เรื่องเล่าของเพื่อนร่วมห้องของผมส่งต่อมาครับ
เรามีเพื่อนกลุ่มหนึ่งคบกันได้นานเลยเป็นปีแต่ว่าหลังๆทำไมรู้สึกแปลกๆ เราก็ทำปกตินะ เวลาทำงานกลุ่มก็ช่วยทำ ซื้อของหรืออะไรถ้าเราผ่านเราก็ซื้อมาให้ เราเคยโกธรเพื่อนน้อยมากเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่แต่ตั้งแต่คบกันมาก็มีแต่เราที่โดนเพื่อนว่าอะนะ ทำนองโง่ ควาย เพราะบางเรื่องที่เพื่อนรู้กันเราไม่รู้ อย่างการบ้านเราไม่เข้าใจพอให้เพื่อนสอน บางทีเราก็งงอ่ะเลยถามแต่ก็โดนคำว่าโง่มาเลย
เวลามองหรือได้ยินอะไรไม่ชัดก็จะบอกกันว่าหูหนวก ตาบอดบ้าง เป็นคำด่ารึป่าวหรือเป็นคำแซวเล่นของเพื่อน?
เคยปิดการแจ้งเตือนกันไหมคะ ปิดทุกแชท ไลน์ก็ปิด เวลาชาตแบตก็เปิดโหมดการบินเพื่อจะได้ให้แบตเต็มเร็วเร็ว เราก็ไม่ค่อยได้เล่นมือถือด้วยเล่นแต่คอม เวลาเพื่อนมีงานเพื่อนทักมาเราไม่ตอบ โทรมาหาเราเรารับไม่ได้เพราะไม่รู้โดนว่าเหมือนกันว่าทำไมไม่อ่านแชทสักที บางครั้งเพื่อนก็พิมพ์มาทำนองว่าเหนื่อย ไม่อยากคุยด้วย เราเลยรู้สึกน้อยใจ เหมือนเพื่อนในกลุ่มจะคิดว่ามันคือเรื่องที่ควรจะว่าอ่ะแต่เราคิดว่ามันก็บอกกันดีๆก็ได้ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็ไม่น่าจะมาว่ากันหรือเห็นเราสนิทกันเลยว่าได้?
คนเราความคิดไม่ตรงกัน เวลาที่เราอยากจะเตือนหรือบอกอะไรเพื่อนก็จะชอบบอกเราเถียงบ้าง พูดอะไรไม่รู้เรื่องบ้าง บางทีที่หนักๆเลยก็คือไม่อยากคุยด้วย ไม่ตอบแล้วก็เมิน เราไม่รู้ว่าเพื่อนคิดอะไรอยู่อ่ะ
เราเคยบอกเพื่อนนะว่าไม่ชอบอ่ะเพื่อนก็ตกลงแต่สักพักก็กลับเป็นเหมือนเดิม วนไปวนมาจนเราไม่อยากพูด เราลองถามเพื่อนคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มพวกเพื่อนกลุ่มอื่นบอกว่าเราไม่เคยเห็นโกธรเพื่อนในกลุ่ม ไม่เคยด่าด้วยมีแต่เพื่อนด่าเรา เราน้อยใจมากเลยอ่ะ
พวกเพื่อนๆพอด่ากันหรือบ่น สักพักก็จะคุยกับเราเหมือนเดิมซึ่งเราก็คุยเหมือนเดิมนะ แต่ในใจอ่ะน้อยใจมาก เหมือนพวกเขาคิดว่าเป็นเรื่องปกติ
การเติบโตของแต่ละคนไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกันทำไมต้องคิดว่าความคิดตัวเองถูกเสมอด้วย ให้เราบอกบ้าง พอเราบอกก็ว่าเราขี้เถียง พูดจาไม่รู้เรื่องอ่ะ
เราไม่ใช่คนขี้เกียจด้วย เวลาทำงานอะไรเราก็ช่วยตลอดนะ เวลาไปไหนมาไหนเรารอเพราะคิดว่าไปด้วยกันดีกว่าเดินคนเดียวแต่เพื่อนในกลุ่มไม่มีใครรอเราเลย น้อยครั้ง อันนี้น้อยใจหน่อยๆเหมือนกัน
อันที่เราเล่าคืออันที่เกิดขึ้นทุกวัน ในทุกวันมันก็จะมีช่วงที่หัวเราะด้วยกันคุยเล่นด้วยกันแต่พอถึงเหตุการณ์ที่เราเล่าให้ฟังเราก็เหนื่อย อยากจะร้องไห้เลย
กลุ่มเพื่อนประเภทนี้คือยังไงอ่ะ เราไม่เข้าใจ ช่วยอธิบายให้เราฟังด้วยนะเราอยากรู้ ขอบคุณล่วงหน้านะ
เพื่อนในกลุ่มของเพื่อนผมครับ
เรามีเพื่อนกลุ่มหนึ่งคบกันได้นานเลยเป็นปีแต่ว่าหลังๆทำไมรู้สึกแปลกๆ เราก็ทำปกตินะ เวลาทำงานกลุ่มก็ช่วยทำ ซื้อของหรืออะไรถ้าเราผ่านเราก็ซื้อมาให้ เราเคยโกธรเพื่อนน้อยมากเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่แต่ตั้งแต่คบกันมาก็มีแต่เราที่โดนเพื่อนว่าอะนะ ทำนองโง่ ควาย เพราะบางเรื่องที่เพื่อนรู้กันเราไม่รู้ อย่างการบ้านเราไม่เข้าใจพอให้เพื่อนสอน บางทีเราก็งงอ่ะเลยถามแต่ก็โดนคำว่าโง่มาเลย
เวลามองหรือได้ยินอะไรไม่ชัดก็จะบอกกันว่าหูหนวก ตาบอดบ้าง เป็นคำด่ารึป่าวหรือเป็นคำแซวเล่นของเพื่อน?
เคยปิดการแจ้งเตือนกันไหมคะ ปิดทุกแชท ไลน์ก็ปิด เวลาชาตแบตก็เปิดโหมดการบินเพื่อจะได้ให้แบตเต็มเร็วเร็ว เราก็ไม่ค่อยได้เล่นมือถือด้วยเล่นแต่คอม เวลาเพื่อนมีงานเพื่อนทักมาเราไม่ตอบ โทรมาหาเราเรารับไม่ได้เพราะไม่รู้โดนว่าเหมือนกันว่าทำไมไม่อ่านแชทสักที บางครั้งเพื่อนก็พิมพ์มาทำนองว่าเหนื่อย ไม่อยากคุยด้วย เราเลยรู้สึกน้อยใจ เหมือนเพื่อนในกลุ่มจะคิดว่ามันคือเรื่องที่ควรจะว่าอ่ะแต่เราคิดว่ามันก็บอกกันดีๆก็ได้ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทก็ไม่น่าจะมาว่ากันหรือเห็นเราสนิทกันเลยว่าได้?
คนเราความคิดไม่ตรงกัน เวลาที่เราอยากจะเตือนหรือบอกอะไรเพื่อนก็จะชอบบอกเราเถียงบ้าง พูดอะไรไม่รู้เรื่องบ้าง บางทีที่หนักๆเลยก็คือไม่อยากคุยด้วย ไม่ตอบแล้วก็เมิน เราไม่รู้ว่าเพื่อนคิดอะไรอยู่อ่ะ
เราเคยบอกเพื่อนนะว่าไม่ชอบอ่ะเพื่อนก็ตกลงแต่สักพักก็กลับเป็นเหมือนเดิม วนไปวนมาจนเราไม่อยากพูด เราลองถามเพื่อนคนอื่นที่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่มพวกเพื่อนกลุ่มอื่นบอกว่าเราไม่เคยเห็นโกธรเพื่อนในกลุ่ม ไม่เคยด่าด้วยมีแต่เพื่อนด่าเรา เราน้อยใจมากเลยอ่ะ
พวกเพื่อนๆพอด่ากันหรือบ่น สักพักก็จะคุยกับเราเหมือนเดิมซึ่งเราก็คุยเหมือนเดิมนะ แต่ในใจอ่ะน้อยใจมาก เหมือนพวกเขาคิดว่าเป็นเรื่องปกติ
การเติบโตของแต่ละคนไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกันทำไมต้องคิดว่าความคิดตัวเองถูกเสมอด้วย ให้เราบอกบ้าง พอเราบอกก็ว่าเราขี้เถียง พูดจาไม่รู้เรื่องอ่ะ
เราไม่ใช่คนขี้เกียจด้วย เวลาทำงานอะไรเราก็ช่วยตลอดนะ เวลาไปไหนมาไหนเรารอเพราะคิดว่าไปด้วยกันดีกว่าเดินคนเดียวแต่เพื่อนในกลุ่มไม่มีใครรอเราเลย น้อยครั้ง อันนี้น้อยใจหน่อยๆเหมือนกัน
อันที่เราเล่าคืออันที่เกิดขึ้นทุกวัน ในทุกวันมันก็จะมีช่วงที่หัวเราะด้วยกันคุยเล่นด้วยกันแต่พอถึงเหตุการณ์ที่เราเล่าให้ฟังเราก็เหนื่อย อยากจะร้องไห้เลย
กลุ่มเพื่อนประเภทนี้คือยังไงอ่ะ เราไม่เข้าใจ ช่วยอธิบายให้เราฟังด้วยนะเราอยากรู้ ขอบคุณล่วงหน้านะ