เรื่องมีอยู่ว่า เราได้เข้าไปฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ได้เจอกับพี่เลี้ยงของตัวเอง เราเป็นผู้หญิงนะ พี่เขาก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน พี่เขาอายุ 30 มีลูกมีครอบครัวแล้ว ตอนแรกๆก็ไม่ค่อยอะไร เขาให้ช่วยทำไรก็ช่วยทุกอย่าง นั่งโต๊ะทำงานข้างกัน ไม่ค่อยสนิทกันสักเท่าไหร่ เขาเคยถามเราว่า ชอบผู้หญิงไหม เราก็ตอบว่าไม่ชอบ ละมีวันนึงเขารู้ว่าเราชอบผู้หญิง เขาก็ชอบแกล้งเรา แบบกอด หยอกเล่นเพื่อทดสอบว่าเราเขินหรือเปล่า เราก็ไม่เขินนะ เราเล่นหยอกกันบ่อยมากก กวนกัน กัดกัน เถียงกัน ก็ตลกๆกับเขาไป แต่พักหลังๆเราเริ่มไม่ตลกละ 55555555 เราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้ๆ เราอยากเจอพี่เขาทุกวันเลย ช่วงนั้นเราโดนทิ้งแทนที่เราจะเศร้า เสียใจ แต่เรากลับไม่คิดถึงเรื่องพวกนั้นเลย เราคิดแค่ว่าเราอยากตื่นไปฝึกงาน ตอนนี้เราฝึกงานจบแล้วเขาก็มาเลี้ยงส่งกัน เรารู้สึกว่าไม่อยากออกจากตรงนี้เลย อยากอยู่ต่อแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา

เสร็จงานเลี้ยงพี่เขาก็มาถ่ายรูปกับเราแค่ 2 คน หลังจากแยกกันเราดูรูปตลอดเลย ดูไปอมยิ้มไป ตอนนี้เราก็ยังไม่แน่ใจว่าเราชอบเขาหรือเปล่า อาจจะชอบหรือไม่ชอบก็ไม่รู้

เราเคยเดินเจอกันที่ตลาด ตอนนั้นก็ไม่ได้อะไร แต่ตอนนี้สิ ไปตลาดเป้าหมายคืออยากเจอพี่เขา แต่ก็ไม่เจอ เราไม่รู้ว่าจะสลัดความรู้สึกนี้ออกไปยังไงดี
เหมือนจะแอบชอบพี่เลี้ยงฝึกงานตัวเอง มั้ง