สวัสดีพี่น้องทุกท่าน
วันนี้มีเรื่องผู้ชายมาปรึกษาเด้อค่า ประสบการ์ณน้อยวิงวอนอย่าด่า -.-
เล่าเด้อ ยาวมากก คือเรื่องมันเริ่มที่ปีที่แล้วในขณะที่ย้ายมาเรียนที่ตัวเมืองใหญ่ของประเทศในยุโรป
(เกริ่นให้ทราบเลยนะคะจะได้ให้คำชี้แนะได้ถูก เพราะอาจจะเกี่ยวกับความแตกต่างด้านวัฒนธรรมของประเทศ ฯลฯ)
ได้เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่เขาได้ทำ Ausbildung* (การศึกษา3ปี ทำงานสาขาที่เรียน4วันไปรร.1วัน) จบไปแล้วมาทำพาสไทม์คู่กับการเรียนมหาลัยต่อ
คือไอ้เราก็สายมโน55555 คือปีที่แล้วไปทานข้าวกับทางพนักงานคนอื่นแล้ว บังเอิญเรายังไม่สนิทกับใคร เลยไปนั่งรอที่กลางโต๊ะในขณะที่คนอื่นไปสูบบุหรี่
แล้ว เขา ก็เดินเข้ามานั่งข้างๆ คือแกกกก โคตรเขิน555555555 จากนั้นก็ชอบว่าน่ารักดีแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะพี่เขาทำกะ 22-7 โมงเช้า ไม่ค่อยได้เจอกัน
แต่พอช่วงซัมเมอร์มานี้คือพนักงานรีเซปชั่นลาบ้าง ป่วยบ้าง พี่เขาที่จบด้านนี้มาเลยได้เปลี่ยนกะมาทำรีเซปชั่นแทน ..
เลยเหมือนได้ทำงานด้วยกันครั้งแรกช่วงปลายกรกฏาคม แล้วเราเลยถามคนอื่นๆว่าพี่เขาเป็นยังไง คำตอบคือพี่เขาจะไม่คุยกับใครเลยเวลาทำงาน55555แล้วก็ไม่คุยจริงๆ😂
จนมีพี่ที่ทำงานช่วยพูดให้ว่าเรามีเรื่องถามเกี่ยวกับมหาลัย นางเลยยอมพูดออกมาบ้าง
แต่แบบถามคำตอบคำ ถามไปถามมานางบอกให้โทรไปถามผอ.เอาเองพี่ไม่รู้ (เอ่า ..)
คือช่วงแรกๆ นี่ไม่คุย ไม่พูดพูดแค่สวัสดีกับบาย
แล้วคืออินี่ก็พยายามแทรกตัวคุยด้วย เล่นมุกตลกบ้างจนหลังจากทำงานด้วยกันสามสี่ครั้ง พี่เขาก็ยอมตอบเรื่องคำถามส่วนตัว แต่ก็ไม่ยักจะถามเรากลับ
เล่นมุกที่เคยเล่าให้ทุกคนฮากระจาย แต่กลับคนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น😂
เคยซื้อขนมไปฝากพร้อมไอติม พี่เขาเขียนอีเมลล์ขอบคุณไอติมแต่เอาขนมฟอเรโร่ไปวางที่ backoffice แล้วเขียนโน๊ตแปะว่าจากเรา .....
ทำงานไปเรื่อยๆ คอยไปเจอไปเล่าเรื่องตลก จากที่ไม่ขำก็เริ่มขำ จากที่ไม่เคยถามก็เริ่มถามเรากลับบ้าง
มาช่วยยกของหนัก มาชวนคุยบ้าง ถามมากขึ้น
เคยมีครั้งนึกที่ตามพี่เขาแล้วเพื่อนเรียกชื่อเราดังมากแล้วพี่เขาหันมามอง พอจะขึ้นรถไฟคันเดียวกัน ที่เป็นสองท่อน
( พวกเราขึ้นท่อนแรกประตูท้ายสุด พี่เขาขึ้นท่อนสองประตูหน้าสุด ) จังหวัดที่เรากำลังขึ้นเราหันไปมองแล้วพี่เขาหันมามองเหมือนกัน
พอเราต้องลงก่อน เลยเนี่ยนๆ หันหน้าคุยกับเพื่อนแต่ตามองพี่เขาก็เห็นพี่เขาชโงกหน้าเหมือนหาอะไรสักอย่าง
แล้วเพื่อนบอกว่าพี่เขามองตลอด จนรถไฟเลื่อนผ่านเราไปช้าๆ เราเลยมองไปเห็นพี่เขายิ้มแล้วก็มองตรง
พอสัปดาห์ต่อมาเราเอาสลัดไปให้แล้สบอกว่านี่รวมกับเพื่อนซื้อให้555 (พี่เขาเคยช่วยปริ้นท์ตั๋วสวนสนุกให้เพื่อน)
พอสัปดาห์ต่อมาอีกก็หาเรื่องไปเจอแล้ว อยู่ๆ ก่อนกลับพี่เขาก็บอกว่า ขอบคุณนะครับสำหรับสลัด
นี่ก็เลย ตอบอะไรไม่รู้ใจลอย555555
จนล่าสุด หาเรื่องไปเจออีก พี่เขากลับมาทำกะ 22-7 โมงเช้าเลยกะว่าจะไปหาแม่ที่เมื่องอื่น แล้วรอจาก 7 ถึงครึ่งพี่เขาก็ไม่มาจนรถไฟขับผ่านไปแล้วสองขบวน😂
จนเราก็ชะโงกหน้าดูแล้วดันไปจะเอ๋กับพี่เขาเราเลยรีบหันหนี แล้วนั่งลง แต่คือปกติพี่แกชอบเดินไปกลางๆชานชลา วันนี้ดันหยุดตรงตรงต้นทาง ไอ้เราก็รอให้มาทักจนรถไฟมา พอขึ้นไปแล้วนางขึ้นมานางบอก" อ้าว สวัสดีตอนเช้าครับ'' -0-...
คือแกไม่เห็นจริงๆหรอ555555555 นางก็ถามว่าจะไปไหน จะทำอะไรกับแม่ แล้วนางก็หลับไป (คอหักด้วยน่ารักมาก5555)
จนถึงที่สถานีหลักต้องเปลี่ยนรถไฟนางก็ตื่นแล้วถามว่าต้องนั่งรถกี่ชม.แล้วนางก็ให้เราออกจากรถไฟก่อน -.-
จนเดินไปบรรไดเลื่อนแล้วเราไม่รู้ว่าต้องไปที่ชานชลาไหนเลยเปิดแมปแต่คือนางก็ยืนอยู่ข้างๆอ่ะแก
แล้วจนเราเจอแล้วก็เลยเดินไปด้วยกัน แล้วต้องนั่งรถต่ออีกนางก็ให้เราขึ้นก่อนอีกจ้า (สวย55555) แล้วก็มานั่งตรงข้ามเรา
แล้วคุยเยอะมากกกกก ถามเยอะมากก หัวเราะ คือมันดีมากก
แคือพี่เขาบอกว่าปกติเขาจะนอนบนรถไฟตลอด เราเลยบอกขอโทษค่ะที่มากวนเวลานอน นางก็ปฏิเสธแล้วบอกว่าก็สนุกดี
คือฝันไปไกลมากกกกก จนมาตายเมื่อวานที่เอาขนมป๊อกกี้ไปให้แล้วพี่เขาบอก' ไม่เอา เก็บไว้กินเถอะ'
แล้วเราก็บอกว่าอันนึงหนูมีที่บ้าน อันนี้หนูซื้อมาให้พี่ แต่พี่เขาก็ปฏิเสธ
เราเลยบอกว่าขอให้อร่อย แล้วพอวันต่อมาไปทำงาน ขนมกลับอยู่ในล็อกเกอร์เรา ..
คือมันแทนคำปฏิเสธรึเปล่า? คือผ่านมามันเริ่มโอเคๆ มาเรื่อยๆ อ่ะแล้วทำไมมาจบแบบนี้?
คือจากที่คิดเอง(55555) เราว่าพี่เขาส่วนตัวนะ แบบอ่านหนังสือ ถามทีไรก็อ่านแต่หนังสือ มีไปแตะฟุตบอลแต่ส่วนใหญ่ก็หนังสือ5555
อายุ26 ทำงานเองตั้งแต่ 20 เก่ง สมาร์ท น่ารัก ตลก(บ้าง5555) ทำอาหารเก่ง แตะบอลตั้งแต่ 9 ขวบ ตอน 18 ไปสมัครทหารสองปี
แฟนเคยมีไหมไม่รู้แต่เนียนๆถาม นางบอกอยู่คนเดียว><
คือจะชนะใจคนแบบนี้ยังไงอ่าา
คุณผู้ชายค่ะ ขอคำแนะนำค่ะ คุณผู้หญิงค่ะ เรามโนไปไหม55555
วันนี้มีเรื่องผู้ชายมาปรึกษาเด้อค่า ประสบการ์ณน้อยวิงวอนอย่าด่า -.-
เล่าเด้อ ยาวมากก คือเรื่องมันเริ่มที่ปีที่แล้วในขณะที่ย้ายมาเรียนที่ตัวเมืองใหญ่ของประเทศในยุโรป
(เกริ่นให้ทราบเลยนะคะจะได้ให้คำชี้แนะได้ถูก เพราะอาจจะเกี่ยวกับความแตกต่างด้านวัฒนธรรมของประเทศ ฯลฯ)
ได้เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่เขาได้ทำ Ausbildung* (การศึกษา3ปี ทำงานสาขาที่เรียน4วันไปรร.1วัน) จบไปแล้วมาทำพาสไทม์คู่กับการเรียนมหาลัยต่อ
คือไอ้เราก็สายมโน55555 คือปีที่แล้วไปทานข้าวกับทางพนักงานคนอื่นแล้ว บังเอิญเรายังไม่สนิทกับใคร เลยไปนั่งรอที่กลางโต๊ะในขณะที่คนอื่นไปสูบบุหรี่
แล้ว เขา ก็เดินเข้ามานั่งข้างๆ คือแกกกก โคตรเขิน555555555 จากนั้นก็ชอบว่าน่ารักดีแต่ไม่ได้สนใจอะไรมาก เพราะพี่เขาทำกะ 22-7 โมงเช้า ไม่ค่อยได้เจอกัน
แต่พอช่วงซัมเมอร์มานี้คือพนักงานรีเซปชั่นลาบ้าง ป่วยบ้าง พี่เขาที่จบด้านนี้มาเลยได้เปลี่ยนกะมาทำรีเซปชั่นแทน ..
เลยเหมือนได้ทำงานด้วยกันครั้งแรกช่วงปลายกรกฏาคม แล้วเราเลยถามคนอื่นๆว่าพี่เขาเป็นยังไง คำตอบคือพี่เขาจะไม่คุยกับใครเลยเวลาทำงาน55555แล้วก็ไม่คุยจริงๆ😂
จนมีพี่ที่ทำงานช่วยพูดให้ว่าเรามีเรื่องถามเกี่ยวกับมหาลัย นางเลยยอมพูดออกมาบ้าง
แต่แบบถามคำตอบคำ ถามไปถามมานางบอกให้โทรไปถามผอ.เอาเองพี่ไม่รู้ (เอ่า ..)
คือช่วงแรกๆ นี่ไม่คุย ไม่พูดพูดแค่สวัสดีกับบาย
แล้วคืออินี่ก็พยายามแทรกตัวคุยด้วย เล่นมุกตลกบ้างจนหลังจากทำงานด้วยกันสามสี่ครั้ง พี่เขาก็ยอมตอบเรื่องคำถามส่วนตัว แต่ก็ไม่ยักจะถามเรากลับ
เล่นมุกที่เคยเล่าให้ทุกคนฮากระจาย แต่กลับคนนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น😂
เคยซื้อขนมไปฝากพร้อมไอติม พี่เขาเขียนอีเมลล์ขอบคุณไอติมแต่เอาขนมฟอเรโร่ไปวางที่ backoffice แล้วเขียนโน๊ตแปะว่าจากเรา .....
ทำงานไปเรื่อยๆ คอยไปเจอไปเล่าเรื่องตลก จากที่ไม่ขำก็เริ่มขำ จากที่ไม่เคยถามก็เริ่มถามเรากลับบ้าง
มาช่วยยกของหนัก มาชวนคุยบ้าง ถามมากขึ้น
เคยมีครั้งนึกที่ตามพี่เขาแล้วเพื่อนเรียกชื่อเราดังมากแล้วพี่เขาหันมามอง พอจะขึ้นรถไฟคันเดียวกัน ที่เป็นสองท่อน
( พวกเราขึ้นท่อนแรกประตูท้ายสุด พี่เขาขึ้นท่อนสองประตูหน้าสุด ) จังหวัดที่เรากำลังขึ้นเราหันไปมองแล้วพี่เขาหันมามองเหมือนกัน
พอเราต้องลงก่อน เลยเนี่ยนๆ หันหน้าคุยกับเพื่อนแต่ตามองพี่เขาก็เห็นพี่เขาชโงกหน้าเหมือนหาอะไรสักอย่าง
แล้วเพื่อนบอกว่าพี่เขามองตลอด จนรถไฟเลื่อนผ่านเราไปช้าๆ เราเลยมองไปเห็นพี่เขายิ้มแล้วก็มองตรง
พอสัปดาห์ต่อมาเราเอาสลัดไปให้แล้สบอกว่านี่รวมกับเพื่อนซื้อให้555 (พี่เขาเคยช่วยปริ้นท์ตั๋วสวนสนุกให้เพื่อน)
พอสัปดาห์ต่อมาอีกก็หาเรื่องไปเจอแล้ว อยู่ๆ ก่อนกลับพี่เขาก็บอกว่า ขอบคุณนะครับสำหรับสลัด
นี่ก็เลย ตอบอะไรไม่รู้ใจลอย555555
จนล่าสุด หาเรื่องไปเจออีก พี่เขากลับมาทำกะ 22-7 โมงเช้าเลยกะว่าจะไปหาแม่ที่เมื่องอื่น แล้วรอจาก 7 ถึงครึ่งพี่เขาก็ไม่มาจนรถไฟขับผ่านไปแล้วสองขบวน😂
จนเราก็ชะโงกหน้าดูแล้วดันไปจะเอ๋กับพี่เขาเราเลยรีบหันหนี แล้วนั่งลง แต่คือปกติพี่แกชอบเดินไปกลางๆชานชลา วันนี้ดันหยุดตรงตรงต้นทาง ไอ้เราก็รอให้มาทักจนรถไฟมา พอขึ้นไปแล้วนางขึ้นมานางบอก" อ้าว สวัสดีตอนเช้าครับ'' -0-...
คือแกไม่เห็นจริงๆหรอ555555555 นางก็ถามว่าจะไปไหน จะทำอะไรกับแม่ แล้วนางก็หลับไป (คอหักด้วยน่ารักมาก5555)
จนถึงที่สถานีหลักต้องเปลี่ยนรถไฟนางก็ตื่นแล้วถามว่าต้องนั่งรถกี่ชม.แล้วนางก็ให้เราออกจากรถไฟก่อน -.-
จนเดินไปบรรไดเลื่อนแล้วเราไม่รู้ว่าต้องไปที่ชานชลาไหนเลยเปิดแมปแต่คือนางก็ยืนอยู่ข้างๆอ่ะแก
แล้วจนเราเจอแล้วก็เลยเดินไปด้วยกัน แล้วต้องนั่งรถต่ออีกนางก็ให้เราขึ้นก่อนอีกจ้า (สวย55555) แล้วก็มานั่งตรงข้ามเรา
แล้วคุยเยอะมากกกกก ถามเยอะมากก หัวเราะ คือมันดีมากก
แคือพี่เขาบอกว่าปกติเขาจะนอนบนรถไฟตลอด เราเลยบอกขอโทษค่ะที่มากวนเวลานอน นางก็ปฏิเสธแล้วบอกว่าก็สนุกดี
คือฝันไปไกลมากกกกก จนมาตายเมื่อวานที่เอาขนมป๊อกกี้ไปให้แล้วพี่เขาบอก' ไม่เอา เก็บไว้กินเถอะ'
แล้วเราก็บอกว่าอันนึงหนูมีที่บ้าน อันนี้หนูซื้อมาให้พี่ แต่พี่เขาก็ปฏิเสธ
เราเลยบอกว่าขอให้อร่อย แล้วพอวันต่อมาไปทำงาน ขนมกลับอยู่ในล็อกเกอร์เรา ..
คือมันแทนคำปฏิเสธรึเปล่า? คือผ่านมามันเริ่มโอเคๆ มาเรื่อยๆ อ่ะแล้วทำไมมาจบแบบนี้?
คือจากที่คิดเอง(55555) เราว่าพี่เขาส่วนตัวนะ แบบอ่านหนังสือ ถามทีไรก็อ่านแต่หนังสือ มีไปแตะฟุตบอลแต่ส่วนใหญ่ก็หนังสือ5555
อายุ26 ทำงานเองตั้งแต่ 20 เก่ง สมาร์ท น่ารัก ตลก(บ้าง5555) ทำอาหารเก่ง แตะบอลตั้งแต่ 9 ขวบ ตอน 18 ไปสมัครทหารสองปี
แฟนเคยมีไหมไม่รู้แต่เนียนๆถาม นางบอกอยู่คนเดียว><
คือจะชนะใจคนแบบนี้ยังไงอ่าา