ข้อความจากคุณวิชัย หนึ่งในผู้ทำหนังเรื่องgirls don't cry
#girlsdontcry
SO LONG
นึกจะเขียนอะไรสักอย่างสั่งลาหนังเรื่องนี้ แต่ไม่มีเวลา และคิดไม่ออกสักที
แต่กลัวว่าพรุ่งนี้มะรืนเราจะยุ่งจนลืมไปซะก่อน
พูดกันตรงๆ ผมกับคุณต้อมก็ไม่เคยคิดว่าหนังเรื่องนี้มันจะเลยเถิดมาไกลขนาดนี้ จากแรกเริ่มที่คิดกันว่าจะทำสารคดีปล่อยเป็นคลิปในยูทูป จนกลายเป็นฉายโรงเล็กๆ เป็นฉายโรงทั่วประเทศ จากนั้นมันก็กลายเป็นภาพยนตร์ จากนั้นก็มีนวพลเข้ามา
ปีนี้เป็นปีที่เหนื่อยยากมากๆ สำหรับตัวผม
มันเหมือนสอบไล่ของช่วงชีวิตนี้ ทุกอย่างต้องใช้สกีลชีวิตเยอะมาก
ทั้งเรื่องงานเฮาส์ ทั้งเรื่องบ้าน เรื่องลูก และเรื่องนี้
มันคงจะเป็นเรื่องที่ไม่เมคเซนส์มากๆ ถ้าจะบอกว่า งานนี้โคตรเหนื่อย เพราะงานนี้เรามารับช่วงหลังจากที่งานทั้งหมดมันเกือบเสร็จหมดแล้ว
คนที่เหนื่อยมากจริงๆ น่าจะเป็นตัวนวพล และซีดีมากกว่า
แต่งานนี้พิสูจน์แล้วจริงๆ ว่า ตัวเราเองเลยวัยที่จะทำอะไรหลายๆ อย่างแล้วจริงๆ งานนี้
โรยมากๆ
--
มันไม่มีใครได้หนังที่อยากได้ 100% หรอก
ความรู้สึกแรกที่ได้หนังรอบแรก เราก็บอกนวพลเหมือนกันว่า ไม่เหมือนกับที่คิด แต่การที่เราต้องการตัวนวพลมา เพื่อให้เขาพาตัวหนังไปยังทิศทางที่เราคิดไม่ถึง จุดนี้นวพลก็ทำงานของตัวเองได้ลุล่วงแล้วจริงๆ
และนั่นคือเหตุผลที่งานนี้ต้องเป็นผู้กำกับคนนี้เท่านั้น
คงไม่ต้องพูดความรู้สึกเกี่ยวกับหนังอีกแล้ว เพราะพูดไปหลายรอบ
มาพูดถึงความรู้สึกของการได้อยู่เบื้องหลังหนังหนึ่งเรื่องดีกว่า
--
girls don't cry เล่าถึงเบื้องหลังความรู้สึกของ bnk
แต่มันก็พาตัวผมไปถึงเบื้องหลังของการเป็นเบื้องหลังการสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง
โอเค ประสบการณ์แค่เรื่องเดียว มันคงจะเล็กประติ๋วมาก ที่จะมาเขียนรีวิวอย่างคนที่ทำงานมานาน
แต่เรารู้สึกว่า แค่เรื่องเดียวก็บอกได้ว่า การทำงานเบื้องหลังนั้นเดือดมาก
อาจจะไม่ได้ลงแรง ลงมือเหงื่อแตก แต่เดือดในแง่ความรู้สึกและการประนีประนอม หลายฝ่าย
หลายฝ่าย...หมายถึงหลายฝ่ายจริงๆ
งานนี้มีกรุ๊ปไลน์มากกว่า 10 กรุ๊ปที่ active พร้อมกัน
เกิดมา ไม่เคยคุยไลน์ทีละมหาศาลขนาดนี้มาก่อน
ไม่เคยคุยโทรศัพท์จนหูฟังบลูทูธถ่านหมดระหว่างวันสองสามรอบมากก่อน ซึ่งแน่นอนว่า เราก็ทำตัวดีกับหลายคน ทำตัวแย่กับหลายคน
งานนี้ได้เดินทางเข้าไปถึงจุดที่ ถ้าไม่ได้ทำหนังเอง ก็คงไม่มีวันรู้แน่ๆ
ซึ่งระหว่างนั้นไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
ตอนนี้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมันดีแล้วแหละ
--
มาถึงส่วนที่ยากที่สุดสำหรับวิชัย - การเอ่ยชื่อคน (ซึ่งมั่นใจว่าจำไม่หมดแน่นอน - ถ้าใครผ่านมาอ่านเจอแล้วพบว่าเราตกหล่นไป ก็ขออภัยด้วยนะครับ)
- ความต้องการหลายอย่างของนวพล สร้างความลำบากใจให้กับเราเหมือนกัน 55555
แต่เข้าใจเลยว่า ทุกคนทำงาน ทุกคนอยากให้งานออกมาอย่างที่ต้องการ และผู้กำกับก็ควรจะเป็นคนที่ demanding สูงที่สุด - เข้าใจได้เลย
เราก็ยังดีใจที่ได้นวพลมาดูแลโปรเจ็คนี้
แต่สิ่งที่ทำให้เราดีใจมากกว่านั้นคือการเห็นว่าผู้กำกับอินกับงานนี้ในระดับ personal แบบนี้
สำหรับเรา มันเหมือนการเอา subject 2 อย่างนี้มาเจอกันเป็นเรื่องที่ถูกต้อง
- ซีดีคือโปรดิวเซอร์ที่รับภาระเป็นพี่เลี้ยงวิชัยระหว่างทางด้วย เราน่าจะทำอะไรประสาท-ไปหลายครั้ง ต้องขออภัยด้วยนะฮะ
- อีกคนที่เราน่าจะต้องพูดถึงคือ นางสาวแจมมี่แจม
ตอนที่โปรเจ็คนี้กำลังเข้มข้น นางสาวแตงโม - traffic control คนเก่าของ salmon house ลาออกไป แต่ตอนนั้นเราโชคดีที่รับแจมมาทำงานต่อพอดี
ไม่แน่ใจว่าพนักงานใหม่คนนี้จะรับมืออะไรที่ยุ่งยากได้มั้ย
แต่ปรากฏว่าแจม handle ทุกอย่างได้ดีมากกว่าที่คิด ยกงานจุกจิกออกจากตัวไปเกือบหมด ไล่เช็คทุกอย่างให้ (รวมทั้งมาไล่เช็คกูเช้าเย็นอย่างกับอาจารย์มาทวงงานด้วย สัด 555)
ไม่ได้แจม งานนี้เส้นเลือดสมองมีแตกตายไปแล้วแน่นอน
- ขอบคุณทีมพี่เอ๋ GDH ไม่ได้พวกพี่ พวกผมตายแน่นอน ขออภัยอย่างสูงถ้าไปทำอะไรให้ปวดหัว ขอบคุณที่เอ็นดูเจ้าแจมมันนะครับ
ได้ยินเจ้าแจมมาเล่าให้ฟังเรื่องคุยกับคุณเบ๊นสนุกสนาน เราก็รู้สึกดีใจด้วย ที่งานนี้ทำให้กลายเป็นเพื่อนกัน
- ขอบคุณทีม PR ก้อย แจน พี่ปริ๊น ที่ช่วยประคับประคองทุกอย่างให้เป็นไปได้ว่ะ ถึงมันจะทำไม่ได้อย่างที่วางแผนไว้ แต่ก็ขอบคุณมากๆ ฮะ
- ขอบคุณคุณ ซึ้งจิต รักการ (รู้กันนะ) ถึงสิ่งที่พวกพี่คิดมา มันจะเป็นจริงน้อยมาก แต่การมาถึงของพวกพี่ทำให้ผมสบายใจสบายหัวมากเลยครับ - เออ นี่...เจ้าพวกห้องการตลาด salmon พวกแกแข็งแกร่งว่ะ ไม่น่าเชื่อว่าเอาจนรอดมาได้
- เจ้าพวก salmon house สุดท้ายเราก็ทำอย่างที่ตั้งใจไม่ได้ (วันกาล่าทุกคนต้องชิล - สุดท้ายทุกคน
ก็ทำงานกันไฟไหม้บ้านอยู่ดี) ไอ้เม้งที่ตัด voxpop เป็นโรงงานเลย ไอ้ชิลที่นะ...เดอะแบกจริงๆ
- ทีม online BNK48, ทำงานด้วยสบายใจมากๆ ฮะ ราบรื่นโคตร ขอบคุณมากครับ
- คุณเบิ้ม BNK พักผ่อนบ้างนะคุณเบิ้ม
- คุณต้อมและคุณจ๊อบ ไม่รู้จะยังไงดี เอาเป็นว่าขอบคุณมากครับที่วางใจให้พวกเราทำงานนี้ และปล่อยให้พวกเราได้งานอย่างที่เราอยากได้จริงๆ
- มั่นใจมากว่า ต้องลืมใครสักคนแน่ๆ
สุดท้าย
ขอบคุณคนดูที่เอ็นดูหนัง girls don't cry นะครับ
สุกท้ายของสุดท้าย
- น้องๆ BNK48 ไม่ว่าน้องจะอยู่ตำแหน่งของวง น้องทุกคนมีคุณค่าในตัวเองนะ
น้องเป็นพระอาทิตย์ในจักรวาลตัวเองเสมอ
ตอนนี้น้องอาจต้องการแค่เวลาและประสบการณ์ชีวิตให้เป็นเชื้อเพลิงในการเดินทางหาจักรวาลของตัวเองเท่านั้น
พึงระลึกไว้เสมอว่าเรากำลังทำอะไร เรากำลังจะไปไหน
ทำในสิ่งที่ต้องทำ แต่อย่าลืมสิ่งที่ตัวเองอยากทำนะ
และพี่ขอให้น้องๆ เจอจักรวาลของตัวเองเร็วๆ นะครับ
วิชัย
090918
วิชัย หนึ่งในคนทำGirls don't cry เขียนสั่งลาและเล่าเบื้องหลัง Girls don't cry! (So long)
#girlsdontcry
SO LONG
นึกจะเขียนอะไรสักอย่างสั่งลาหนังเรื่องนี้ แต่ไม่มีเวลา และคิดไม่ออกสักที
แต่กลัวว่าพรุ่งนี้มะรืนเราจะยุ่งจนลืมไปซะก่อน
พูดกันตรงๆ ผมกับคุณต้อมก็ไม่เคยคิดว่าหนังเรื่องนี้มันจะเลยเถิดมาไกลขนาดนี้ จากแรกเริ่มที่คิดกันว่าจะทำสารคดีปล่อยเป็นคลิปในยูทูป จนกลายเป็นฉายโรงเล็กๆ เป็นฉายโรงทั่วประเทศ จากนั้นมันก็กลายเป็นภาพยนตร์ จากนั้นก็มีนวพลเข้ามา
ปีนี้เป็นปีที่เหนื่อยยากมากๆ สำหรับตัวผม
มันเหมือนสอบไล่ของช่วงชีวิตนี้ ทุกอย่างต้องใช้สกีลชีวิตเยอะมาก
ทั้งเรื่องงานเฮาส์ ทั้งเรื่องบ้าน เรื่องลูก และเรื่องนี้
มันคงจะเป็นเรื่องที่ไม่เมคเซนส์มากๆ ถ้าจะบอกว่า งานนี้โคตรเหนื่อย เพราะงานนี้เรามารับช่วงหลังจากที่งานทั้งหมดมันเกือบเสร็จหมดแล้ว
คนที่เหนื่อยมากจริงๆ น่าจะเป็นตัวนวพล และซีดีมากกว่า
แต่งานนี้พิสูจน์แล้วจริงๆ ว่า ตัวเราเองเลยวัยที่จะทำอะไรหลายๆ อย่างแล้วจริงๆ งานนี้
--
มันไม่มีใครได้หนังที่อยากได้ 100% หรอก
ความรู้สึกแรกที่ได้หนังรอบแรก เราก็บอกนวพลเหมือนกันว่า ไม่เหมือนกับที่คิด แต่การที่เราต้องการตัวนวพลมา เพื่อให้เขาพาตัวหนังไปยังทิศทางที่เราคิดไม่ถึง จุดนี้นวพลก็ทำงานของตัวเองได้ลุล่วงแล้วจริงๆ
และนั่นคือเหตุผลที่งานนี้ต้องเป็นผู้กำกับคนนี้เท่านั้น
คงไม่ต้องพูดความรู้สึกเกี่ยวกับหนังอีกแล้ว เพราะพูดไปหลายรอบ
มาพูดถึงความรู้สึกของการได้อยู่เบื้องหลังหนังหนึ่งเรื่องดีกว่า
--
girls don't cry เล่าถึงเบื้องหลังความรู้สึกของ bnk
แต่มันก็พาตัวผมไปถึงเบื้องหลังของการเป็นเบื้องหลังการสร้างภาพยนตร์สักเรื่อง
โอเค ประสบการณ์แค่เรื่องเดียว มันคงจะเล็กประติ๋วมาก ที่จะมาเขียนรีวิวอย่างคนที่ทำงานมานาน
แต่เรารู้สึกว่า แค่เรื่องเดียวก็บอกได้ว่า การทำงานเบื้องหลังนั้นเดือดมาก
อาจจะไม่ได้ลงแรง ลงมือเหงื่อแตก แต่เดือดในแง่ความรู้สึกและการประนีประนอม หลายฝ่าย
หลายฝ่าย...หมายถึงหลายฝ่ายจริงๆ
งานนี้มีกรุ๊ปไลน์มากกว่า 10 กรุ๊ปที่ active พร้อมกัน
เกิดมา ไม่เคยคุยไลน์ทีละมหาศาลขนาดนี้มาก่อน
ไม่เคยคุยโทรศัพท์จนหูฟังบลูทูธถ่านหมดระหว่างวันสองสามรอบมากก่อน ซึ่งแน่นอนว่า เราก็ทำตัวดีกับหลายคน ทำตัวแย่กับหลายคน
งานนี้ได้เดินทางเข้าไปถึงจุดที่ ถ้าไม่ได้ทำหนังเอง ก็คงไม่มีวันรู้แน่ๆ
ซึ่งระหว่างนั้นไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี
ตอนนี้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมันดีแล้วแหละ
--
มาถึงส่วนที่ยากที่สุดสำหรับวิชัย - การเอ่ยชื่อคน (ซึ่งมั่นใจว่าจำไม่หมดแน่นอน - ถ้าใครผ่านมาอ่านเจอแล้วพบว่าเราตกหล่นไป ก็ขออภัยด้วยนะครับ)
- ความต้องการหลายอย่างของนวพล สร้างความลำบากใจให้กับเราเหมือนกัน 55555
แต่เข้าใจเลยว่า ทุกคนทำงาน ทุกคนอยากให้งานออกมาอย่างที่ต้องการ และผู้กำกับก็ควรจะเป็นคนที่ demanding สูงที่สุด - เข้าใจได้เลย
เราก็ยังดีใจที่ได้นวพลมาดูแลโปรเจ็คนี้
แต่สิ่งที่ทำให้เราดีใจมากกว่านั้นคือการเห็นว่าผู้กำกับอินกับงานนี้ในระดับ personal แบบนี้
สำหรับเรา มันเหมือนการเอา subject 2 อย่างนี้มาเจอกันเป็นเรื่องที่ถูกต้อง
- ซีดีคือโปรดิวเซอร์ที่รับภาระเป็นพี่เลี้ยงวิชัยระหว่างทางด้วย เราน่าจะทำอะไรประสาท-ไปหลายครั้ง ต้องขออภัยด้วยนะฮะ
- อีกคนที่เราน่าจะต้องพูดถึงคือ นางสาวแจมมี่แจม
ตอนที่โปรเจ็คนี้กำลังเข้มข้น นางสาวแตงโม - traffic control คนเก่าของ salmon house ลาออกไป แต่ตอนนั้นเราโชคดีที่รับแจมมาทำงานต่อพอดี
ไม่แน่ใจว่าพนักงานใหม่คนนี้จะรับมืออะไรที่ยุ่งยากได้มั้ย
แต่ปรากฏว่าแจม handle ทุกอย่างได้ดีมากกว่าที่คิด ยกงานจุกจิกออกจากตัวไปเกือบหมด ไล่เช็คทุกอย่างให้ (รวมทั้งมาไล่เช็คกูเช้าเย็นอย่างกับอาจารย์มาทวงงานด้วย สัด 555)
ไม่ได้แจม งานนี้เส้นเลือดสมองมีแตกตายไปแล้วแน่นอน
- ขอบคุณทีมพี่เอ๋ GDH ไม่ได้พวกพี่ พวกผมตายแน่นอน ขออภัยอย่างสูงถ้าไปทำอะไรให้ปวดหัว ขอบคุณที่เอ็นดูเจ้าแจมมันนะครับ
ได้ยินเจ้าแจมมาเล่าให้ฟังเรื่องคุยกับคุณเบ๊นสนุกสนาน เราก็รู้สึกดีใจด้วย ที่งานนี้ทำให้กลายเป็นเพื่อนกัน
- ขอบคุณทีม PR ก้อย แจน พี่ปริ๊น ที่ช่วยประคับประคองทุกอย่างให้เป็นไปได้ว่ะ ถึงมันจะทำไม่ได้อย่างที่วางแผนไว้ แต่ก็ขอบคุณมากๆ ฮะ
- ขอบคุณคุณ ซึ้งจิต รักการ (รู้กันนะ) ถึงสิ่งที่พวกพี่คิดมา มันจะเป็นจริงน้อยมาก แต่การมาถึงของพวกพี่ทำให้ผมสบายใจสบายหัวมากเลยครับ - เออ นี่...เจ้าพวกห้องการตลาด salmon พวกแกแข็งแกร่งว่ะ ไม่น่าเชื่อว่าเอาจนรอดมาได้
- เจ้าพวก salmon house สุดท้ายเราก็ทำอย่างที่ตั้งใจไม่ได้ (วันกาล่าทุกคนต้องชิล - สุดท้ายทุกคน
- ทีม online BNK48, ทำงานด้วยสบายใจมากๆ ฮะ ราบรื่นโคตร ขอบคุณมากครับ
- คุณเบิ้ม BNK พักผ่อนบ้างนะคุณเบิ้ม
- คุณต้อมและคุณจ๊อบ ไม่รู้จะยังไงดี เอาเป็นว่าขอบคุณมากครับที่วางใจให้พวกเราทำงานนี้ และปล่อยให้พวกเราได้งานอย่างที่เราอยากได้จริงๆ
- มั่นใจมากว่า ต้องลืมใครสักคนแน่ๆ
สุดท้าย
ขอบคุณคนดูที่เอ็นดูหนัง girls don't cry นะครับ
สุกท้ายของสุดท้าย
- น้องๆ BNK48 ไม่ว่าน้องจะอยู่ตำแหน่งของวง น้องทุกคนมีคุณค่าในตัวเองนะ
น้องเป็นพระอาทิตย์ในจักรวาลตัวเองเสมอ
ตอนนี้น้องอาจต้องการแค่เวลาและประสบการณ์ชีวิตให้เป็นเชื้อเพลิงในการเดินทางหาจักรวาลของตัวเองเท่านั้น
พึงระลึกไว้เสมอว่าเรากำลังทำอะไร เรากำลังจะไปไหน
ทำในสิ่งที่ต้องทำ แต่อย่าลืมสิ่งที่ตัวเองอยากทำนะ
และพี่ขอให้น้องๆ เจอจักรวาลของตัวเองเร็วๆ นะครับ
วิชัย
090918