เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อประมาณ10ปีก่อน เรากับสามีใช้คอมเครื่องเดียวกัน ครั้งหนึ่งอีเมลของเค้าค้างอยู่เราเลยเปิดดู ก็เลยได้เห็นอีเมลจากผู้หญิงคนหนึ่งที่ส่งมาหาสามีเราเขียนในทำนองว่า “เมื่อคืนคุยกับคุณสนุกมาก ขอบคุณที่ทำให้ฉันมีความสุขคุณทำให้ฉันมีความรู้สึกเซ็กซี่มาก” พอเราเห็นข้อความเราเลยไปถามเค้า เค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรแค่คุยกันเมื่อคืนตอนที่เขาตอนที่เค้าดื่มไวน์แล้วหลังจากวันนั้นเราก็เห็นว่าเค้าลบอีเมลของผู้หญิงคนนั้นออกไปและลบข้อมูลของผู้หญิงคนนั้นออกไปหมด และเค้าบอกว่าไม่ได้ติดต่อกันแล้ว ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็ไม่เคยถามเค้าอีก และเราก็เชื่อว่าเค้าไม่ได้ติดต่อกันแล้ว
ทุกวันนี้แต่งงานกันมา 10 กว่าปีเราแทบจะไม่มีอะไรกันเลย เค้าจะบอกว่าเหนื่อยบ้างง่วงนอบบ้าง เมื่ออาทิตย์ก่อนเราทะเลาะกันเค้าเลยหลุดออกมาว่า “การที่จะมีอะไรกับคนที่ไม่มีใจให้แล้วมันทำยาก” หัวใจเราปวดร้าวไปหมด เมื่อก่อนเคยนึกว่าคิดไปเอง ตอนนี้เราเริ่มเข้าใจทุกอย่างมากขึ้น เค้ากับเราจดทะเบียนกัน ไม่เคยมีงานแต่งงาน เค้าไม่เคยพาเราออกงานแม้แต่ครั้งเดียว อะไรที่เราขอเค้าก็จะทำให้แบบลวกๆ เราไม่เคยบกพร่องเรื่องงานบ้านงานเรือน ทุกเย็นเราจะกินข้าวพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก (เรามีลูกด้วยกันสองคน) ทันทีที่เขานั่งลงมราโต๊ะกินข้าวเค้าไม่เคยรอเรากินข้าวเลย เค้าชวนลูกๆกินข้าวไปกับเค้าทั้งๆที่เรายังเสริฟอาหารและน้ำไม่เสร็จ ตอนนี้เรามีความรู้สึกเหมือนเป็นแม่ของลูกและเป็นคนใช้ของบ้าน เวลาเราถามเค้าว่าทำไมคุณไม่ดูแลฉันเลย เค้าก็ตอบกลับมาว่าเคยบอกคุณแล้วไงว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัว ช่วงที่ทะเลาะกันตอนนี้มันทำให้ฉันกลับไปนึกถึงอีเมลที่เค้าเคยคุยกับผู้หญิงเมื่อ10ปีก่อน ที่ดูเหมือนว่าอีเมลนั้นทำให้เขาประชุมกระชวยดูมีความสุข ไม่เหมือนเวลาที่เขาอยู่กับฉันเลย ตอนนี้มันสับสนไม่รู้จะเอายังไงดี ควร อยู่เพื่อลูกหรือว่าแยกทางกันดีค่ะ มันปวดใจมากเมื่อเขาเลือกที่จะช่วยตัวเองแทนการมีอะไรกับเรา อยู่กันมา 10 กว่าปีเคยไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันสองคนไม่ถึง 10 ครั้งนอกนั้นฉันทำกับข้าวเองที่บ้านกินข้าวที่บ้าน ขอคำแนะด้วยค่ะว่าฉันควรจะเดินทางไหนดี ดิฉันเป็นคนมีความอดทนสูง ไม่ขี้บ่น แต่สำหรับดิฉันเองคำว่าความสุขแบบสามีภรรยาแทบจะไม่เคยรู้จักเลยหลังจากแต่งงาน
เรื่องที่สามีทำให้เราเสียใจเมื่อ10ปีที่แล้ว แต่ยังไม่เคยลืม
ทุกวันนี้แต่งงานกันมา 10 กว่าปีเราแทบจะไม่มีอะไรกันเลย เค้าจะบอกว่าเหนื่อยบ้างง่วงนอบบ้าง เมื่ออาทิตย์ก่อนเราทะเลาะกันเค้าเลยหลุดออกมาว่า “การที่จะมีอะไรกับคนที่ไม่มีใจให้แล้วมันทำยาก” หัวใจเราปวดร้าวไปหมด เมื่อก่อนเคยนึกว่าคิดไปเอง ตอนนี้เราเริ่มเข้าใจทุกอย่างมากขึ้น เค้ากับเราจดทะเบียนกัน ไม่เคยมีงานแต่งงาน เค้าไม่เคยพาเราออกงานแม้แต่ครั้งเดียว อะไรที่เราขอเค้าก็จะทำให้แบบลวกๆ เราไม่เคยบกพร่องเรื่องงานบ้านงานเรือน ทุกเย็นเราจะกินข้าวพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก (เรามีลูกด้วยกันสองคน) ทันทีที่เขานั่งลงมราโต๊ะกินข้าวเค้าไม่เคยรอเรากินข้าวเลย เค้าชวนลูกๆกินข้าวไปกับเค้าทั้งๆที่เรายังเสริฟอาหารและน้ำไม่เสร็จ ตอนนี้เรามีความรู้สึกเหมือนเป็นแม่ของลูกและเป็นคนใช้ของบ้าน เวลาเราถามเค้าว่าทำไมคุณไม่ดูแลฉันเลย เค้าก็ตอบกลับมาว่าเคยบอกคุณแล้วไงว่าผมเป็นคนเห็นแก่ตัว ช่วงที่ทะเลาะกันตอนนี้มันทำให้ฉันกลับไปนึกถึงอีเมลที่เค้าเคยคุยกับผู้หญิงเมื่อ10ปีก่อน ที่ดูเหมือนว่าอีเมลนั้นทำให้เขาประชุมกระชวยดูมีความสุข ไม่เหมือนเวลาที่เขาอยู่กับฉันเลย ตอนนี้มันสับสนไม่รู้จะเอายังไงดี ควร อยู่เพื่อลูกหรือว่าแยกทางกันดีค่ะ มันปวดใจมากเมื่อเขาเลือกที่จะช่วยตัวเองแทนการมีอะไรกับเรา อยู่กันมา 10 กว่าปีเคยไปกินข้าวข้างนอกด้วยกันสองคนไม่ถึง 10 ครั้งนอกนั้นฉันทำกับข้าวเองที่บ้านกินข้าวที่บ้าน ขอคำแนะด้วยค่ะว่าฉันควรจะเดินทางไหนดี ดิฉันเป็นคนมีความอดทนสูง ไม่ขี้บ่น แต่สำหรับดิฉันเองคำว่าความสุขแบบสามีภรรยาแทบจะไม่เคยรู้จักเลยหลังจากแต่งงาน