อยากปรึกษาเพื่อนๆรบกวนให้คำแนะนำหน่อยค่ะ ขอเกริ่นก่อนว่า มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการตัดสินใจอนาคต ที่อยู่ระหว่างความชอบ ในไลฟ์สไตล์ในปัจจุบัน และ หน้าที่การงานในอนาคต
ตอนนี้เรามาเป็นออแพร์ ที่อเมริกา เพื่อฝึกภาษาอังกฤษและได้ใช้ชีวิตในต่างประเทศอย่างที่เราเคยคาดหวังไว้ตั้งแต่เด็กๆ เราเป็นคนที่ชอบภาษาอังกฤษมาก
ข้อดี : เรารักการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ เพราะวัฒนธรรม ความคิด และประสบการณ์ต่างๆที่ได้รับ เราสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้ เป็นเวลา 2 ปี ตอนนี้ผ่านไป 1 ปี 3 เดือนเเล้ว เหลือเวลาที่นี่อีกแค่ 9 เดือนเท่านั้นก็จะจบโครงการ ถ้าหลังจากนี้เเล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสมาอยู่อีกเมื่อไหร่
ข้อเสีย : หน้าที่การงานซึ่งก็คือการเลี้ยงเด็ก ไม่ได้มีผลดีต่ออนาคตแต่อย่างใด เราทำเพราะเหมือนทำไปวันๆ แต่อาศัยว่าวันหยุดได้ออกไปเที่ยว เปิดหูเปิดตา เราเรียนจบจุฬาฯ ใครๆก็ถามว่ามาเป็นพี่เลี้ยงเด็กทำไม ขนาดเราเรายังถามตัวเองเลย เพียงเพราะว่า เราอยากมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาเป็นเวลานานๆ ทำให้เราต้องเลือกเส้นทางนี้ ตัวเราไม่ได้มีความรู้ความสามารถพิเศษเฉพาะขนาดที่ว่า บริษัทจากต่างประเทศจะมาจ้างและทำวีซ่าให้เรา เราเลยเลือกมากับโครงการนี้
เรื่องมีอยู่ว่า เรามีคุณอาอยู่คนหนึ่ง ซึ่งท่านก็สุขภาพไม่ค่อยดีแล้ว แต่อยากจะถ่ายทอดความรู้ให้เราในเรื่องของธุรกิจ การจัดการทรัพย์สิน การซื้อขายที่ดิน การเล่นหุ้น พูดง่ายๆก็คือ อยากจะถ่ายทอดสิ่งที่มีทั้งหมดให้กับหลานๆ เพราะคุณอา ไม่มีลูก และคุณอาเป็นคนที่หัวใจกว้างขวาง ถือภาระหลายอย่างให้กับครอบครัวและญาติๆ อาเป็นคนประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานค่อนข้างสูง พูดง่ายๆก็คือเป็นคนรวยและมีสตางค์ แต่เนื่องจากมีสุขภาพที่ไม่ค่อยดี และค่อนข้างเตรียมตัวล่วงหน้าว่าจะถ่ายทอดสิ่งที่แกมีทั้งหมดให้กับคนข้างหลัง อาอยากให้เรากลับมาให้เร็วที่สุด เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะทำไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ปัญหาตอนนี้ของเราก็คือเราไม่รู้จะเลือกทางไหนเพราะเราก็ชอบชีวิตที่อเมริกา แต่ถ้าเลือกที่จะกลับไปเรียนรู้งานจากอา เรารู้เลยว่าก็จะยุ่งเหยิง เพราะต้องร่วมงานกับญาติพี่น้อง ซึ่งอาจจะตีกัน หรือมีปัญหาจุกจิก ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย เเล้วพอเราอยู่ในหมู่ญาติ เรารู้สึกไม่มีอิสระ เพราะเราเป็นผู้น้อยที่สุด เถียงไม่ค่อยจะได้
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหนคะ
งานง่อยๆในต่างประเทศ vs เรียนรู้ธุรกิจกับอา
ตอนนี้เรามาเป็นออแพร์ ที่อเมริกา เพื่อฝึกภาษาอังกฤษและได้ใช้ชีวิตในต่างประเทศอย่างที่เราเคยคาดหวังไว้ตั้งแต่เด็กๆ เราเป็นคนที่ชอบภาษาอังกฤษมาก
ข้อดี : เรารักการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ เพราะวัฒนธรรม ความคิด และประสบการณ์ต่างๆที่ได้รับ เราสามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้ เป็นเวลา 2 ปี ตอนนี้ผ่านไป 1 ปี 3 เดือนเเล้ว เหลือเวลาที่นี่อีกแค่ 9 เดือนเท่านั้นก็จะจบโครงการ ถ้าหลังจากนี้เเล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสมาอยู่อีกเมื่อไหร่
ข้อเสีย : หน้าที่การงานซึ่งก็คือการเลี้ยงเด็ก ไม่ได้มีผลดีต่ออนาคตแต่อย่างใด เราทำเพราะเหมือนทำไปวันๆ แต่อาศัยว่าวันหยุดได้ออกไปเที่ยว เปิดหูเปิดตา เราเรียนจบจุฬาฯ ใครๆก็ถามว่ามาเป็นพี่เลี้ยงเด็กทำไม ขนาดเราเรายังถามตัวเองเลย เพียงเพราะว่า เราอยากมาใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาเป็นเวลานานๆ ทำให้เราต้องเลือกเส้นทางนี้ ตัวเราไม่ได้มีความรู้ความสามารถพิเศษเฉพาะขนาดที่ว่า บริษัทจากต่างประเทศจะมาจ้างและทำวีซ่าให้เรา เราเลยเลือกมากับโครงการนี้
เรื่องมีอยู่ว่า เรามีคุณอาอยู่คนหนึ่ง ซึ่งท่านก็สุขภาพไม่ค่อยดีแล้ว แต่อยากจะถ่ายทอดความรู้ให้เราในเรื่องของธุรกิจ การจัดการทรัพย์สิน การซื้อขายที่ดิน การเล่นหุ้น พูดง่ายๆก็คือ อยากจะถ่ายทอดสิ่งที่มีทั้งหมดให้กับหลานๆ เพราะคุณอา ไม่มีลูก และคุณอาเป็นคนที่หัวใจกว้างขวาง ถือภาระหลายอย่างให้กับครอบครัวและญาติๆ อาเป็นคนประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานค่อนข้างสูง พูดง่ายๆก็คือเป็นคนรวยและมีสตางค์ แต่เนื่องจากมีสุขภาพที่ไม่ค่อยดี และค่อนข้างเตรียมตัวล่วงหน้าว่าจะถ่ายทอดสิ่งที่แกมีทั้งหมดให้กับคนข้างหลัง อาอยากให้เรากลับมาให้เร็วที่สุด เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าวันไหนเขาจะทำไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ปัญหาตอนนี้ของเราก็คือเราไม่รู้จะเลือกทางไหนเพราะเราก็ชอบชีวิตที่อเมริกา แต่ถ้าเลือกที่จะกลับไปเรียนรู้งานจากอา เรารู้เลยว่าก็จะยุ่งเหยิง เพราะต้องร่วมงานกับญาติพี่น้อง ซึ่งอาจจะตีกัน หรือมีปัญหาจุกจิก ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย เเล้วพอเราอยู่ในหมู่ญาติ เรารู้สึกไม่มีอิสระ เพราะเราเป็นผู้น้อยที่สุด เถียงไม่ค่อยจะได้
ถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหนคะ