คือ เรากับแฟนเรา อายุห่างกัน2 ปี เราอายุ22 แล้ว กำลังจะเรียนจบ แฟนเราอยู่ปี2 ต้องบอกก่อนว่าเราคบทอม สำหรับเราจริงๆแล้วอายุมันเป็นเพียงตัวเลข. ยอมรับตรงๆเลยว่าเราไม่เคยคบกับรุ่นน้องมาก่อน นี่เป็นคนแรกที่เราคบเป็นแฟนแบบจริงๆจังๆ. แรกๆเราโอเคมาก เห้ยคบเด็กมันต้องดีแน่เลย ความรักแบบน่ารักๆ กุ้กกิ้กใสใส. ไม่น่าปวดหัวมากแต่พอนานๆไป เข้าเดือนที่5-6 เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่ละ ไม่ใช่ในที่นี้หมายถึงไม่ได้ใสใสแบบที่คิดละ แรกๆคือดีมาก เขาดีมากอะ มีเหตุผล รับฟัง ไม่เจ้าอารมณ์ แต่กลายเป็นว่า แฟนเราเริ่มเอาแต่ใจมากขึ้นทุกวัน ไม่ฟังเหตุผล โมโหร้าย ทะเลาะกันทีไรก็ชอบลบรูปคู่ อันนี้ก็ไม่ได้ซีเท่าไหร่แต่หลังๆมานี่ยิ่งทะเลาะแรงขึ้นๆก็บล็อกเฟส ไลน์ ไอจี ทวีต คือทุกแอพอะ ล่าสุดบล็อกเบอร์ เอาตรงๆเวลาโดนทำแบบนี้ใส่ก็ไม่ชอบอยู่แล้วแต่แบบเอ่อ ก็เป็นแฟนอะเน่อะ อะไรที่ยอมได้ก็ยอม แม้ไม่ผิดก็ขอโทษได้ ยอมง้อ ไปง้อถึงบ้าน ตอนดึกๆ ก็ทำได้และทำมาแล้ว แล้วสิ่งที่เราคิดว่ามันโคตรบั่นทอนคือ การใช้คำพูดแรงๆ คือทุกอย่างอะ เรารับได้หมด จะมารูปแบบไหน โมโหร้ายยังไงก็ยอมได้ แต่อยากรู้ว่าต้องทำยังไง ให้เค้าลดอาการพวกนี้ให้มันน้อยลงบ้าง ฟังกันมากขึ้น มีเหตุผลหน่อย เคยนะ เคยพูดกับเขาว่าทำไมเดี๋ยวนี้เอาแต่ใจจัง ทำไมชอบเอาชนะ พูดไปพูดมาก็กลายเป็นทะเลาะกัน จนบางครั้งก็ไม่ไหว ทำไมไม่ฟังกันบ้าง หรือจริงๆแล้วมันคือนิสัยของคนอายุน้อยกว่าหรอ
ทำไงกับรักครั้งนี้ดี