ผมอายุ 26 ทำงานแล้ว แฟนอายุ 23 พึ่งเรียนจบ ช่วงเวลาที่ผ่านมาเราสองคนรักกันมาก ต่างคนต่างเทคแคร์กันและกัน ผมเลิกงานก็ไปรับไปส่ง บ้านเราอยู่ใกล้กัน เจอกันแทบตลอดเวลา ไปเที่ยวตจว.ด้วยกันหลายครั้ง ผมคิดว่าดูแลเขาดีมากแต่อาจจะดีไม่พอ มีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยเรื่องทัศนคติที่ไม่ตรงกันบางเรื่อง พอเริ่มตึง ต่างคนต่างเงียบ พอเวลาผ่านไป ก็หายเองทั้งคู่ กลับมาดีกัน ใช้ชีวิตเฮฮากันต่อ ไลฟ์สไตล์ต่างกันอยู่นิดหน่อย จนคบกันมาได้ 1 ปี เขาเรียนต่อโทในประเทศ เจอเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ๆ เขาบอกเลิกผมด้วยเหตุผลที่ว่า "ผมไม่ค่อยโทรไปง้อเวลามีปัญหากัน ชอบปล่อยให้หายเอง เบื่อที่เขาต้องโทรมาหาก่อนตลอด ชีวิตเขาตอนนี้สามารอยู่คนเดียวได้ มีความสุขกับเพื่อนๆ และอยากตั้งใจเรียน 1 ปีที่ผ่านมาเขามีความสุขมากๆ แต่ผมไม่ค่อยปรับตัวเข้าหาเขาบ้างเลย ไม่ต้องรอเค้านะ" ผมก็เข้าใจเพราะมันก็จิงเรื่องที่ผมไม่เคลียร์ปัญหา
ผมยอมรับกับผลที่เกิดขึ้น ผมเห็นเขาตัดสินใจแบบนั้นแล้วทำให้เขามีสบายใจ ผมก็อยากเห็นคนรักผมมีความสุข เราจึงเลิกกันด้วยดี (มีความสุขบนคราบน้ำตากันทั้งคู่ เขาเสียใจ ผมเสียใจ แต่เราต้องเลิกกัน) ระหว่างที่เลิกกัน ผมตามง้ออยู่เกือบ 2 สัปดาห์ขอโอกาส แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาก็มีติดต่อมาหาผมบ้าง เป็นการพูดคุยเรื่องการเรียนของเขา เช่นเคยคับผมเห็นเขามีความสุข ดีใจที่สอบผ่าน ผมก็มีความสุขและดีใจไปด้วย ได้แต่เป็นกำลังใจให้เขาต่อไป รอคอยดูความสำเร็จของเขา ผมลองติดต่อกลับไปบ้าง น้ำเสียงเขาก็คุยปกติ แต่ไม่ค่อยอยากพูดกับผมมากเท่าไหร่ ผมเลยไม่อยากโทรไปคุยมาก กลัวเขาจะรำคาน คิดว่าในอนาคตผมก็จะทักไปหาเรื่อยๆเดือนละ 1 ครั้ง ยังอยากให้เขารู้ว่าเรายังอยู่ข้างๆเขานะ ไม่อยากให้เขาหายไป ยอมรับคับ ยังรักมาก คิดถึงตลอด ตอนอยู่กับเขาแล้วสบายใจมาก ยังคงรอแบบมีสติคับ เคยถามเขาว่าอนาคตผมกลับไปจีบใหม่ได้ไหม เรามีโอกาสกลับมาคบกันได้เปล่า เขาตอบว่า "อาจจะเป็นไปได้ แต่ไม่ใช่เร็วๆนี้"
ตอนนี้ระหว่างที่อยู่ตัวคนเดียว คิดอะไรได้เยอะมาก เราเคยทำไม่ดีตรงไหน อะไรที่เคยทำแล้วเขาไม่สบายใจ ที่ผ่านมาเราละเลยปัญหาที่เกิดตรงไหนบ้าง ไลฟ์สไตล์บางอย่างจิงๆผมก็ชอบทำนี่หว่า ทำไมตอนนั้นไม่ทำ ในอนาคตยังอยากไปจีบเขาใหม่ ลองคุย ให้เขาเห็นว่าเราปรับตัวเข้าหาเขาได้นะ ขอโอกาสจากเขาอีกสักครั้ง ครั้งหน้าเราสามารถดูแลเขาได้ดีกว่าเดิม แต่ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน ? ถึงทำให้เขากล้าเปิดใจกับเราอีกครั้ง เพื่อนๆคนไหนมีประสบการณ์คล้ายๆผมบ้าง คิดว่ามีโอกาสที่จะกลับมาคบกันใหม่ได้หรือเปล่าคับ ?
ความรักแบบนี้พอจะมีโอกาสกลับมาคบกันใหม่หรือเปล่า ?
ผมยอมรับกับผลที่เกิดขึ้น ผมเห็นเขาตัดสินใจแบบนั้นแล้วทำให้เขามีสบายใจ ผมก็อยากเห็นคนรักผมมีความสุข เราจึงเลิกกันด้วยดี (มีความสุขบนคราบน้ำตากันทั้งคู่ เขาเสียใจ ผมเสียใจ แต่เราต้องเลิกกัน) ระหว่างที่เลิกกัน ผมตามง้ออยู่เกือบ 2 สัปดาห์ขอโอกาส แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาก็มีติดต่อมาหาผมบ้าง เป็นการพูดคุยเรื่องการเรียนของเขา เช่นเคยคับผมเห็นเขามีความสุข ดีใจที่สอบผ่าน ผมก็มีความสุขและดีใจไปด้วย ได้แต่เป็นกำลังใจให้เขาต่อไป รอคอยดูความสำเร็จของเขา ผมลองติดต่อกลับไปบ้าง น้ำเสียงเขาก็คุยปกติ แต่ไม่ค่อยอยากพูดกับผมมากเท่าไหร่ ผมเลยไม่อยากโทรไปคุยมาก กลัวเขาจะรำคาน คิดว่าในอนาคตผมก็จะทักไปหาเรื่อยๆเดือนละ 1 ครั้ง ยังอยากให้เขารู้ว่าเรายังอยู่ข้างๆเขานะ ไม่อยากให้เขาหายไป ยอมรับคับ ยังรักมาก คิดถึงตลอด ตอนอยู่กับเขาแล้วสบายใจมาก ยังคงรอแบบมีสติคับ เคยถามเขาว่าอนาคตผมกลับไปจีบใหม่ได้ไหม เรามีโอกาสกลับมาคบกันได้เปล่า เขาตอบว่า "อาจจะเป็นไปได้ แต่ไม่ใช่เร็วๆนี้"
ตอนนี้ระหว่างที่อยู่ตัวคนเดียว คิดอะไรได้เยอะมาก เราเคยทำไม่ดีตรงไหน อะไรที่เคยทำแล้วเขาไม่สบายใจ ที่ผ่านมาเราละเลยปัญหาที่เกิดตรงไหนบ้าง ไลฟ์สไตล์บางอย่างจิงๆผมก็ชอบทำนี่หว่า ทำไมตอนนั้นไม่ทำ ในอนาคตยังอยากไปจีบเขาใหม่ ลองคุย ให้เขาเห็นว่าเราปรับตัวเข้าหาเขาได้นะ ขอโอกาสจากเขาอีกสักครั้ง ครั้งหน้าเราสามารถดูแลเขาได้ดีกว่าเดิม แต่ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหน ? ถึงทำให้เขากล้าเปิดใจกับเราอีกครั้ง เพื่อนๆคนไหนมีประสบการณ์คล้ายๆผมบ้าง คิดว่ามีโอกาสที่จะกลับมาคบกันใหม่ได้หรือเปล่าคับ ?