ความรู้สึกของคนถูกทิ้ง

****ทุกคนมีความรุ้สึกมากมาย ไม่ว่าจะเศร้า รัก เสียใจ เบื่อ เหงา เซง มีความสุข ท้อแท้ หรือกำลังกังวลอะไรบางอย่าง แต่บางครั้งสิ่งเหล่านี้ก้อไม่สามารถพุดหรืออธิบายให้ใครฟังได้ และมันก้อจะยังอยู่กับเราตลอ

อายุตอนนี้ 30 ปีแล้วครับ เป็นเกย์ท่าทางก็ไม่ได้แมนเท่าไหร่ ชีวิตโสดแบบไม่เคยมีแฟนมาก่อน ถ้าให้นับในเรื่องของความรักที่ผ่านมาเท่าที่จำได้เนี่ย ส่วนใหญ่ก็รักเขาข้างเดียวทั้งนั้น แบบรักเอง แล้วก็อกหักเอ

จะมีสักกิคน ที่แต่รักคนอื่นโดยไม่นึกถึงตัวเอง หลายต่อหลายครั้งที่เขาทำชัดเจนมากว่าเขาไม่แคร์อะไรเราเลย แต่ทุกครั้งกลับมาทำดีดวยเราเองก็ใจอ่อน มันจะมีคำพุดที่เขาพูดกับเราว่า เราไม่ได้เป็นความสุขของเขา

แฟนเก่าเลิกกับเราได้1วันเเล้วทักไปหา คนใหม่วันต่อไปเลยเขาบอกว่าชอบเพราะเราทิ้งเลยเหงาเลยทักไป เเต่เขาก็ชอบนั่นเเหละไม่ได้ชอบตอนที่คบกับเราอยู่เเต่พึ่งมาชอบ เราอยากกลับไปหาเขา เเต่เขาว่าเขากลับมาไม่ได้

คือตอนนี้เรารุ้สึกไม่อินกับความรักเลยค่ะ เป็นแบบนี้มาสักพักแล้ว นิสัยโดยส่วนตัวเราเป็นคนที่ชอบการมีแฟนมากๆค่ะ ชอบเวลาตัวเองมีความรักชอบเวลามีคนมารัก ชอบการได้อยู่กับใครสักคนนึง จนมาถึงแฟนคนล่าสุดค่ะ เ

เหมือนจะยังไม่พร้อมก็ไม่ใช่ เหมือนจะเหงาก็ไม่เชิง เป็นความรู้สึกเป็นช่วงๆ เหมือนจะอยากมี แต่จริงๆก็ไม่อยากมี มันหน่วงๆ สับสน อธิบายไม่ถูก อยู่ข้างใน บางทีมันก็ขึ้นอยู่กับช่วงจังหวะชีวิตด้วย

เราเริ่มเล่นเมื่อเดือนมกรานี้เอง สำหรับเรามันก็โอเคในระดับนึง ถือว่าช่วยให้คนวัย 50 อย่างเราได้คลายเหงาบ้าง แต่เดี๋ยวนี้ที่อ่านเม้นเจอบ่อยๆในกระทู้ต่างๆ คือ พันทิปเป็นสังคมคนรวย โลกสวย ประมาณนี้ เลย

คืออยากรู้ว่าคนที่มีเพื่อนสนิทคนเดียวเนี่ยคิดยังไงกันบ้างแล้วมันโอเคกว่ามีเพื่อนหลายคนหรือเปล่า  ปล.จริงๆแค่อยากรู้ความคิดเห็นของคุณที่มีเพื่อนสนิทคนเดียวอ่ะค่ะ มาแชร์กันหน่อยน๊าา

เรามีคนคุย แล้วเราชัดเจนมากว่าชอบเขา ถึงขั้นเคยบอกชอบเขาไปแล้วเพราะกลัวว่าจะไม่มีโอกาสได้บอกเขาแล้วเลิกคุยกันไปก่อน ไม่อยากมาเสียใจที่หลัง แต่บอกไปครั้งแรกก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นคุยกันปกติเหมือนเดิม พอนาน