ทุกคนมีแต่ผมไม่มี

คือผมเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งผมสอบได้ทุนเรียนฟรี ค่าเทอมค่อนข้างแพง แต่ผมสอบได้ทุน แล้วปัญหาคือแบบเพื่อนผมเกือบทุกคนแบบว่าบ้านรวย มีฐานะ  นาฬิกาก็ แบรนด์ดัง เสื้อกันหนาวยังราคาแพง แต่ผมคือแบบเสื้อกันหนาวมีใส่อยู่สองตัว แต่ละตัวคือแบบเก่ามาก
ใส่วนกันอยู่ยังงี้ แม้แต่มือถือผมยังไม่มีใช้ ต้องนั่งดูเพื่อนเล่นเกมส์ บ้านผมก็ไม่ได้ใหญ่เป็นบ้านเก่าๆ แต่ก็อยู่ได้ยังมีไวไฟใช้อยู่ มีคอมเครื่องหนึ่งผมรักมาก
แต่สเปคก็กากๆ ขณะที่เพื่อมผมมีเครื่องแรงๆ ผมขอแม่หลายครั้ง ผมบอกแม่ถ้าผมสอบได้เกรด 4 ต้องอัพคอมให้ผม ซึ่งผมได้เกรดสี่เกือบทุกเทอม แต่แม่ก็ไม่มีตังไปอัพให้ ผมรู้สึกแย่มาก รู้ว่าเราไม่จำเป็นต้องมีเหมือนคนอื่นหรอก แต่มันคือเราทำส่วนของเราดีที่สุดแล้วอ่ะ ทั้งเรื่องเรียน กีฬา งานบ้านก็ช่วย คือท้อใจมาก พยายามหางานทำแต่แบบไม่มีเวลา
คือผมต้องอดทนใช่ไหม ถ้าหาเงินได้ผมก็จะหา รถที่ไปส่งไปโรงเรียนยังเก่า รองเท้าสตั้ตก็มีแต่มือสอง พอเก็บตังค่าขนมไว้แม่ก็มาเอาไปแต่ผมก็ยังรักแม่ แล้วผมควรทำยังไง ขอขอบคุณล่วงหน้าก่อนนะครับ ขอบคุณครับ