ช่วยเราหน่อยนะเราไม่รู้จริงว่าความรู้สึกตอนนี้มันคืออะไร;-;

เรารู้สึกว่าปลื้มรุ่นพี่คนนึงมากๆเพราะตอนนั้นเราเจอเค้าแบบบังเอิญที่รอรถเราคุยกันสักพักเราก็ไม่ได้คิดอะไรจนเรากลับบ้านวันต่อมาไปทำงานหอเพื่อนเราเจอเค้านอนอยู่ที่หอเพื่อนอันนี้คือพีคในพีคไปอีกตรงที่เค้าเป็นพี่ชายของเพื่อนเราเองเค้าเป็นเด็กซ้ำนะห่างกับเรา5ปีอะตอนนี้เค้าก็20ได้แล้วมั้ง เราอยู่ด้วยกันทั้งวันเค้าช่วยสอนงานเราเค้าช่วยนู่นนี่เค้าได้ฟังหลายๆเรื่องของเราเราก้ได้ฟังหลายๆเรื่องของเค้าเรารู้สึกอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้เค้าบวกตอนนั้นเราเครียดเรื่องความรักความไม่ชัดเจนของใครอีกคนอยู่เราอ่อนแอมากแล้ววันนั้นเราอยู่กับเค้าทั้งวันจริงๆตั้งแต่เช้ายันเกือบห้าทุ่มเค้าให้คำเตือนคำแนะนำที่ดีหลายๆอย่างหลังจากวันนั้นเรานัดเจอกันอีกแต่เราไม่ได้ไปตามนัดเรารู้สึกผิดมากเพราะเรามีเรื่องจำเป็นต้องทำจริงๆเราฝากเพื่อนไปบอกเพื่อนบอกมันจะบอกเค้าให้เราก็คิดว่าสบายใจได้แหละมั้งแต่สรุปแล้วมันไม่ได้บอกให้เราโคตรกังวลใจคือหลังจากวันนั้นเราไม่ได้เจอได้คุยกับเค้าอีกเลยแต่ก็ได้เจอบ้างเจอเค้าอยุ่ไกลๆงี้แต่ไม่มีโอกาสได้คุยกัน ตอนแรกเราคิดว่าเราคงปลื้มเค้าเฉยๆแค่ได้เห็นก็สุขใจคิดถึงแต่ก้ไม่ได้มากมายแต่พอนานเข้าความรู้สึกเรามันกลับเพิ่มขึ้นพอได้เจอทีก็ยิ่งรุ้สึกมากขึ้นไปอีกบางทีเจอกันแล้วได้สบตาความคิดถึงมันก็จุกขึ้นมาจนพูดไม่ออกเราดาวน์เพราะเรื่องเค้าบ่อยขึ้นเรารอเค้าที่ไปรอรถที่เดิมทุกวันซ้ำๆเกือบครึ่งเทอมเราคิดถึงเค้าบางทีที่ฝนคกหนักเราก้แอบคิดว่าเค้าอยุ่ไหนจะกลับถึงบ้านรึยังจะเปียกฝนรึเปล่าจะไม่สบายมั้ย เราเข้าไปส่องเฟสเค้าบ่อยๆได้ร็ว่าเค้าทำอะไรบ้างๆในชีวิตสุขทุกข์ไปกับเรื่องราวของเค้าเราเป็นบ้าอะไรไม่รู้สร้างเฟสขึ้นมาอีกเฟสไม่ให้รู้ว่าเราเป็นใครให้รู้แค่ว่าอยู่วิทลัยเดียวกันแล้วก็ทักไปบอกว่าชอบเค้าเราคิดว่าเค้าจะคิดว่าเราเป็นโรคจิตแล้วบล็อกเราไปซะแต่ผิดคาดคือหลังจากวันที่ทักไปเราไม่กล้าเข้าเฟสนั้นเลยแต่พออีกวันก็เข้าไปก็ไปอ่านแชทเห็นเค้าตอบแล้วเป็นไลค์ก็คิดว่าแค่ไลค์แต่มันไม่ใช่เค้าโทรวิดีโอมาเยอะมากเค้าไลค์มารัวๆหลายๆเวลาจนเราออนเค้าโทรมาอีกแต่เราไม่รับจนเค้าโทรเป็นเสียงเราถึงรับเราสั่นไปหมดทั้งตัวแค่ได้ยินเสียงเค้าใจสั่นตัวสั่นมือสั่นพยายามควบคุมเสียงให้ไม่สั่นคือเราคิดถึงเสียงเค้ามากๆเค้าก็ถามว่าเราเป็นใครนู่นนี่นั่นแต่เราไม่กล้าบอกไงหลังจากวางสายเราก็ถามเค้าไปว่ามีใครรึยังเค้าก็บอกว่างๆเราก็เลยบอกว่างั้นก็ชอบพี่ได้ใช่มั้ยไรงี้เค้าก็โทรมาอีกคือใจเรามันยิ่งรู้สึกมากขึ้นไปอีกอะแล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเราไม่รู้แล้วว่าเรารู้สึกยังไงกับเค้าแต่ที่รู้ๆเราไม่ได้อยากให้เค้ามาเป็นของเราแต่เราแค่อยากรู้ว่าเค้าไม่ได้เกลียดหรือโกรธเราใช่มั้ยที่เราไม่ได้ไปตามนัดเราไม่สบายใจเราอยากคุยอยากเคลียร์กับเค้าเราโคตรคิดถึงเค้าอะจริงๆมันเป็นคิดถึงที่มากกว่าคิดถึงมันเป็นการรอคอยที่เรารู้ว่ามีโอกาสน้อยมากที่จะได้เจอแต่เราก็ยังจะรอต่อไปบางทีก็ท้อแต่เราก็ยังอยากรออยากรู้ว่าชีวิตเค้าอยู่ดีมีสุขรึเปล่าเค้าทีความสุขมั้ยเรื่องการเรียนเค้าต้องแก้ตัวไหนๆรึเปล่าเราได้เห็นด้านดีๆของเค้าเยอะนะแต่ด้านที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบเราก็ได้เห็นได้ฟังมาจากตัวเค้าด้วยเหมือนกันแต่เราโอเคกับจุดนั้นเราว่ามันก็เป็นความไม่สมบูรณ์แบบที่ลงตัวดีมีดีก็ต้องมีไม่ดีเป็นธรรมดา ช่วงหลังๆมานี่คือเราร้องไห้เวลานึกถึงเรื่องเค้าทีไรน้ำตามันก็ไหลออกมาซะดื้อๆเราไม่ชอบความรู้สึกเวลาตัวเองเป็นแบบนี้เลยเราไม่เคยเป็นแบบนี้คนที่เราควรรู้สึกเสียใจร้องไห้ให้มากกว่าเค้าก็คือคนที่ทิ้งเราไปมีอีกคนซึ่งก็คือเพื่อนที่เราไว้ใจเราควรเสียใจเรื่องนี้มากกว่าแต่เราไม่รู้เราเป็นบ้าอะไรเสียใจร้องไห้ซึมๆก็เพราะเค้า เราเป็นคนที่ค่อนข้างกลัวความรักพอสมควรเลยกับทุกคนเราจะสร้างกำแพงขึ้นมาแล้วก็ค่อยเปิดใจให้แต่กับพี่คนนี้เรารู้สึกมันโล่งไปหมดไม่มีกำแพงอะไรทั้งนั้นไม่รู้ต้องเดินไปทางไหนไม่รู้วิธีทำให้มันน้อยลงมีแต่เพิ่มขึ้นเหมือนเด็กโว่ที่ไม่รู้จักความรักไม่รู้ต้องจัดการความรู้สึกยังไงทั้งๆที่กับคนอื่นเรารู้หมดเลยว่าเราควรทำยังไง เรารู้ตัวว่ารู้สึกมากเกินไปแต่เราไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มันมากเกินไปนี้มันเรียกว่าอะไรจะบอกว่าชอบเราว่ามันเลยจุดนั้นมาแล้วอะจะบอกหลงเราก็ไม่ได้อยากครอบครองเค้าถ้าเค้าจะมีใครเราก็ยินดีด้วยที่จะเห็นเค้ามีความสุขจะบอกรักก็ไม่กล้าใช้คำนี้เพราะเวลาและความผูกพันธ์ระหว่างเรากับเค้ามันน้อยเกินไปรึเปล่า เราชอบยิ้มโลกสดใสของเค้าที่สุดเลยชอบเห็นเค้ายิ้มไม่ชอบหน้านิ่งของเค้าเลย เรื่องของเค้าเล่าเท่าไหร่ก็เล่าไม่หมดเลย นี่เราเป็นอะไรนะอ๋อแล้วก็พี่คนนี้อะเป็นรุ่นพี่คนแรกในชีวิตเลยที่เรารู้สึกอะไรแบบนี้ด้วยเป็นคนแรกที่เราจัดการกับความรู้สึกไม่ถูกด้วย ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะอาจจะงงหรือน่ารำคาญไปบ้างแต่จากที่อ่านมาทั้งหมดทุกคนว่าเรารู้สึกอะไรอยู่หรอ เราตอบตัวเองไม่ได้จริงๆทุกคนช่วยหน่อยนะ