เรารู้สึกไม่ปลอดภัยมากเลยค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ?

เรื่องมีอยู่ว่า วันเสาร์ที่ผ่านมาเราต้องไปเยี่ยมย่าที่รพ.แล้วเวลาจะไปเราต้องผ่านวินกลุ่มนึงแล้วข้ามสะพานไปขึ้นรถเมล์ เราก็ผ่านตรงนั้นบ่อยอยู่นะเวลาไปเรียนก็ต้องข้ามไปขึ้นรถเมล์ แล้ววันที่จะไปรพ.วันนั้นแบตโทรศัพท์หมดแล้ววินเขาก็ทักเราแบบว่าไปไหมเราเลยเอ้อไปดีกว่ามันน่าจะไปไวกว่า แล้วระหว่างถามเขาก็ถามอายุเราเขาบอกว่าเขาอายุ22 เราก็คุยไปเรื่อยๆแล้วเขาก็เริ่มถามเรื่องส่วนตัวเรา (ปล.เราอยู่บ้านเดียวกับแฟนและพ่อแม่แฟนนะคะ) ทำนองว่าย้ายมานานยัง บ้านเก่าอยู่ไหน แล้วจุดที่ทำให้เราไม่อยากคุยต่อก็คือตอนที่เขาถามว่าแฟนไปไหน ทำไมไม่ไปส่งทำไมปล่อยเราไปไหนมาไหนคนเดียว เราก็เลยบอกว่าแฟนทำงานค่ะ เขาก็พูดทำนองว่ามีแบบนี้อย่ามีเลยกว่าเนอะน้องเราก็ไม่ตอบ แล้วเขาก็บอกว่าพี่อยากคุยกับน้องมานานแล้วแต่กลัวน้องไม่คุยด้วย เราก็เงียบ พอมาถึงหน้ารพ.เขาก็ถามเรากลับตอนไหนกลับยังไง (ด้วยความที่พ่อแฟนเราก็ขับวินเดียวกับเขาเราเลยคุยด้วย) เราก็บอกมืดมั้ง กลับเองและพอหมดเวลาเยี่ยมเราลงลิฟต์มาเจอเขาดักรอเราเรากลัวมาก ณ ตอนนั้นเรารีบเดินหนีเขาก็เดินตามมาแล้วก็บอกว่า น้องกลับกับพี่ไหม เราเลยบอกไม่ค่ะฝนตก เขาก็บอกเราว่ามีชุดกันฝนเราก็บอกว่า ไม่ดีกว่าค่ะที่บ้านอยากให้กลับแท็กซี่มากกว่า แล้วเราก็รีบวิ่งออกมาหาแท็กซี่แล้วกลับมาห้องเล่าให้ที่บ้านฟังทั้งฝั่งบ้านเราและบ้านแฟน แฟนเราเห็นเราไม่สบายใจเลยไปหาเขาที่วินก่อนไปทำงาน ไปบอกว่าพี่ไปคุยอะไรกับแฟนผม เขาก็บอกเปล่า (แฟนเล่ามานะคะ) แฟนเลยบอกแล้วไอ้ที่ไปดักรอเขาที่รพ.ล่ะ เขาบอกว่าไปส่งลูกค้าพอดี ลูกเมียผมก็มีผมไม่ได้คิดอะไร คือเราไม่เชื่อแน่ๆ เพราะเขาจอดรถไว้หน้ารพ.แต่ตัวเขาอะมาอยู่หลังรพ. ลิฟต์ที่เราลงอยู่หลังรพ. แล้วพอเราไม่ไปกับเขาๆก็เดินกลับไปเอารถแล้วก็ขี่กลับนะคะตอนนั้น แฟนเราก็เลยบอกหรอ แล้วก็บอกว่า อย่าไปยุ่งอีกก็แล้วกัน เขาก็เงียบ พอมาวันนี้แฟนกะเราออกจากบ้านพร้อมกันแฟนไปทำงานเราสอบรอบบ่ายแฟนก็จอดรถมาส่งหน้าซอยตรงข้ามกะวิน วินคนนั้นเขาก็มองพอเราเดินไปถึงแฟนเราก็ขับรถไปแล้ววินคนนั้นเขาก็เรียกเรา บอกว่าน้องไปเรียกแฟนน้องมาสิวันนั้นมาขู่ไรพี่ไว้ พี่รอเจอนานแล้ว เราเลยบอกอะไรคะเขาทำงานค่ะ และพอเราสอบคาบแรกเสร็จแม่แฟนเราโทรมา บอกว่าเขาขึ้นไปถึงห้องที่เราอยู่ (จริงแฟลตที่เราอยู่มีคนเฝ้าข้างล่างนะคะ จะคอยดูคนผ่านไปมา คนแปลกหน้าเข้าเขาก็จะถาม) แล้ววินคนนั้นก็ไปถามลุงที่เฝ้าแฟลตว่าห้องตา...อยู่ไหนจะมาถามว่าทำไมไม่ไปขับวิน ลุงที่เฝ้าก็เลยบอกมาด้วยความที่แกไม่รู้ ซึ่งวินคนนั้นโกหกเขาขึ้นมาเพื่อมาขู่ เขาบอกกับพ่อแม่แฟนเราว่า บอกลูกตา...ด้วยนะผมอะรอเล่นเขาอยู่เจอที่ไหนผมจะกระทืบที่นั่น ผมไม่ยอมนะ แล้วพ่อแฟนเราก็ไหว้เขา พ่อแฟนเราบอกว่าขอโทษแทนลูกชายด้วย เขาก็ไม่ยอมจะรอเล่นแฟนเราอย่างเดียว บอกทำนองว่า ขอให้ผมได้เล่นลูกตา...เถอะตำรวจผมไม่กลัวหรอก เหมือนกับว่าเขาใหญ่ที่นั่นอะค่ะ แบบไม่กลัวใคร เขาบอกว่าแฟนเราไปทำท่านักเลงใส่ ซึ่งแฟนเราเป็นคนขี้อายมาก เรื่องอะไรแบบนี้ไม่เคยมี ที่บ้านก็ไม่เชื่ออยู่แล้ว แล้วพอเรากำลังกลับบ้านแม่ก็โทรมาอีกรอบนึง บอกว่าจะพาแฟนเราไปขอโทษเขา แล้ววินคนนั้นบอกว่า ต้องเอาเบียร์ลังนึงไปให้ด้วย คือเราอะไม่ยอมเราโดนเขามาตามเราแบบนี้ แล้วเขาก็มาคุกคามถึงห้องที่เราอยู่ แล้วก็มาขู่ทำร้าย เราทำอะไรไม่ได้เลยหรอคะ เราสงสารแฟนเราค่ะต้องมาเจออะไรแบบนี้ (ปล.เขาตัวเล็กมากค่ะ) แล้วตอนนี้ทางบ้านแฟนก็กลัวมากบ้านเราก็กลัวเราไม่ปลอดภัยเราก็กลัวแต่เราก็โมโหนะคะเขาไม่ใช่หรอที่ต้องมาขอโทษเราที่มาพูดจาน่าเกลียดใส่เรามาตามเรามาดักรอเรา แต่ยังมีหน้ามาบอกให้แฟนเราไปขอโทษให้ซื้อเบียร์ไปให้อีก เราคิดมากจริงๆนะคะ

ปล.หากทำไม่สมควรขอโทษด้วยนะคะกระทู้แรกของเราค่ะ
ปล.อยากให้ช่วยแชร์ความคิดเห็นหน่อยนะคะเรารู้สึกไม่ปลอดภัยเลยค่ะ
(อีกอย่างนะคะวันที่เรานั่งวินเขาไปตรงเสื้อวินไม่มีข้อมูลนะคะเหมือนเขาเอาออกทะเบียนเราก็ไม่เห็น เรารู้แต่เสื้อวินเขาว่าเบอร์อะไร)