ขอเล่าอาการก่อนนะคะ คือต่อหน้าคนอื่นเราจะดูปกติ เป็นคนเงียบๆ หัวเราะได้ แต่อยู่กับตัวเองคนเดียวแล้วเราจะเผลอทำร้ายตัวเองตลอด เลยไม่ชอบอยู่คนเดียวค่ะ เบาสุดก็หยิกตัวเองจนเจ็บไปหมด หนักสุดก็เอากระจกมากรีดมือตัวเองค่ะ(แต่ไม่เคยทำขั้นหนักสุดนานแล้ว) ช่วงนี้หนักสุดคงจะเป็นทุบตัวเองจนแขนขาเจ็บไป3-4วัน เรารู้ว่าตัวเองจิตตกง่ายมาก ยิ่งถ้าอยู่คนเดียวจะเหมือนดิ่งลงไปในหลุมลึก เลยพยายามอยู่กับคนอื่นตลอด แต่ยิ่งนานไปด้วยระยะเวลา และเหตุผลหลายอย่าง เราเลยยิ่งได้อยู่คนเดียวบ่อยขึ้น และอาการยิ่งหนักและเป็นได้ง่ายขึ้น แต่ถ้าบอกที่บ้านไปเขาคงไม่เชื่อและหาว่าเราเพ้อเจ้อ และด้วยการที่ไม่ได้อยู่กับที่บ้านทุกวัน เราควรบอกยังไงดี เราเป็นเด็กมัธยมเองค่ะ และที่บ้านค่อนข้างต่อต้านเรื่องการไปพบหมอพอสมควร
ควรบอกที่บ้านให้พาไปพบจิตแพทย์ยังไงดี