สวัสดีครับ🙏 เรื่องราวของผมมีอยู่ว่าผมแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งมาได้สักพักแล้ว ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกก่อนนะครับว่าผมเป็นเกย์แต่ไม่ได้แสดงออกให้ใครรู้ด้วยความที่ไม่ได้แสดงออกให้ใครรู้ทำให้ผมต้องเก็บอาการเมื่อตอนขณะที่ผมอยู่กับเพื่อนคนนี้ ด้วยความที่เราทำงานที่เดียวกันแล้วอาจทำให้เราได้สนิทกันมากขึ้นไม่ว่าจะไปไหนทำอะไรหรือกินข้าวก็ต้องโทรหากันบางครั้งอาจไปกับเพื่อนสามถึงสี่คนในกลุ่มของผมเอง แต่ในขณะที่เราได้ไปไหนด้วยกันเพียงแค่สองคนผมก็ชอบแอบจับมือเขาทุกทุกครั้ง จนเค้าก็รู้ว่าผมน่าจะรู้สึกดีกับเขา และ แอบชอบเขา แต่เขาก็ไม่ได้มีท่าทีรังเกียจผมเลยสักนิด อีกอย่างเขาก็ยอมให้ผมจับมือโดยที่ไม่ปฏิเสธทุกๆครั้ง ถ้าหากห่างกันไม่เจอหน้ากันวันหนึ่ง ถึงสองวันเขาก็จะนัดเจอกันชวนเรากินข้าว จนผมรู้สึกดีและเพ้อถึงเขาหนักมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เราไม่ได้มีอะไรมากกว่าการจับมือนะครับ และเขาชอบแกล้งให้ผมหึงเขาบ่อยๆ
ผมเคยพยายามที่จะตัดใจไม่รักเขาหลายครั้งและทำท่าทีห่างเขาเพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้และไม่อยากให้เขาเป็นเหมือนผม แต่มันก็ทำได้ช่วงระยะหนึ่งเท่านั้นพอเจอเขาผมก็ใจอ่อนทุกครั้ง
ตอนนี้เค้ามีแฟนแล้วเป็นผู้หญิงซึ่งทำให้ผมเสียใจหนักมากช่วงแรกๆ แต่เมื่อเราเจอกันหรืออยู่ด้วยกันสองคนผมก็ลืมความเสียใจนั้นไปเลยและก็แอบกลับมาจับมือกันจนถึง ณ ตอนนี้
ปล.1ผมอยากทราบว่าผมควรลืมเรื่องราวดีดีที่เกิดขึ้นกับผมเองใช่ไหมครับและถ้าผมจะลืมช่วยแนะนำให้หน่อยว่าควรต้องทำยังไงโดยที่ไม่เสียเพื่อนไป
ปล.2ผมอยากทราบว่าการกระทำเช่นนี้เขารู้สึกดีกับผมบ้างไหมหรือผมรู้สึกคิดไปคนเดียว
ผู้ชายแอบจับมือกันเขาคิดอะไรอยู่ ?
ผมเคยพยายามที่จะตัดใจไม่รักเขาหลายครั้งและทำท่าทีห่างเขาเพราะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้และไม่อยากให้เขาเป็นเหมือนผม แต่มันก็ทำได้ช่วงระยะหนึ่งเท่านั้นพอเจอเขาผมก็ใจอ่อนทุกครั้ง
ตอนนี้เค้ามีแฟนแล้วเป็นผู้หญิงซึ่งทำให้ผมเสียใจหนักมากช่วงแรกๆ แต่เมื่อเราเจอกันหรืออยู่ด้วยกันสองคนผมก็ลืมความเสียใจนั้นไปเลยและก็แอบกลับมาจับมือกันจนถึง ณ ตอนนี้
ปล.1ผมอยากทราบว่าผมควรลืมเรื่องราวดีดีที่เกิดขึ้นกับผมเองใช่ไหมครับและถ้าผมจะลืมช่วยแนะนำให้หน่อยว่าควรต้องทำยังไงโดยที่ไม่เสียเพื่อนไป
ปล.2ผมอยากทราบว่าการกระทำเช่นนี้เขารู้สึกดีกับผมบ้างไหมหรือผมรู้สึกคิดไปคนเดียว