พูดถึง AFF ที่จะมาถึงกับระบบการเล่นของทีมชาติไทย

เราคงได้รับไดัรับบทเรียนจากเอเชียนเกมส์ถึงความไม่พร้อมในหลาย ๆ ด้าน คิดว่าเราทำได้และเก่งพอที่จะเข้ารอบลึก ๆ ในช่วงเวลาสั้น ๆ (ทั้ง ๆที่เราก็มีกำหนดการแข่งขันมาเป็นประจำอยู่แล้ว)ทีนี้มาพูดถึงระบบการเล่นของทีมชาติไทย ซึ่งดู ๆไปในอดีตกับปัจจุบัน(เที่ยบกับชุดเอเชียนเกมส์ที่ตกรอบ)มันต่างกันมากกับสไตล์การเล่น ยุคก่อนทีมีเจ อุ้ม มุ้ย หรือตัวอื่น ๆ ไม่ได้เล่นสไตล์ที่โยน เป็นฟอร์แมตแบบนั้น(คู่แข่งอ่านออก) แต่มีความแม่นยำ และรู้จักจังหว่ะที่โยน ไม่โยน และหาตำแหน่งเพื่อชิงความได้เปรียบมากกว่าชุดนี้ ตอนนี้ผมสงสัยว่าระบบการเล่นของเยาวชน หรือ ชุดเอเชียนเกมส์ที่ผ่านมานี้ต้องการให้เล่นเป็นระบบแบบแผนเดียวกันหรือเปล่า เช่น ถึงตอนนี้ต้องโยน อีกตัวมาวิ่งมารับช่วงต่อ และ...เป็นฟอร์แมต ที่ผมมองเหมือนขาดสีสรรค์ ของการทำประตู และขาดการยิงประตูในรูปแบบที่ฉีกไปจากฟอร์แมตเดิม เช่น ยุคก่อนมีการกระชาก จนกองหลังชาติอาเซียน หลุดหลายครั้ง ยุคนี้การทำประตู จะโยนเข้าไป การต่อบอลที่น่ากลัวหน้าประตูไม่ค่อยมีบ่อย จนดูเหมือนว่ารูปแบบการเล่นของอินโด,เวียดนามตอนนี้จะเป็นเหมือนเราตอนนั้น แต่กับเรารู้สึกเหมือนเราเป็นอินโด,เวียดนามตอนนั้นที่เล่นไม่ได้มีความน่ากลัวเลย มันเหมือนจะสลับกันยังไงชอบกล หรือคิดว่าการเล่นของเรา การฝึกซ้อมตอนนี้มันถูกทางจริง ๆแล้ว หรือว่าต้องใช้เวลา    อันนี้ผมมองว่าใน AFF ครั้งนี้หากเราไม่ฟูลทีมจริง ๆ การฝึกซ้อมไม่พร้อม อาจไม่รักษาแชมป์ไว้ได้ก็ได้นะ เพื่อน ๆคิดว่าระบบการเล่นของเราควรจะเป็นแบบไหน