมันจะเป็นความรู้สึกแต่ไม่เห็นหน้าของเขาครับ เหมือนตัวการันต์ที่มีรูปแต่ไม่อ่านออกเสียง แต่ส่วนใหญ่ผมจะเรียกเขสว่า "เฮีย" มากกว่า
ปล.2 ที่ตั้งชื่อให้เขาว่าการันต์เพราะเวลาทำบุญให้ผมจะได้ทำบุญให้เขาถูกครับ
#ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านครับ