ความพยายามของเราจะชนะใจเขาได้มั้ย

จขกท ทะเลาะกับแฟนตั้งแต่วันที่ 1 ก.ย. ซึ่งเป็นวันครบรอบ แต่เพราะ เราเองที่ไปงี่เง่าใส่เขาจนเค้าบอกเลิกเรา แต่เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม เค้าก็ทักมาหาเราบ้าง เราก็ทักหาเค้าบ้างตามปกติไม่คิดว่าจะต้องเลิกหรือตัดขาดกันไปจริงๆ แต่พอมาสักพักเราพยายามอยากให้เค้ากลับมาค่ะ เราพิมพ์ไปหาเค้าทุกอย่างเท่าที่เราจะทำได้ ทุกๆอย่างมันออกมาจากใจ เราสำนึกค่ะตั้งแต่วันที่เสียเค้าไป เราอยากได้เค้ากลับมา แต่พอเรายิ่งทำเค้าก็บอกให้เราพอเพราะเค้าเหนื่อยเค้าอยากพักเค้าอยากอยู่คนเดียว เค้าหาเหตุผลว่าเค้ามีคนอื่นให้เราพอ เค้าอยากอยู่คนเดียว เราเลยพยายามไม่ทักไปหาเค้า เราปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวค่ะ ส่วนเราก็ร้องไห้ร้องทั้งวันจนทำงานไม่ได้ต้องขอลากลับก่อนทำใจลำบากมากค่ะ กินข้าวไม่ลง ทำอะไรไม่ได้เลย เราไม่อยากเสียเค้าไปค่ะ เรายังรักเค้ามากจริงๆ แต่พอเราปล่อยเค้าไปเค้าก็กลับโทรมาหาเราในตอนกลางดึก เราคิดว่าเค้าจะหายไปแล้วแต่เค้ากลับมาค่ะ เค้าแค่ถามเราว่าเรานอนหรือยัง เค้าจะส่งรูปให้ดูในไลน์นะ แล้วเค้าก็วางไปค่ะ เราสับสนมากว่าทำไมเค้าทำแบบนี้เราควรทำยังไงในเมื่อเราง้อที่จะให้เค้ากลับมา แต่เค้าก็ไล่ให้เราไปจากเค้าให้เราไปเจอคนใหม่ เค้าอยากอยู่คนเดียว เราควรทำยังไงดีคะ เราอยากทำทุกอย่างให้เค้าได้รู้ว่าเราพยายามมากนะ เราอยู่ไม่ได้จริงๆถ้าเราขาดเค้าไป เราแค่ขอโอกาสเราสัญญาว่าเราจะไม่กลับไปเป็นคนนั้นอีกแล้ว สัญญาว่าจะทำทุกอย่างให้เค้ากลับมาเหมือนเดิมจะคอยดูแลให้ดีกว่านี้ เรายังเป็นห่วงเค้าในหลายๆเรื่อง ยังอยากเป็นกำลังใจให้เค้าในวันที่เค้าเจอปัญหา แต่ถ้ามันไม่มีทางกลับมาได้แล้วจริงๆเราของทำให้สุดแรงของเราที่มีต่อคนคนนึงได้ เราอยากไปหาเค้านะคะแต่กลัวว่าเค้าจะรำคาญ เราอยากไปหาเค้าทุกๆวัน เราอยากทำอะไรให้เค้าหลายๆอย่าง เราพยายามแสดงความจริงใจให้เค้าเห็นว่าเราขาดเค้าไม่ได้จริงๆ เราไม่เคยง้อใครขนาดนี้แต่ครั้งนี้เราอยากง้อเค้าจริงๆค่ะถึงมันจะไม่นานแต่เราเลือกเค้าแล้ว เราจะทำเท่าที่ตัวเราจะทำได้ ปล.มันอึดอัดมากค่ะเราพยายามตัดแล้วอย่างที่เค้าบอกแต่เราเองที่ทำไม่ได้ เราเองที่ยังรักและคิดถึงเค้าตลอดเวลา ถ้าเค้าได้อ่านกระทู้นี้ขอให้เค้ารู้ไว้นะคะว่าเรายังรักเค้าเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้