ทางตัน

เราประสบอุบัติเหตุรถชนค่ะแล้วเราเข้าโรงพยาบาลหัวเราฟาดกับริมฟุตบาทสลบไปเลยคือหน้าถลอกไหล่ถลอกแล้วก็ช้ำตามตัว(เราไปเที่ยวกลับมาเช้ามืดประมาณตี4:30)เหตุการณ์วันนั่นฝนตกหนักมากแล้วถนนก็ลื่นด้วยแต่เพราะเรากินเหล้าบวกกับเมาๆหน่อยๆ(เราจำได้ค่ะเราขับรถไหวอยู่ยังคุยกับน้องก่อนออกจากร้านรู้เรื่อง)แต่ขับมาได้ไกลพอตัวเราก็ไปเฉี่ยวชนกับรถที่จอดไว้ริมฟุตบาทซึ่งเหตุการณ์ก่อนชนและหลังชนเราจำไม่ได้ทั้งที่ตอนออกจากร้านและระหว่างทางเรายังจำได้ดี!เราหัวบวมค่ะแต่ไม่แตกได้รับการเอกซเรย์สมองตอนสลบผลออกมาไม่เป็นอะไรเพราะไม่ได้รุนแรงขนาดนั้นแต่จะมีผลข้างเคียงหลังจากฟื้นขึ้นมา1-2วัน ซึ่งตอนเราฟื้นขึ้นมาไม่มีใครเฝ้านะคะแบตหมดแล้วเราขอยืมโทรศัพท์กับพยาบาลแถวนั้นค่ะแต่สิ่งที่ได้คือพยบ.บอกไม่มีทรศ.ทั้งที่กำลังแนบหูคุยเราเลยเดินกลับหอพักค่ะเพราะติดต่อใครไม่ได้(ตอนนั้นไม่ได้นึกถึงตู้ทรศ.สาธารณเลย) เรามีอาการมึนๆเวียนหัวค่ะผลข้างเคียงเราหลับไปเพราะฤทธิ์ยาตื่นมาก็เที่ยงของอีกวันเราเลยพึ่งได้โทรบอกครอบครัวสิ่งที่ได้คือเขาไม่ถามค่ะว่าเราเป็นอะไรมั้ยเขาบอกว่าจะทำยังไงทำจัดการเองโดยเขาจะไม่ช่วยจะไม่ทำอะไรสักอย่างและห้ามให้มาเดือดร้อนที่เขาเป็นอันขาด #เจ็บสุดคือเขาพูดกลับมาว่าทำไมไม่ชนให้ตายๆไปเลยจะฟื้นให้มาเดือดร้อนคนอื่นทำไม คำนี้ทำให้เราจิตตกค่ะเพราะเราก็สภาพย่ำแย่อยู่แล้วเจอคำพูดแบบนี้ช็อกไปเลยค่ะ (เราเป็นนักศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งยังเรียนค่ะเลยต้องพึ่งพาเรื่องค่าเทอมค่าใช้จ่ายแต่ของใช้พวกเงินที่ใช้จ่ายตัวเองก็หาเองค่ะจะรบกวนเรื่องค่าเทอมกับท่านเท่านั้นเพราะไม่อยากเป็นภาระเยอะ)ตอนนั้นเรามืดแปดด้านเลยค่ะเพราะนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เราเคยก่อเรารู้ค่ะว่าเราผิดมากเรายังสร้างเรื่องให้เขาแต่สิ่งหนึ่งที่เราอยากไดเคือกำลังใจจากเขาแต่เรากลับได้สิ่งที่ทำร้ายจิตใจกลับมา #ตอนนี้เราไม่โอเคเลยค่ะไม่รู้จะพึ่งใครพึ่งทางไหนหรือหันไปปรึกษาใครเพราะคนที่คิดว่าจะอยู่ข้างๆช่วยเหลือกลับตอกเรามาแบบนี้