พวกเราคงได้เห็นปัญหาสังคมทั่วไป ที่หลายเรื่องเกิดจากการไม่เคารพกติกาของสังคม
นิดๆ หน่อยๆ ซอกแซก หลบหลีกได้นิดนึง ก็ขอทำละกัน เพราะมันสะดวกต่อตัวเอง
จะเรียกว่ามักง่าย หรือไม่มีวินัย ก็ได้ค่ะ
เราก็ได้ยินคนในสังคมพูดถึงเรื่องปัญหาไม่มีวินัยของคนไทย ก็อยากรู้ว่า ถ้าจะเริ่มแก้ ต้องเริ่มที่ตรงไหน
เช่น
- ค่านิยมของคนในสังคม (คนไทยเอง ก็ยังพูดเองประมาณว่า ทำอะไรตามใจ คือ ไทยแท้ 555)
ซึ่งมันปลูกฝัง ออกดอกออกผลมานานหลายชั่วอายุคนค่ะ ถ้าจะแก้ที่ค่านิยม ทัศนคติ
ก็ต้องเริ่มอย่างจริงจังตั้งแต่วันนี้ ใช้เวลานานหน่อยค่ะ แต่ต้องทำค่ะ
- ระบบระเบียบ โครงสร้างต่างๆ การบังคับใช้กฎหมายต่างๆ อันนี้ก็ต้องปรับปรุงให้เป็นธรรม รอบด้าน
และสอดคล้องกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไปด้วย ใช่ค่ะ อันนี้เรื่องใหญ่ เพราะต้องเกี่ยวกับหลายภาคส่วน
ต้องมีเวทีพูดคุย หาข้อตกลงที่เห็นร่วมกัน แล้วเอาไปกำหนด เอาไปบังคับใช้ ... ฯลฯ บลา บลา
ซึ่งถึงแม้จะยุ่งยาก หลายฝ่าย ใช้เวลา แต่ก็ต้องทำเช่นกันค่ะ
- หลายครั้งที่ได้ยินว่า วินัย เริ่มง่ายๆ จากตัวเราเองนี่แหละ ตัวพวกเราทุกคนเองนี่แหละค่ะ
เริ่มทำเลยตอนนี้ ได้ผลทันที!!! ไม่ต้องรอนาน และเป็นการเพาะเชื้อ หรือแพร่เชื้อดีๆ ไปสู่สังคมได้ด้วยค่ะ
เราไม่เคยคิดในประเด็นนี้อย่างจริงจัง จนกระทั่ง.....
ญาติเราเล่าให้ฟังว่า เมื่อเดือนที่แล้ว ญาติเรียกมอไซวิน (ขอเขียนย่อแบบนี้นะคะ)
จากซอยแถวบ้านห่างไปแค่ 40-50 เมตร เพื่ออ้อมไปส่งที่ซอยบ้านที่อยู่ฝั่งเดียวกัน
มันเป็นถนนใหญ่จึงมีเกาะกลางถนน การย้อนไปแค่ 40-50 เมตร
ปกติที่พี่วินชอบทำ คือ ก็วิ่งสวนเลนไปเลย เลาะเอาตามขอบทาง หรือวิ่งสวนขี้นไปบทฟุตบาทนั่นแหละ
มันสะดวกที่สุด ไวที่สุด ทั้งสองฝ่ายถูกใจ ได้ดั่งประสงค์ ไม่เปลืองเวลา ประหยัดค่ารถ
ซึ่งตรงนั้นมันมีจุดจอดรถสองแถว จะมีคนเรียกวินให้ขับเลาะฟุตบาทอยู่เรื่อยๆ เพื่อย้อนไปเข้าหมู่บ้าน
เห็นกันเป็นประจำ จนเป็นเรื่องปกติ
แต่ญาติเราบอกว่า ไม่เป็นไร ให้วิ่งตามกฎจราจร คือมอไซต้องวิ่งไปอีกเกือบ 300 เมตร เพื่อไปกลับรถข้ามเกาะกลาง
แล้ววิ่งย้อนกลับมา แล้วก็ไปกลับรถอ้อมเกาะกลางอีกที เพื่อกลับมาฝั่งเดิม (คงพอเดาภาพออกนะคะ)
เสียเวลามากขึ้น เสียตังมากขึ้น ...แต่ยังโชคดีที่พี่วินคนนี้ไม่บ่น พอบ่อยครั้งเข้า คนในวินนี้ก็คงคุ้นกับญาติเราแล้วมั้ง
พี่วินคนนี้ยังบอกกับญาติเราว่า บางครั้ง เค้าก็จะบอกกับผู้โดยสารให้ทำแบบนี้ ซึ่งบางคนก็ยอม บางคนก็ไม่ยอม 55
(ใช่ค่ะ เพราะมันเสียเวลา เสียค่ารถมากขึ้น ไม่ได้สะดวกดั่งใจ ทั้งๆ ที่มันละเมิดกติกาของสังคม น่าคิดนะคะ??)
เราฟังเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่า ถ้าเรามองย้อนตัวเอง ตัวเรายังมักง่าย ไร้วินัยอยู่หรือเปล่า??
พวกเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ ก็ตาม
- ตัวเราเคยจอดรถซื้อของริมทางก่อนเข้าหมู่บ้าน ทั้งๆ ที่รู้ว่า มันทำให้รถติดอยู่บ้างถ้าจอดกันเรื่อยๆ
แต่เราก็ยังทำต่อไป เพราะมัน "ยัง" ไม่มีป้ายห้ามจอดมาติดไว้ คนอื่นๆ ก็ทำเช่นกัน เพราะก็เห็นคนอื่นทำกันนี่นา
เป็นการแพร่เชื้อไม่ดีให้แก่สังคม ด้วยการที่หลายคนช่วยกันทำไม่ถูกให้คนอื่นเห็น แล้วคนอื่นๆ ก็ทำกันต่อไป
จนเป็นเหมือนเรื่องปกติ
- หลังจากนั้น มีป้ายห้ามจอดมาติดไว้ ผ่านไปเดือนกว่าแล้ว แต่ยังไม่มีตำรวจจราจรมาคอยจับ
เราก็เห็นว่า ก็ยังมีรถมาจอดซื้อของอยู่เรื่อยๆ เป็นปกติ 555 เหมือนไม่มีป้ายห้ามจอด
ถ้ามองแบบเข้าใจ คือ บางคนเค้าเคยชิน เค้าก็ไม่รู้ว่า แต่ก่อนให้จอดได้ แต่ตอนนี้ห้ามจอดแล้ว
หรือบางคนก็เห็นป้ายห้ามจอด แต่ที่ยังจอดอยู่ "เพราะไม่เห็นตำรวจ (มาคอยจับ)" 555
ถ้าพวกเรายังมองว่า ก็มันสะดวกฉันนี่นา ถ้าไม่จอดตรงนี้ ฉันต้องไปจอดอีกไกล หรือฉันจะไปจอดตรงไหน
ฉันก็จอดของฉันอยู่ประจำ บลา บลา ฯลฯ แสดงว่า เราก็ยังมักง่าย เห็นแต่ความสะดวกของตัวเอง ใช่มั้ยคะ ???
ตัวเราก็เป็นค่ะ ในหลายๆ เรื่อง แล้วก็ย้อนคิดว่า อ้าว ...งั้นต่อไป ฉันไม่ทำแบบนี้แล้ว
ใครจะทำก็ไม่รู้ ใครจะจอดต่อไปก็เรื่องของเค้า แต่เมื่อมีป้ายห้ามจอด ต่อให้ไม่มีตำรวจ ฉันก็จะไม่จอด
หรือต่อให้ไม่มีป้ายห้ามไว้ แต่ถ้าพิจารณาได้ว่า ความสะดวกหรือความมักง่ายของเราหลายๆ คนรวมกัน
มันสร้างความเดือดร้อนให้สังคมโดยรวม เราก็จะไม่ทำค่ะ
วินัยมันเริ่มปลูกฝังจากตัวพวกเราทุกคนนั่นแหละค่ะ มันเป็นสิ่งที่เราได้เรียนรู้จากญาติเรา
ถ้าเรามักง่าย เราทำตามใจเรา เอาความสะดวกของตัวเองเป็นที่ตั้ง
มันก็เหมือนเป็นการสนับสนุนคนอื่นๆ ไปในตัว ทุกคนเห็นคนส่วนใหญ่ทำกัน
ก็ทำตามๆ กันไป ก็ฝังรากลึกในนิสัยค่ะ ฝังรากลึกในสังคม
กลายเป็นค่านิยมของคนในสังคมไปเลย แย่เลยค่ะ
ถ้าเริ่มจากตัวเราเองไม่ทำเรื่องมักง่าย ไร้วินัย ซอกแซกหาทางเลี่ยงกฏ
มันก็จุดประกายให้คนอื่นได้เห็นนะคะ เราว่ามันเกิดประโยชน์นะคะถึงแม้จะเริ่มจากคนไม่กี่คน
มันเป็นการสร้าง "สิ่งแวดล้อมใหม่" หรือสร้าง "ค่านิยม" หรือสร้าง "บรรทัดฐานใหม่" ในสังคม
เราว่ามันส่งต่อ จุดประกายสิ่งดีๆ ในสังคมได้ เหมือนที่เราได้ฉุกคิดจากเรื่องของญาติเรา
เหมือนการเติมน้ำสะอาดเข้าไปในบ่อน้ำเสีย ช่วยกันเติมเรื่อยๆ คนละนิด น้ำเสียในบ่อก็ใสขึ้นได้นะคะ
เริ่มทำที่ตัวเองก่อน เลิกมักง่าย เลิกเห็นแก่ความสะดวกส่วนตัว ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยหรือใหญ่โต
กัดฟันทำสิ่งที่ยุ่งยากกว่า ฝืนทำในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย หรืออาจโดนคนอื่นด่า ประชด เหน็บแนม ฯลฯ เพราะแปลกกว่าใคร
แต่ทำทั้งหมดนี้เพื่อแสดงให้เห็นว่า เราเห็นความสำคัญของการเคารพกติกาสังคม และเหมือนเป็นการชวนคนที่คิดเหมือนกัน
มาร่วมกันแสดงออก มาร่วมกันสร้างสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวพวกเราเอง ไม่ต้องรอที่จะมีกฏหมายมาบังคับ
ไม่ต้องรอที่เวลาจะผ่านไปหลายชั่วอายุคน จนคนไทยสร้างค่านิยมใหม่มีวินัยเหมือนคนบางชาติ
ทำได้ไม่ยาก ทำทันที ได้ผลทันที อะไรประมาณนั้นค่ะ ถือว่ากระทู้นี้เป็นการพูดคุย ชักชวนละกันค่ะ
ไม่ได้มาอวดดี อวดวิเศษอะไร เราก็มีความมักง่ายและไร้วินัยที่เราก็เรียนรู้ที่จะเอาชนะมันเช่นกันค่ะ
ใครสนใจ ก็มาร่วมกันละกันค่ะ เริ่มจากตัวเรา ตัวคุณ นี่แหละค่ะ ^_^
คนไทยบ่นกันเองว่าไม่มีวินัย แล้วมันต้องเริ่มที่ใครคะ?
นิดๆ หน่อยๆ ซอกแซก หลบหลีกได้นิดนึง ก็ขอทำละกัน เพราะมันสะดวกต่อตัวเอง
จะเรียกว่ามักง่าย หรือไม่มีวินัย ก็ได้ค่ะ
เราก็ได้ยินคนในสังคมพูดถึงเรื่องปัญหาไม่มีวินัยของคนไทย ก็อยากรู้ว่า ถ้าจะเริ่มแก้ ต้องเริ่มที่ตรงไหน
เช่น
- ค่านิยมของคนในสังคม (คนไทยเอง ก็ยังพูดเองประมาณว่า ทำอะไรตามใจ คือ ไทยแท้ 555)
ซึ่งมันปลูกฝัง ออกดอกออกผลมานานหลายชั่วอายุคนค่ะ ถ้าจะแก้ที่ค่านิยม ทัศนคติ
ก็ต้องเริ่มอย่างจริงจังตั้งแต่วันนี้ ใช้เวลานานหน่อยค่ะ แต่ต้องทำค่ะ
- ระบบระเบียบ โครงสร้างต่างๆ การบังคับใช้กฎหมายต่างๆ อันนี้ก็ต้องปรับปรุงให้เป็นธรรม รอบด้าน
และสอดคล้องกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไปด้วย ใช่ค่ะ อันนี้เรื่องใหญ่ เพราะต้องเกี่ยวกับหลายภาคส่วน
ต้องมีเวทีพูดคุย หาข้อตกลงที่เห็นร่วมกัน แล้วเอาไปกำหนด เอาไปบังคับใช้ ... ฯลฯ บลา บลา
ซึ่งถึงแม้จะยุ่งยาก หลายฝ่าย ใช้เวลา แต่ก็ต้องทำเช่นกันค่ะ
- หลายครั้งที่ได้ยินว่า วินัย เริ่มง่ายๆ จากตัวเราเองนี่แหละ ตัวพวกเราทุกคนเองนี่แหละค่ะ
เริ่มทำเลยตอนนี้ ได้ผลทันที!!! ไม่ต้องรอนาน และเป็นการเพาะเชื้อ หรือแพร่เชื้อดีๆ ไปสู่สังคมได้ด้วยค่ะ
เราไม่เคยคิดในประเด็นนี้อย่างจริงจัง จนกระทั่ง.....
ญาติเราเล่าให้ฟังว่า เมื่อเดือนที่แล้ว ญาติเรียกมอไซวิน (ขอเขียนย่อแบบนี้นะคะ)
จากซอยแถวบ้านห่างไปแค่ 40-50 เมตร เพื่ออ้อมไปส่งที่ซอยบ้านที่อยู่ฝั่งเดียวกัน
มันเป็นถนนใหญ่จึงมีเกาะกลางถนน การย้อนไปแค่ 40-50 เมตร
ปกติที่พี่วินชอบทำ คือ ก็วิ่งสวนเลนไปเลย เลาะเอาตามขอบทาง หรือวิ่งสวนขี้นไปบทฟุตบาทนั่นแหละ
มันสะดวกที่สุด ไวที่สุด ทั้งสองฝ่ายถูกใจ ได้ดั่งประสงค์ ไม่เปลืองเวลา ประหยัดค่ารถ
ซึ่งตรงนั้นมันมีจุดจอดรถสองแถว จะมีคนเรียกวินให้ขับเลาะฟุตบาทอยู่เรื่อยๆ เพื่อย้อนไปเข้าหมู่บ้าน
เห็นกันเป็นประจำ จนเป็นเรื่องปกติ
แต่ญาติเราบอกว่า ไม่เป็นไร ให้วิ่งตามกฎจราจร คือมอไซต้องวิ่งไปอีกเกือบ 300 เมตร เพื่อไปกลับรถข้ามเกาะกลาง
แล้ววิ่งย้อนกลับมา แล้วก็ไปกลับรถอ้อมเกาะกลางอีกที เพื่อกลับมาฝั่งเดิม (คงพอเดาภาพออกนะคะ)
เสียเวลามากขึ้น เสียตังมากขึ้น ...แต่ยังโชคดีที่พี่วินคนนี้ไม่บ่น พอบ่อยครั้งเข้า คนในวินนี้ก็คงคุ้นกับญาติเราแล้วมั้ง
พี่วินคนนี้ยังบอกกับญาติเราว่า บางครั้ง เค้าก็จะบอกกับผู้โดยสารให้ทำแบบนี้ ซึ่งบางคนก็ยอม บางคนก็ไม่ยอม 55
(ใช่ค่ะ เพราะมันเสียเวลา เสียค่ารถมากขึ้น ไม่ได้สะดวกดั่งใจ ทั้งๆ ที่มันละเมิดกติกาของสังคม น่าคิดนะคะ??)
เราฟังเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่า ถ้าเรามองย้อนตัวเอง ตัวเรายังมักง่าย ไร้วินัยอยู่หรือเปล่า??
พวกเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ ก็ตาม
- ตัวเราเคยจอดรถซื้อของริมทางก่อนเข้าหมู่บ้าน ทั้งๆ ที่รู้ว่า มันทำให้รถติดอยู่บ้างถ้าจอดกันเรื่อยๆ
แต่เราก็ยังทำต่อไป เพราะมัน "ยัง" ไม่มีป้ายห้ามจอดมาติดไว้ คนอื่นๆ ก็ทำเช่นกัน เพราะก็เห็นคนอื่นทำกันนี่นา
เป็นการแพร่เชื้อไม่ดีให้แก่สังคม ด้วยการที่หลายคนช่วยกันทำไม่ถูกให้คนอื่นเห็น แล้วคนอื่นๆ ก็ทำกันต่อไป
จนเป็นเหมือนเรื่องปกติ
- หลังจากนั้น มีป้ายห้ามจอดมาติดไว้ ผ่านไปเดือนกว่าแล้ว แต่ยังไม่มีตำรวจจราจรมาคอยจับ
เราก็เห็นว่า ก็ยังมีรถมาจอดซื้อของอยู่เรื่อยๆ เป็นปกติ 555 เหมือนไม่มีป้ายห้ามจอด
ถ้ามองแบบเข้าใจ คือ บางคนเค้าเคยชิน เค้าก็ไม่รู้ว่า แต่ก่อนให้จอดได้ แต่ตอนนี้ห้ามจอดแล้ว
หรือบางคนก็เห็นป้ายห้ามจอด แต่ที่ยังจอดอยู่ "เพราะไม่เห็นตำรวจ (มาคอยจับ)" 555
ถ้าพวกเรายังมองว่า ก็มันสะดวกฉันนี่นา ถ้าไม่จอดตรงนี้ ฉันต้องไปจอดอีกไกล หรือฉันจะไปจอดตรงไหน
ฉันก็จอดของฉันอยู่ประจำ บลา บลา ฯลฯ แสดงว่า เราก็ยังมักง่าย เห็นแต่ความสะดวกของตัวเอง ใช่มั้ยคะ ???
ตัวเราก็เป็นค่ะ ในหลายๆ เรื่อง แล้วก็ย้อนคิดว่า อ้าว ...งั้นต่อไป ฉันไม่ทำแบบนี้แล้ว
ใครจะทำก็ไม่รู้ ใครจะจอดต่อไปก็เรื่องของเค้า แต่เมื่อมีป้ายห้ามจอด ต่อให้ไม่มีตำรวจ ฉันก็จะไม่จอด
หรือต่อให้ไม่มีป้ายห้ามไว้ แต่ถ้าพิจารณาได้ว่า ความสะดวกหรือความมักง่ายของเราหลายๆ คนรวมกัน
มันสร้างความเดือดร้อนให้สังคมโดยรวม เราก็จะไม่ทำค่ะ
วินัยมันเริ่มปลูกฝังจากตัวพวกเราทุกคนนั่นแหละค่ะ มันเป็นสิ่งที่เราได้เรียนรู้จากญาติเรา
ถ้าเรามักง่าย เราทำตามใจเรา เอาความสะดวกของตัวเองเป็นที่ตั้ง
มันก็เหมือนเป็นการสนับสนุนคนอื่นๆ ไปในตัว ทุกคนเห็นคนส่วนใหญ่ทำกัน
ก็ทำตามๆ กันไป ก็ฝังรากลึกในนิสัยค่ะ ฝังรากลึกในสังคม
กลายเป็นค่านิยมของคนในสังคมไปเลย แย่เลยค่ะ
ถ้าเริ่มจากตัวเราเองไม่ทำเรื่องมักง่าย ไร้วินัย ซอกแซกหาทางเลี่ยงกฏ
มันก็จุดประกายให้คนอื่นได้เห็นนะคะ เราว่ามันเกิดประโยชน์นะคะถึงแม้จะเริ่มจากคนไม่กี่คน
มันเป็นการสร้าง "สิ่งแวดล้อมใหม่" หรือสร้าง "ค่านิยม" หรือสร้าง "บรรทัดฐานใหม่" ในสังคม
เราว่ามันส่งต่อ จุดประกายสิ่งดีๆ ในสังคมได้ เหมือนที่เราได้ฉุกคิดจากเรื่องของญาติเรา
เหมือนการเติมน้ำสะอาดเข้าไปในบ่อน้ำเสีย ช่วยกันเติมเรื่อยๆ คนละนิด น้ำเสียในบ่อก็ใสขึ้นได้นะคะ
เริ่มทำที่ตัวเองก่อน เลิกมักง่าย เลิกเห็นแก่ความสะดวกส่วนตัว ไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยหรือใหญ่โต
กัดฟันทำสิ่งที่ยุ่งยากกว่า ฝืนทำในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย หรืออาจโดนคนอื่นด่า ประชด เหน็บแนม ฯลฯ เพราะแปลกกว่าใคร
แต่ทำทั้งหมดนี้เพื่อแสดงให้เห็นว่า เราเห็นความสำคัญของการเคารพกติกาสังคม และเหมือนเป็นการชวนคนที่คิดเหมือนกัน
มาร่วมกันแสดงออก มาร่วมกันสร้างสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวพวกเราเอง ไม่ต้องรอที่จะมีกฏหมายมาบังคับ
ไม่ต้องรอที่เวลาจะผ่านไปหลายชั่วอายุคน จนคนไทยสร้างค่านิยมใหม่มีวินัยเหมือนคนบางชาติ
ทำได้ไม่ยาก ทำทันที ได้ผลทันที อะไรประมาณนั้นค่ะ ถือว่ากระทู้นี้เป็นการพูดคุย ชักชวนละกันค่ะ
ไม่ได้มาอวดดี อวดวิเศษอะไร เราก็มีความมักง่ายและไร้วินัยที่เราก็เรียนรู้ที่จะเอาชนะมันเช่นกันค่ะ
ใครสนใจ ก็มาร่วมกันละกันค่ะ เริ่มจากตัวเรา ตัวคุณ นี่แหละค่ะ ^_^